Grinin En Güzel Tonu

8

      Sabah olmuştu gözlerimi açtığımda  karşımdaki manzaraya inanamadım .

Karşımda bir adet bana dönük , uyuyan Kuzey .   Uyanıkken her ne kadar soğuk ,ciddi ,gıcık ve odun olsada her insan gibi oda uyurken çok masum ...

Uyku esnasında farkında olmadan birleşen ellerimizi farkettiğim anda çektim elimi yavaşça elinin üstünden ve kafamin altına aldım ...

Karşımdaki Kuzey'i izlemeye başladım ...

O kusursuz yüzünün kaşlarını çatmadan , gözlerini kısarak sert sert bakmadan nasıl bir halde olduğunu inceliyordum ... dağılmış saçlarını düzeltmemek için kendimi zor tutuyorum ama yapmayacaktım, uyandırmak istemiyordum şimdi ...

Ve açtı gözlerini , gözünü açar açmaz benimle göz göze gelmeyi beklemiyordu büyük ihtimalle. ..

10 saniyelik bir bakışmanın ardından, yerinden doğruldu tam kalkacaktı ki ,

" çocuklar müsaitmisiniz ?"

" Gel Safiye teyze , müsaitiz"

" uyandınızmı çocuklar ?"

" yeni uyandık "

" kahvaltı hazır , aşağıda bekliyoruz sizi "

" Tamam Safiye teyze geliyoruz bizde"

Safiye teyze çıktıktan sonra

"Ne zaman gitcez ?"

Diye sordum

" düşüncem bişeyler "

"Beraber düşünsek ?"

" seni ilgilendirmez"

" nasıl beni ilgilendirmez , bu konu ikimizide ilgilendiriyor .Hatta beni daha çok ilgilendiriyor . Saçma bir şekilde burdayım . "

" uzatma !"

Aslında şu an uzatsam da haklı olan benim ama nasıl olsa beni dinlemeyecek diye bir şey demedim

Aşağı indigimizde Safiye teyze nin çok güzel bir sofra hazırladığını gördüm.
Çok iyi kalpli insanlar bize yardım etmek için ellerinden geleni yapıyorlar . Bu manyağın elinden kurtulunca buraya onları ziyaret etmeye geleceğim ...

    Yemeklerimizi yedikten sonra Kuzey odaya çıktı , odada bir şey yok ki niye odaya çıktı diye düşünürken bende peşinden çıktım.

Beni farketmeden odaya girdi . Tam bende peşinden gitcektim ki bağırma sesini duydum

" -Ne demek lan İstanbul' a gelin ?
   - Nerden öğrendiler lan ?
   -size güvenen aklıma sıçıyım "

Konuşması bitince beni görmemesi için hemen aşağı indim .

Bu çocukta bir şeyler var . Tamam adam kaçıran bir manyak olması normal değil ama daha fazlası  var .

Çok sert bir yapısı olduğunu bilsem de ilk defa bağırırken duydum onu , konuşmaların sadece Kuzey tarafından olan kısmını duysam da İstanbul' a gideceğimizi anlamıştım.

Sanırım artık bırakır beni başı yeterince belada gibi gözüküyor bide benle uğraşamaz diye düşünürken Kuzey ' de geldi

" kalk hadi gidiyoruz ,

Safiye teyze ,Ahmet amca size çok teşekkür ederiz ama biz artık gidelim sizede çok zahmet verdik zaten"

" yok yavrum ne zahmeti bişey yapmadık ki "

" Aynen çocuklar Safiye teyzeniz haklı sizede çok yardım edemedik . "

"Yok siz olmasaydınız bu gece dışarda kalcaktık , sizin sayenizde kurtulduk dün gece Kuzey ' de bende teşekkür ederiz "

" ne demek kızım yolunuz açık olsun . Birbirinize sahip çıkın bırakmayın sakın ellerinizi" diyip Kuzey le benim elimi birbirine tutturdu ve devam etti
"Hep böyle sımsıkı tutun "

Bizde bozuntuya vermeden çıktık kapıdan el ele yürüyorduk ;kanım donmuş , kalbim benden bağımsız bir şekilde atıyordu...

Kuzey yolun dönemeç yerine gelince elimi bıraktı , o elimi bırakınca; bir boşluğa düşmüş gibi hissettim.Kalbim eski ritmine , elime toplanan kanımsa vücuduma dağılmaya başladı ...

Biraz yürüdükten sonra önümüze durmuş  siyah bir araba çıktı. ..