13.bölüm Gerçek

56.7K 850 44
                                    

Merhabalar🌷

13. bölüme hoş geldiniz. Hiçbir şey yok gibi görünen sıradan olaylarmış gibi devam eden bir bölüm daha getirdim sizlere. 20'li bölümlere geldiğimizde kafamızda bir şeyler oluşmaya başlayacak. Bunu yüzdeye vuracak olursak %10 gibi tahmin edebilirsiniz. Geri kalan %90 daha ileri bölümlerde ortaya çıkacak. E biraz mutluluk okuyalım ağlayacağımız bölümler pek yakında.

Hadi müziğimizi açalım kahvemizi alalım bölümü okumaya geçelim. Keyifli okumalar❤️🌷



Kerem'in durgun ve bozuk ifadesi geçmeyip devam ederken, Hande az önce yaptığı şakanın onu bu denli etkilemesini anlamıyordu. Yeni tanıdığı biriydi ve kim bilir daha ne gibi huylarına şahit olacaktı. Onun, ortamdan sıkılıp kalkmak istercesine oturmasına üzülürken Caner'in sorusuyla kendine geldi.

"Hande, yaz bitti senin işin de durağanlaşmıştır değil mi?"

Hande, belli belirsiz tebessüm ederken Kerem'in düşünceli yüzüne baktı, bir an.

"Öyle oldu ama bomba gibi bir haberin peşindeyim. Birkaç güne gazete ve televizyonlarda görürsünüz."


"Hande Altan için yaz kış fark etmez o hep haber peşindedir."

Damla'nın coşkulu konuşması ruh halini biraz düzeltse de sıkıntılı hali geçmiyordu. İyi ki dostuydu, kardeşiydi.


"Teşekkür ederim işim bu, boş durmak bana göre değil. Seni sevdiğimi söylemiş miydim?"

Damla, neşeyle gülerken Kerem ikisinin arasındaki diyaloğu izliyordu. Arkadaşına seni seviyorum demişti. Bazı şeyler için erken olsa da beklemese de yine de içini acıtmasına yetmişti. Böyle düşündüğü için kendine kızarken Damla'nın konuşmasıyla bakışları onu buldu.


"Ben de seni seviyorum biliyorsun değil mi?"


Caner şaşırırken, alıngan bir ifadeyle sevgilisine baktı.


"Yine kıskançlık damarlarım kabardı. Sevgilim benden başkasına o sözleri söylemen çok ayıp."

Damla, neşeyle gülerken Caner Kerem'e döndü. Onun durgun halini es geçecekti çünkü kardeşini iyi tanıyordu.



"Abiciğim biz sinemaya gideceğiz, isterseniz birlikte gidelim."


Kerem, zoraki gülümseyip düşünceli ifadesiyle baktı.


"Siz gidin ben yorgunum eve geçip dinleneceğim" dedikten sonra Hande'ye döndü "biz de kalkalım istersen" deyince Hande itiraz etmeden kalktı. Arkadaşlarıyla vedalaşıp arabaya bindiklerinde sessizlik olduğu gibi devam ediyordu. Hande yaptığı küçük şakanın buralara geleceğini hiç düşünmemişti. Kaçamak gözlerle bakarken Kerem'in durgunluğu moralini altüst etmeye yetiyordu.


"Kerem" dedi sessizce. Onun düşünceli halinden sıyrılıp konuşmasına mahçup ifadesiyle baktı.


"Söyle güzelim."


"Özür dilerim" dedi içini çekerek. Kerem gözlerini yola sabitleyip "neden" diye  sorunca başını çevirip yağan yağmuru izleyerek konuşmaya başladı.


"Yemekte olanlar için. Bitti sözü birden ağzımdan çıktı ama niyetim farklıydı. Ben eğlendim ama seni de üzdüm. İnan art bir niyetim yoktu."


"KIŞ MASALI Yeniden yazılıyor!" "8. Baskısıyla raflarda" Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin