Turn Me On [R18]

Kabanata 3

Kabanata 3

"SHE'S with me." narinig kong may nagsasalita sa paligid. Nasaan ba ako?

Sobrang namamanhid ang aking katawan. Wala akong maramdamang kahit na ano. Para akong nabibingi. May matinis akong bagay na naririnig. Nanlalabo rin ang aking mata. May busal rin ang aking bibig.

Ipinikit ko ang aking mata at idinilat ito ng naramdaman ko ang kaunting paghapdi ng aking pisngi kasabay ng pagtagilid ng aking ulo. Parang may mabigat na bagay na humambalos sa aking mukha.

"Gising ka na pala. Rowen." umaalon ang kaniyang boses. Hindi malinaw sa akin pero naiintindihan ko naman kahit papaano.

"Ugghh..." napaungol ako ng kaunti ng maramdaman ko na na tumitindi ang hapdi sa aking pisngi. Sinampal niya ako.

"Ahhh!" napaluha ako sa sakit ng pwersahan niyang higitin ang aking panga pataas.

"Kahit na anong pag iingay mo ay walang makakarinig sayo dito. Scream and shout all you want. Mapapagod ka lang." diniinan pa niya ang pagkakahawak sa aking panga. Napangiwi ako sa sakit.

Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata. Nagbabadya ang mga luha na lumabas sa aking mata pero pinipigilan ko iyon. Ayokong makita niya akong mahina. Tatakas ako dito.

Pabalibag niyang binitawan ang kamay sa aking baba. Narinig ko ang kaniyang mga yabag na palayo sa aking pwesto.

Bumalik siya sa aking pwesto at inalis ang takip sa aking bibig, napatalon ako sa sakit at hapdi.

"Simula pa lamang ito." he touch my lips gently. Kalaunan ay ibinuka niya rin ito ng marahas. Mabigat ang kaniyang kamay. Kaunti na lamang at mapapaluha na lamang ako sa bigat ng mga kilos niya.

Idinilat ko ang aking mata. Malinaw na ito ngayon kahit papaano. Naaninag ko ang isang lalaki. Pamilyar ang mukha niya.

Tama. Siya iyong lalaking nanamantala sa akin sa magandang kwarto noong nakaraan. Iyong iniwan akong nakabukaka at hubo't hubad. Iyong walang modo. Pagkatapos niyang gawin sa akin iyon at gaganituhin naman niya ako?! Sino ba siya?

"Why are you looking at me like that?" duwag ang lalaking ito. Pinapahirapan niya ako habang nakatali ako ng mahigpit sa isang kahoy na upuan. Isang malaking duwag! Napangisi ako sa aking iniisip.

"What's with that smirk?!"

"D-Duwag..ka..." napakunot ang kaniyang noo sa lumabas sa aking bibig.

"Anong sabi mo?!" nanggagalaiting sagot niya.

"Duwag ka...isang malaking duwag!" nanlisik ang mga mata niyang lumapit sa akin at hinila ang aking buhok.

"How dare you mocked me, you b*tch?!" nanginig ako sa klase ng boses niya. Pero hindi ko iyon ipapakita. Pinandilatan ko siya ng mata.

"Ganyan ka ba...kaduwag at pinapatulan mo ako, habang nakatali at walang kalaban laban sayo? Lalake ka ba talaga?" inasar ko pa siya lalo. Wala na akong pakielam kung anong gawin niya sa akin. Tutal naman ay namamanhid na ang katawan ko sa sobrang sakit. Kung mamamatay man ako dito ay ayos lang.

"F*ck you!" itinulak niya ako ng napakalas. Tumumba ako kasama ng upuan na pinagkakatalian ko ngayon. Kumalampag iyon kasabay ng pagsigaw dahil sa pagkakaipit ng dalawa kong braso sa likod. Tumulo ang luha ko. Tanginang buhay to'!

Nanghihinang idinilat ko ang aking mga mata.

"It gives me hapiness seeing your beautiful face in pain, my lady." hinaplos niya ang aking pisngi na para bang iniingatan ako. Anak ng puta naman oh?! Naggagaguhan ba kami dito? Kung ganoon ay handa akong patulan siya kapag nakaalis ako dito.

"Even with bruises, your still a goddess. Walang wala ang sugat mo kapag tinitigan na ang mukha mo." inilibot niya ang mata sa aking katawan.

"Sa makinis mong balat." ngumisi siya.

"Gusto kitang matikman. Paulit ulit kong napapanaginipan na...inaangkin kita. Rowen." kung kanina ay hindi ako natatakot. Ngayon naman ay naramdaman ko na ito. Natatakot ako sa kung anong gawin niya sa akin. Saktan na niya ako. Wag lang siyang gagawa ng bagay na ikakawala ko sa sarili.

"W-Wag...wag...maawa ka.."

"Oh! Nasaan na ang babaeng nakita ko kanina?! Iyong matapang? Sino itong nagmamakaawa sa akin ngayon?" yumuko siya sa akin at tinitigan ang aking mga mata. Puno ng galit at suklam. Pumikit ako kasabay ng pagtulo ng luha ko.

Bakit ba ito nangyayari sakin? Buong buhay ko ba ay puro pasakit na lamang?!

Naramdaman ko ang pagpahid niya ng luha ko.

"Hindi sapat ang luha mo kumpara sa mga nawala sa akin. Ang gusto ko ay ang ulo ng pamilya mo. Ang pagdanak ng dugo sa kayamanan ninyo. Ang pagluha mo ng dugo." punong puno ng pait at galit ang kaniyang boses. Nakaramdam ako ng matinding lungkot.

"At kapag nangyari iyon ay saka lamang ako matatahimik. Then, after using you. I'll kill you next. Itatabi kita sa puntod ng mga magulang mo." tumawa siya ng nakakaloko. Para bang nababaliw na at wala sa sarili.

Tumayo siya at naupo sa isang sofa sa kalapit na lamesa sa aking gilid. Nakatitig lamang siya sa akin at ganoon rin ako sa kaniya.

"A-Anong magagawa ko?" nanginginig ang aking boses sa takot na baka may lumabas na mali sa aking bibig. Tumitig lamang siya sa akin. Hindi ko mapigilang ilibot ang paningin ko sa kaniyang makisig na katawan. Lalo na sa kaniyang napakagwapong mukha.

"Ikaw?" lumapit siyang muli. "Anong magagawa mo para sa akin?" nagsitayuan ang aking mga balahibo. Umurong ang dila ko. Hindi...hindi ko na itutuloy.

"Pwede ba....akong makahingi ng....tubig?.." may pagmamakaawa sa aking boses. Masakit na ang aking lalamunan dahil tuyot na tuyot na ito.

Nagpunta siya sa kalapit na lamesa at kinuha ang pitsel ng tubig. Lumapit siyang muli t ibinuka ang aking nananakit ng bibig.

"Drink." kahit na halos malunod ako sa ibinubuhos niyang tubig sa bibig ko ay pilit ko iyong nilulunok. Kailangan ko ng lakas.

"You look fresh now."

Tinignan ko lamang siyang tumayo at lumabas ng kwarto. Napapikit na lamang ako sa pagod at hirap ng posisyon ko.

I WATCH her sleep. She has bruises especially in her cheeks. Putok ang kaniyang labi at may pasa ang kaniyang kanang pisngi. But then, I don't mind. Kailangan ko lamang siya sa maikling panahon. And after that, I'll kill her, next to her parents.

I remove the hair that's covering her face. Her face is so angelic. Kung wala lamang siyang kinalaman sa mga taong gumawa ng kasalanan sa akin at sa pamilya ko ay baka sakaling gawin kong asawa ang babaeng ito.

I admit, she is so beautiful. Halos perpekto ang kaniyang mukha. Ganda na kayang linlangin ang lahat. The beauty that you can't trust.

Inalis ko siya sa pagkakatali. We are here in one of the empty room inside my mansion. Kaming dalawa lamang ang tao dito sa kwarto. May mga bantay sa labas kung sakali mang magtangka siyang tumakas.

Ako lang ang may karapatang humawak sa kaniya. Walang ni isang lapastangan ang makakadampi sa kaniyang balat. Kahit pa mga tauhan ko iyon. Kaya't wala akong pinapapasok na kahit na sino dito sa loob.

I am pissed of the thought of her touching by others. It makes my blood boil. She's mine, simula ng makapasok siya sa teritoryo ko ay pagmamay ari ko na siya.

Napatigil ako ng mapagtanto ko kung anong iniisip ko. I look like a crazy possesive man. What the fuck is that?!

I look at her again. All I can see is pain and sadness in her face. Puno iyon ng pagod. But, I don't feel anything at all. I don't pity her.

It's just that.

I feel a little pain, in my chest while looking at her. It's like a knife stab my....No.

Naawa ba ako?

No fucking way. Kung ang mga magulang niya ay hindi naawa sa amin. Bakit ako maaawa sa kaniya ngayon. Kinuha ko siya para pahirapan, at hindi ang kaawaan.

And I will do anything just to make her suffer. Siya ang magbabayad ng kasalanan ng mga magulang niya sa akin at sa pamilya ko.