"Babyရယ္
ႏိုးထလာၿပီးကို႔ကိုဆဲခ်င္ဆဲ
ရိုက္ခ်င္ရိုက္လိုက္ပါေတာ့လား???
ဒီလိုႀကီးဆက္ၿပီး
က်ီစားမေနပါနဲ႔ေတာ့ကြာ...
ကိုရူးေတာ့မယ္..."
Basသတိမရတာ
အခုဆို3ရက္ေတာင္
ရွိေနၿပီျဖစ္သည္...
Godလည္းBasစိတ္နဲ႔
မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ျဖင့္
တစ္ခ်ိန္လံုးBasေဘးတြင္
မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္
ျဖစ္ေနေလသည္...
"God........
မင္းခဏေလာက္နားသင့္ေနၿပီ..."
Kimmonမၾကည့္ႏိုင္သည့္အဆံုး
Godကိုဝင္ေျပာရေလၿပီ...
"ဟုတ္တယ္...ညီ...
မင္းခဏေလာက္နားလိုက္ပါကြာ...
မင္းေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီ..."
Taeကလည္းးး
Kimmonစကားကို
ေထာက္ခံေလသည္...
"ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးးး...
ကြ်န္ေတာ္နားတဲ့အခ်ိန္
Babyသတိရလာရင္
ကြ်န္ေတာ္အရင္မေတြ႕ရဘဲ
ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္.....
ၿပီးေတာ့...
Babyကကြ်န္ေတာ့္ကို
ေမးတဲ့အခ်ိန္ကၽြန္ေတာ္
သူ႔ေဘးမွာမရွိရင္
သူစိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္....."
Godစကားကို
Taeတို႔ေလးေယာက္
ေခါင္းခါရင္းးးးး...
Teeက.....
"Basသတိရလာတဲ့အခ်ိန္
P'Godေဘးမွာမရွိလို႔
ဘာမွသိပ္မျဖစ္ေသးဘူး...
P'Godအိပ္ယာထဲလဲေနမွ
Basစိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး
ပိုဆိုးေနမယ္....."
"ဟုတ္တယ္.....
P'Godရဲ႕...
ခဏနားလိုက္ပါဗ်ာ...
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔P'Kim
ေစာင့္ေပးထားမယ္..."
Teeစကားကို
Copterကဝင္ေထာက္ခံၿပီး
Taeတို႔Kimmonတို႔ကပါ
ဝိုင္းေျပာေသာေၾကာင့္
Godေခါင္းဆက္မာမေနေတာ့ဘဲ...
"အာ့ဆိုလည္း
ကြ်န္ေတာ္ခဏျပန္နားလိုက္မယ္...
Babyသတိရတာနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ကို
Phoneဆက္ေနာ္...
တစ္ခုခုထူးျခားရင္လည္း
Phoneဆက္....."
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ...
မင္းသာစိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔
သြားနားခ်ည္းးး..."
"Phoneဆက္ေနာ္....."
"ေအးပါကြာ....."
Godတစ္ေယာက္
Kimmonတို႔အတင္း
ျပန္လႊတ္ေသာေၾကာင့္
အိမ္ကိုမျပန္ခ်င္ဘဲ
ျပန္လာလိုက္ရသည္...
စိတ္ထဲတြင္ေတာ့
Basကသာစိုးမိုးေနေလသည္...
"Kimmon....."
"ေအးးးေျပာ....."
"ငါရံုးခဏသြားဦးမယ္...
မင္းတို႔ေတြေစာင့္ေနလို႔
အဆင္ေျပတယ္မွတ္လား???"
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္ထက္ပို၍
Fanfiction"Shit!!!!!" ေနပူပူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး Basတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္..... "ဟူးးးးး!!! ဒီေလာက္ပူတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲမသိဘူးးး... စိတ္ေလပါတယ္..." Basတစ္ေယာက္တိုးတိုးေလးရြတ္လိုက္မိသည္... Basသည္တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးဘာ...
