"Teeၿငိမ္လွခ်ည္းလား???
ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ???"
"ထူးဆန္းေနတယ္ကြ..."
"အန္!!!!!
ဘာေတြထူးဆန္းေနတာလဲကြ???"
"ေအးးးေလ...
မင္းဟာကလည္းအဆံုးမရွိအစမရွိ..."
Teeတစ္ေယာက္
ဧည့္ခန္းထဲတြင္
ဖုန္းႀကီးကိုင္ကာ
တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားေနသည္မွာ
နာရီဝက္ပင္ေက်ာ္ေနၿပီးျဖစ္သည္...
Copterနဲ႔Kristဝင္လာကာ
ေမးလိုက္ေသာ္လည္း
အဆံုးမရွိအစမရွိေျဖျပန္သည္...
"ဒီလိုေလကြာ...
အရင္ကဆိုမိုးလင္းၿပီဆိုတာနဲ႔
P'Taeငါ့စီဖုန္းဆက္တယ္ကြာ...
သူ႔အိပ္ယာထတာအေနာက္က်ဆံုးက
9နာရီပဲ...
အခု10နာရီခြဲေနၿပီ
ငါ့စီအခုထိဖုန္းမဆက္ဘူးးး..."
"သူမအားလို႔ေနမွာေပါ့..."
Copterကpositiveဘက္မွ
ေတြ႕ၿပီးေျပာလိုက္ေသာ္လည္း
Teeကေခါင္းခါၿပီ...
"မဟုတ္ေလာက္ဘူးးး...
အခုလိုျဖစ္ေနတာ
တစ္ရက္မကေတာ့ဘူးးး...
ဖုန္းေျပာရင္လည္း
အျမန္ခ်ခ်သြားတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလ
သူ႔အေနာက္ကေန
ကေလးတစ္ေယာက္အသံကိုပါ
ၾကားရတယ္အဲ့အခ်ိန္ဆို
သူဖုန္းအျမန္ခ်သြားေရာ..."
"ကေလးးးအသံ???"
Teeေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္
Copterနဲ႔Kristအာေမဋိတ္သံ
ၿပိဳင္တူထြက္သြားသည္.....
"အင္းးး...ဟုတ္တယ္..."
"ကေလးအသံဆိုလို႔...
P'SingေလP'Taeတို႔အိမ္
ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္
ငါ့စီဖုန္းဆက္ရင္လည္း
တစ္ခါတစ္ေလကေလးအသံ
ၾကားရတယ္ကြ....."
"ငါေရာပဲကြ.....
P'Kimနဲ႔ဖုန္းေျပာရင္...
ငါကငါစိတ္ထင္ေနတာလို႔ပဲ
ထင္ေနတာ..."
ဧည့္ခန္းထဲတြင္
Teeတို႔သံုးေယာက္
စဥ္းစားခန္းဝင္ေနခ်ိန္တြင္...
"ငါအျပင္သြားမို႔..."
"မင္းကဘယ္သြားမို႔လဲ???"
Basအခန္းထဲမွ
ထြက္လာကာ
အျပင္သြားမည္
ေျပာေသာေၾကာင့္
Teeတို႔သံုးေယာက္
ေၾကာင္သြားသည္...
"မုန္႔သြားဝယ္မို႔ပါ..."
"မင္းတစ္ေယာက္တည္း
သြားမို႔လား???
ငါတို႔တစ္ေယာက္
လိုက္ခဲ့မယ္ေလ..."
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္ထက္ပို၍
Fanfiction"Shit!!!!!" ေနပူပူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး Basတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္..... "ဟူးးးးး!!! ဒီေလာက္ပူတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲမသိဘူးးး... စိတ္ေလပါတယ္..." Basတစ္ေယာက္တိုးတိုးေလးရြတ္လိုက္မိသည္... Basသည္တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးဘာ...
