"ညီ.....
မင္းေသခ်ာလို႔လားကြာ???
ၿပီးမွေနာင္တရစရာေတြ
ျဖစ္ေနမယ္..."
"ဟုတ္တယ္...
Godမင္းေသခ်ာစဥ္းစားပါဦးးး..."
"ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားၿပီးၿပီ...
ကိုကိုႀကီးနဲ႔P'Kim..."
Godတစ္ေယာက္
Japanတြင္ရွိေသာ
Companyမ်ားကိုသာ
ဦးစီးၿပီးအၿပီးေနေတာ့မည္ဆိုကာ
အဝတ္မ်ားထည့္ေနေသာေၾကာင့္
Taeနဲ႔Kimmonေဘးမွ
မသြားရန္ဝိုင္းေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္...
"Basလည္း
နားလည္ေနပါၿပီကြာ...
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါဦးးး..."
"ဟုတ္တယ္ကြ...
သူလည္းးးသူလြန္တာသိေနပါၿပီကြာ..."
Taeနဲ႔Kimmon
ဝိုင္းေျပာေနေသာ္လည္း
Godကပစၥည္းသာ
ဆက္ထည့္ရင္းးး...
"ကိုကိုႀကီးတို႔P'Kimတို႔ကသာ
ေျပာေနတာပါ...
သူကကြ်န္ေတာ္သြားမယ္ဆိုတဲ့
သတင္းၾကားရင္
ေပ်ာ္ၿပီးေတာင္ထကေနမွာ...
အခုသူရွိတဲ့Bangkokမွာေနၿပီးးး
သူမုန္းတာခံေနရမယ့္အစားးး..
သူလည္းစိတ္ခ်မ္းသာၿပီးးး
ကြ်န္ေတာ္လည္းအေဝးကပဲ
လြမ္းေနေတာ့မယ္...
ကြ်န္ေတာ့္ကိုဘာမွမစဥ္းစားခိုင္းပါနဲ႔ေတာ့...
ကြ်န္ေတာ့္babyလည္း
ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းရၿပီးၿပီ...
ကြ်န္ေတာ္babyေပ်ာ္ေနတာေလပဲ
ျမင္ခ်င္တာပါဗ်ာ...
သူေပ်ာ္ေနတာေလပဲ..."
Godေျပာရင္း
အသံကတိမ္ဝင္သြားကာ...
ငိုသံအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေလသည္...
ထိုအခါKimmonက...
"မင္းကအေဝးတစ္ေနရာေရာက္ေနၿပီး...
သူေပ်ာ္ေနလား???ငိုေနလား???ဆိုတာ
မင္းဘယ္လိုသိရမွာလဲ???
မင္းကသူေပ်ာ္ေနတာျမင္ခ်င္တာဆို...
သူ႔အျပံဳးေတြပဲလိုခ်င္တာဆို..."
Godမ်က္ရည္မ်ားကို
သုတ္လိုက္ၿပီးးး...
ရႈိက္သံကိုထိန္းကာ...
"ဟုတ္တယ္ေလ...P'Kimရဲ႕...
ကြ်န္ေတာ္ကသူေပ်ာ္ေနတာပဲ
ျမင္ခ်င္တာ.....
ဒါေပမယ့္...
ကြ်န္ေတာ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔...
သူေပ်ာ္ေနမယ္ဆိုတာ...
ကြ်န္ေတာ္သိၿပီးသားပါ...
သူအတြက္ကြ်န္ေတာ္မွ
မလိုအပ္ေတာ့တာ...
Godေျပာစကားကို
နားေထာင္ရင္းးး
Taeနဲ႔Kimmonသက္ျပင္းခ်ကာ...
"အာ့ဆိုလည္း
မင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ေသခ်ာၿပီေပါ့???"
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္ထက္ပို၍
Fanfiction"Shit!!!!!" ေနပူပူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး Basတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္..... "ဟူးးးးး!!! ဒီေလာက္ပူတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲမသိဘူးးး... စိတ္ေလပါတယ္..." Basတစ္ေယာက္တိုးတိုးေလးရြတ္လိုက္မိသည္... Basသည္တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးဘာ...
