"ေဟာာာ!!!!!
ဟိုမွာKristလာၿပီ..."
Teeေျပာလိုက္ေသာ
စကားေၾကာင့္
Kimmonနဲ႔Copter
မ်က္စိကစားၿပီး
ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း...
Basတစ္ေယာက္ကေတာ့
အခုထိcafeထဲမွ
လူႏွစ္ေယာက္စီက
မ်က္စိမခြာေသးေခ်...
"အမယ္.....
Kristမင္းပိန္သြားသလား???လို႔"
"အင္းးး...
ဟုတ္မယ္ထင္တာပဲ..."
"မင္းငါတို႔ကို
နည္းနည္းေလးေတာင္
သတိမရဘူးမွတ္လား???"
"ဟုတ္ပ.....
Phေလးဘာေလးေတာင္
မဆက္တဲ့အေကာင္..."
Copterအေမးကို
Teeကပါေထာက္ခံၿပီး
ဝိုင္းဆဲေနသျဖင့္.....
Kristေျဖရွင္းခ်က္ေပးရန္
ေခါင္းကုတ္ကာ
စဥ္းစားရေတာ့သည္...
"မဟုတ္ပါဘူးးးကြာ...
သတိရပါတယ္...
ဟိုမွာမအားလို႔phမဆက္မိတာပါ...
မင္းတို႔ကိုသတိရလို႔...
Presentေတြေတာင္
ပါလာတယ္..."
"ဟုတ္လား???
ဘာေတြလဲ???"
"Japanကသစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ...
ဟားးးဟားးး..."
"မသာေရ...အဲ့ဒါကေတာ့
မင္းဘာသာသိမ္းထားးး...
သစ္ရြက္ေျခာက္ကေတာ့
Bangkokမွာလည္းရွိတယ္..."
"ဟုတ္ပ...အမႈိက္ရႈပ္ေအာင္..."
KristနဲCopterနဲ႔Teeတို႔
စေနာက္ကာ
စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနၾကခ်ိိ္န္တြင္...
"ငါအျပင္မွာဘဲ...
ေစာင့္ေနေတာ့မယ္...
မင္းတို႔လိုက္ခဲ့ေတာ့..."
Basေျပာၿပီး
airpotအျပင္
ထြက္သြားေသာေၾကာင့္
Teeတစ္ေယာက္...
Cafeဘက္တစ္ခ်က္
လွမ္းၾကည့္ကာ...
Basေနာက္
အေျပးလိုက္ရေတာ့သည္....
"ေဟ်ာင့္.....
Basခဏေနဦးးး...
ငါလည္းလိုက္ခဲ့မယ္....."
Basနဲ႔Teeထြက္သြားေသာအခါ...
Kimmonနဲ႔Copterက
Cafeထဲကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီး
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ
ေခါင္းခါေနၾကေသာ္လည္းးး
Kristကေတာ့အူေၾကာင္ေၾကာင္
ပံုစံေလးျဖင္...
"Copter...
Basကဘာျဖစ္သြားတာလဲ???
ငါတို႔စကားမ်ားေနလို႔လား???
ဒါမွမဟုတ္ငါျပန္လာတာကို
သေဘာမက်လို႔လား???"
Kristေျပာရင္းးး
မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ရႈံ႕မဲ့ျဖင့္
ငိုေတာ့မည့္ပံုျဖစ္ေန၍...
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္ထက္ပို၍
Fiksi Penggemar"Shit!!!!!" ေနပူပူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး Basတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္..... "ဟူးးးးး!!! ဒီေလာက္ပူတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲမသိဘူးးး... စိတ္ေလပါတယ္..." Basတစ္ေယာက္တိုးတိုးေလးရြတ္လိုက္မိသည္... Basသည္တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးဘာ...
