"Baby.....baby....
Babyဘာမွမျဖစ္လိုက္ပါနဲ႔ကြာ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီးးး...
ကိုကိုမွားတာပါကြာ...
ေနာက္လံုးဝမျဖစ္ေစရပါဘူးးးကြာ...
ကိုကိုကတိေပးပါတယ္ကြာ....."
Godတစ္ေယာက္
ေဆးရံုကိုအေလာတေကာ
ေရာက္လာၿပီးးး...
မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔
ေလာကႀကီးနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနေသာ
Basလက္ေလးကိုကိုင္ကာ...
ပါးစပ္ကလည္းတတြတ္တြတ္ေျပာရင္းးး
ငိုေနေလသည္.....
"Babyရာ.....
Babyကိုကို႔ကို
မက်ီစားပါနဲ႔ေတာ့ကြာ...
Babyကိုကို႔ေဘးက
ထြက္သြားမယ္ဆိုတာႀကီးက
အေတြးနဲ႔တင္ကိုကို
ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္ေနတာပါကြာ...
ေက်းဇူးးးျပဳၿပီးးး...
ကိုကို႔ကိုမ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ပါဦးကြာ....."
Godပါးစပ္ကလည္း
အဆက္မျပတ္ေျပာရင္း
မ်က္ရည္ေတြက်ဆင္းေနေလသည္...
Godျဖစ္ေနသည္ကို
Teeက.....
"P'Godစိတ္ေလးဘာေလး
ထိန္းပါဦးဗ်ာ...
Basစိတ္ခ်ရေနၿပီလို႔
ဆရာဝန္ကေျပာပါတယ္...
အခုကပင္ပန္းလို႔
ခဏအိပ္ေပ်ာ္ေနတာလို႔...
ေျပာသြားတယ္..."
"မျဖစ္ႏိုင္တာစိတ္ခ်ရေနၿပီဆို...
သူႏိုးလာသင့္ေနၿပီေလ...
အခုဟာက.....
ဟာကြာာာ....."
GodကိုTeeဘယ္လိုေျပာေျပာ
မရေသာေၾကာင့္.....
Copterပါဝင္ေျပာရေတာ့သည္...
"P'Godအဲ့လိုျဖစ္ေနရင္
Basျပန္သတိရလာရင္
သူဘယ္လိုလုပ္စိတ္ေကာင္းမွာလဲ???
စိတ္ေလးအရင္ေအးေအး
ထားလိုက္ပါဗ်ာ....."
Copterတစ္ေယာက္
GodကိုBasနဲ႔ကိုင္ေပါက္လိုက္မွ...
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက...
"ဟုတ္တယ္ေနာ္.....
ငါအခုလိုျဖစ္ေနတာBabyေတြ႕ရင္
သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္တာဆိုၿပီးးး...
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာ...
ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္..."
Godေျပာရင္းးး
မ်က္ရည္ေတြသုတ္ကာ
စိတ္ကိုထိန္းလိုက္ၿပီးးးးး
Basလက္ေလးကိုကိုင္လိုက္
နမ္းလိုက္ဆံပင္ေလးေတြကို
သပ္ေပးလိုက္ႏွင့္
အလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္.....
Teeနဲ႔Copterကေတာ့
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ
ေခါင္းသာခါမိေတာ့သည္...
"ညီ.....
မင္းတေရးေလာက္အိပ္ပါဦးလား???
မင္းအအိပ္ပ်က္အစားပ်က္နဲ႔
မင္းရုပ္ကလမ္းေဘးက
သူေတာင္းစားေတာင္
မင္းထက္သားနားဦးမယ္..."
အရင္ကTaeအဲ့လိုေျပာလွ်င္
ဆတ္ဆတ္ထိမခံျပန္ေျပာတတ္ေသာ...
Godတစ္ေယာက္.....
အခုအသံပင္ျပန္မလာေပ...
"ညီ.....
ကိုကိုႀကီးေျပာတာၾကားလား???"
Tae Godပုခံုးကိုပုတ္ၿပီး
ေျပာလို္က္မွ.....
Godတစ္ေယာက္အသိျပန္ဝင္လာကာ...
"ကိုကိုႀကီးးး...
ဘာေျပာလိုက္တာလဲ???"
"ဟာ.....ညီရယ္...
သတိေလးဘာေလးလည္း
ထားပါဦးကြာာ...
Basသတိရတာနဲ႔
မင္းအိပ္ယာထဲလဲမယ္ကြ...
နည္းနည္းေလာက္ေတာ့
နားပါဦးးး..."
"ရပါတယ္...ကိုကိုႀကီးရာ...
ဒါကြ်န္ေတာ့္အျပစ္ေတြႀကီးပဲေလ...
ဒီေလာက္ျပန္လုပ္ေပးရတာ...
ဘာမွမေျပာေလာက္ပါဘူးးးဗ်ာ..."
"ဒါေပမယ့္.....ညီရယ္..."
"ရတယ္...ကိုကိုႀကီးးး...
ကြ်န္ေတာ့္ဘာမွမျဖစ္ဘူးးး..."
Taeေျပာမရသည့္အဆံုး
လက္ေလ်ာ့ကာ
ထားခဲ့လိုက္ရေတာ့သည္...
"Babyရယ္.....
သတိရသင့္ေနပါၿပီကြာ...
ကိုအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီကြာ..."
Godေျပာရင္း
မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာျပန္ကာ...
"ေဩာ္ဒီမ်က္ရည္ေတြကလည္း
Babyမႀကိဳက္ပါဘူးဆို...
က်ေနျပန္ၿပီ.....
Babyစိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္...
အဲ့ဒါကေလးသူ႔ဘာသာက်ေနတာ...
ကိုကိုလည္းတားထားတာပါပဲကြာ...
ကိုကိုသုတ္လိုက္မယ္သိလား???
စိတ္မေကာက္နဲ႔ေနာ္baby....."
Godေျပာရင္းးး
မ်က္ရည္ေတြသုတ္ကာ...
Basလက္ေလးကိုကိုင္ကာ
တရွံု႔ရွံု႔နဲ႔ရွိုက္ေနေလသည္...
Taeတို႔ေလးေယာက္ကေတာ့
Godကိုၾကည့္ကာ.....
"Basျမန္ျမန္သတိရရင္ရ
မရရင္ေသခ်ာတယ္...
P'Godကိုဒီရက္ပိုင္းအတြင္းးး
စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရံုပို႔ရလိမ့္မယ္..."
"အဲ့ဒါကေတာ့...
အေသအခ်ာပဲ....."
Teeေျပာစကားကို
Taeတို႔သံုးေယာက္က
ေထာက္ခံၾကေလသည္...
ထိုသို႔ျဖင့္.....
ေဆးရံုအခန္းေလးထဲတြင္
ၿငိမ္သက္စြာလဲေလ်ာင္းေနေသာ
ေကာင္ေလးႏွင့္
ေကာင္ေလးလက္ကိုကိုင္ကာ
စကားေျပာရင္းးး
ငိုေနေသာေကာင္ေလးတို႔ရွိေနၾကေလသည္...
YOU ARE READING
ခ်စ္သည္ထက္ပို၍
Fanfiction"Shit!!!!!" ေနပူပူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး Basတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္..... "ဟူးးးးး!!! ဒီေလာက္ပူတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲမသိဘူးးး... စိတ္ေလပါတယ္..." Basတစ္ေယာက္တိုးတိုးေလးရြတ္လိုက္မိသည္... Basသည္တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးဘာ...
