Love and blue sky/სიყვარული და ლურჯი ცა(დასრულებული)

სცენაზე დაბრუნების დროც დადგა...

-გავიდა რა ეს დროც და ნახეთ რა გვიან მივხვდი... -რამისაა ტირილი დავიწყო.

-არც ეხლაა გვიანი რო უთხრა. -მითხრა ბექიონმა.

-შენთვის რა ადვილია არა. აბა მე მკითხე ხვალ დილით უკვე მივდივართ. აგვისტოს ბოლოა და მხოლოდ  ეხლაღა მივხვდი, რომ მიყვარს. -ვთქვი და ტუჩები გადმოვაბრუნე.

-კარგი რა ქაი! ექსოელებს ესეთი ცხვირჩამოშვებული უნდა დაენახო? ხო გაუსკდათ გულები და თუ მიზეზი გაიგეს მიზეზი, რომ ეუნაა ცუდად ექნება საქმე ეუნას. ჯონგინ შენ  ბევრი ფანი გყავს! ვერ შეეგუებიან, რომ ვინმეს გამო მოიწყინო. -თქვა დიომ, რომელიც აქამდე ჩუმად იჯდა და გვისმენდა.

-ვიცი. კარგი მოვრჩეთ ეხლა აბა დღეს რა გეგმები გვაქვს? -ვიკითხე, რადგან ნამდვილად უნდა შეგვეწყვიტა ამ თემაზე საუბარი.

-ბოლომდე ვერთოვით! -თქვა ბექიონმა აღტაცებით.

-კარგია ანუ ეუნას ვნახავ. -ვთქვი აღტაცებით, მაგრამ შემდეგ შიუმინის სახემ შემაშინა.

-ვერ ნახავ...  ეგ კი არა მარტო ბექიონს ეღირსება ბედნიერება- თქვა და იატაკზე დაებერტყა. მის მაგივრად მე მეტკინა იმხელაზე დაეცა.

-რას ნიშნავს ეგ?! -თქვა დიომ.

-რას და იმას, რომ სანის ვეჩხუბე. -თქვა და ლუდი დალია, რომელიც მე წამაწთვა.

-არა რა თქვენ არ ხართ ნორმალურები! 1 ვერ ეუბნევა, რომ უყვარს მეორე კი დაშორდა. მოყევი ეხლა რა მოხდა? -თქვა  დიომ. ბექიონი კი გამწარებული ბოას წერდა.

-რა და ისევ ის გამოჩნდა და მაკოცა. ეს კი სანიმ დაინახა და გაბრაზდა. კარგად გამომლანძღა და მითხრა თუ გამეკარები ვერ გადამირჩებიო...

-არა რა! ბატები ხართ წავედით ჩვენ და თქვენ იყავით აქ თუ ასე ძალიან გინდათ 16 წლის გოგოსავით დეპრესიაში ყოფნა. -დაიჩხავლა ბექიონმა, რომელიც გაღიზიანდა და გარეთ გავარდა.

-კარგი ჩვენც წავალთ, მაგრამ გირჩევთ გამოხვიდეთ გარეთ, რადგან არავინ არ იცის რა მოხდება მომავალში. -თქვა დიომ და ისიც გარეთ გავიდა.

-ისე მაინც კარგი ზაფხული გამოვიდა. -თქვა შიუმინმა.

-ხოო... მთელი ეს დრო თავს ბედნიერად  ვგრძნობდი. არანაირი ძალდატანებითი სიცილი ან ღიმილი...  ეხლა კი ისევ გადატვირთული გრაფიკი გვექნება. -ვთქვი მშვიდად.

-რას ვიზავთ ფანებს ვერ გავუცრუებთ იმედს... მომრნატრება აქაურობაც და სანიც.

-მე კი ეუნა მომენატრება...

დილით...
შიუმინის pov:
უკვე მივდივართ და სანი არ მინახავს... არც ეუნა. სახლიდან არც ისინი გამოსულან თურმე და არც ჩვენ არ გავედით.

-შიუმინ! -ფიქრებიდან გამომაფხიზლა სუჰოს ხმამ.

-გისმენ სუჰო...

-გამხიარულდით რა შენ და ქაი. რა დღეში გაქვთ სახე თითქოს არც კი გიძინიათ.

-ბოდიში სუჰო... -ვთქვით მე და ჯონგინმა ერთად.

-ბოდიში მე კი არა საკუთარ თავებს უნდა მოუხადოთ... რამეს მოვიფიქრებ და შიუმინს შენ შეგარიგებ სანისთან. -გვითხრა ღიმილით.

-კი, მაგრამ მე რა მეშველება. -ჩაიბუზღუნა ქაიმ.

-რა და მოიფიქრებ რამეს და ეუნას სიყვარულს აუხსნი. ბოამ თქვა ცუდადააო. ჯერისე ჩხირზე წვრილია ეუნა და არ ჭამს. -თქვა ბექიონმა.

-გაჩერდი ბექიონ ამას კიდე ეგ უნდა?! -თქვა სუჰომ. ბექიონმა კი მოიწყინა და ისევ ტელეფონში ჩაძვრა.

-მეძინება და როცა მივალთ გამაღვიძეთ.- თქვა ქაიმ და დაიძინა მეც მას მივბაძე.

სუჰოს pov:
ამათი ასე ყურება უკვე აღარ შემიძლია... ჩათი შევქმენი და ყველანი ჩავყარე ქაის და შიუმინის გარდა.

"სუჰო მშვიდობაა?- ჩანიოლი

-თან კი თან არა-სუჰო

-აჰამ გასაგებია. აქ ყველანი ვართ რომეოების გარდა-ლეი

-რომეოები ანუ ჯონგინი და შიუმინი ხო?- ბექიონი.

-აჰამ. -სუჰო.

-რამე გეგმა გაქვთ? -დიო

-კი და მაგისთვის გავაკეთე ეს ჩათი. -სუჰო

-თქვი დროზე მერე... -ჩენი.

-მოკლედ... "

ჰეით! როგორ ხართ? ბოდიში შეცდომებისთვის და იმედია ეს თავი მოგეწონებათ თუ მოგეწონებათ vote♡მინდა გაუწყოთ, რომ შემდეგი თავი ბოლოა😁
მიყვარხართ და დროებით მადლობთ, რომ კითხულობთ❤