Znoace (uit mijn standpunt)

2

Commandant ZR sprong uit de boom, en ik volgde... soort van. Ik viel direct uit de boom, maar gelukkig ving ze me.
"Kan je paardrijden?" Vroeg ze aan me. "Een beetje..." "Jij bent ten minste eerlijk." Ik kreeg een ongemakkelijk gevoel. Ik wist zeker dat ik na zo een 5 minuten al op dat ding zijn buik ging hangen. "Ik leer je het." Stelde ze voor. Dit kon zeker niet goed eindigen... "Waarom moet ik kunnen paardrijden?" "Voor buiten de muren en om lange afstanden af te leggen met de wapens." Gaf ze als antwoord. Ze haalde 2 paarden uit de stal en begon uit te leggen. Volgens mij moest het iets zijn over een zadel of zoiets. Gelukkig had ze het niet echt door dat ik gewoon naar de muur aan het kijken was in plaats van het paard. "Hey Jeager het is hier te doen!" Riep ze plots naar me. Ik schok uit mijn trance. "Het moet geweldig zijn om achter de muren te gaan." "Ik weet het..." Gaf ze me als antwoord. Hadden we serieus iets gelijk van zin? "Daarvoor leid ik je op." Ik kon het bijna niet geloven: ik ging eindelijk achter die muur mogen?! "Dus ik mag ooit naar de andere kant?" Ooit. Ja OOIT Jeager." Ik begon wat geïrriteerd te worden door het 'Jeager' gedoe. "Mijn naam is Yiku, niet Jeager." "Ik weet het. Ik noem iedereen bij zijn achternaam. Behalve mijn vrienden." Serieus? Ach welja. Ik rolde met mijn ogen en ondertussen had ze de paarden opgezadeld. "Stap op en volg me. We blijven in stap." Zei ze.

Bij de slaapkamers aangekomen gaan ik en commandant ZR naar de slaapzaal. "Daar slaap jij. Dekens liggen in de kast" Ik keek haar aan. "Kan je dat?" "Doe jij het niet?" Vroeg ik aan haar, nog steeds druk in mijn hoofd van mijn beste vriend de boom. "Ik ben u meid nie. Als je het zelf niet doet, slaap je zonder." Zei ze best geïrriteerd tegen me. Maar toch begon ik te lachen. "Jij moet het weten." Zei ze voordat ze de kamer/zaal uitliep. En nu begon de nachtmerrie: lakens.
Man, heb ik zitten vechten met die dingen. Niet alleen dat, maar het was een stapelbed... met een extra stuk zodat je er niet uitvalt. Maar toch. Na zo een 30 minuten of zo kwam commandant ZR weer binnen. "Hey" zei ze toen ze binnenkwam. "Is het al gelukt?" Ze wierp een blik naar waar ik sliep en dan even naar de kast. En toen... *bonk* Daar lach ik dan, in de knoop met mijn lakens op de grond. Commandant ZR draaide zich snel om, om mij daar op die manier te zien liggen. "Ik help je." Zei ze en rolde met haar ogen. Samen maakten we het bed op. En dan kwamen er andere jongens binnen. "Nu jij Jeager." Zei ze voor ze het deken van het bed gooide. Waaroooommmm... hhhhh. En daarna sprong ze uit het bed. "Hey jongens." Zei ze tegen de gasten. "Wie is dat nu weer?" Zei een van de jongens. "De nieuwe. Zijn naam is Yiku Jeager. Wees aardig tegen hem ridder." "Jaja ZR." Zei de 'ridder'. "Ist u lief?" Zegt een van de andere jongens. "Nee, mijnleerling. Hoe kom je erbij Kasper?" Vroeg ze aan de Kasper. "Omdat je normaal nooit leerlingen hebt en hier alleen jongens brengt als het u lief is Zno." Wacht... zei? Een lief? ... ok? Kwist niet dat ze in zo van die dingen was maar ok... "Vijver je weet dat ik het niet apprecieer als je me zo noemt! En dat was 1 jaar geleden!" Interessant gesprek om te horen wanneer je aan het sukkelen bent met een van je aartsvijanden. "Serieus Jeager? Ik heb het net getoond en je moet het alleen doen." Zei ze nadat ze naar mij had gekeken. Ik begon dit ding toch echt wel beu te worden. "Kan jij het echt niet doen?" "Nee, ik doe het niet." Zei ze. Geweldig! "Kan iemand anders me dan helpen?" "Nee, Jeager. Sorry ik kan geen bedden opmaken. Commandant ZR is blijkbaar van tactiek veranderd." Zei een van de jongens. Volgens mij was het Kasper? Maar ik had geen idee. Wacht... van tactiek verandert? "Hoezo?" "Wel vroeger kregen we gewoon een kussen en een laken. Geen dekbedovertrek of hoes rond het deken of zo." Zei 'Ridder'. Waarom nu ik?? Moest het nu echt net waneer ik hier was? *zucht* Ach welja, beter dit dan... dat hoeven jullie niet te weten... "Genoeg!" Zei commandant ZR wat geïrriteerd. "Ik ben NIET van tactiek verandert maar het kamp. Begrepen?" "Ja commandant" Zeggen bijna elke jongens. BIJNA, ik niet. Ik was haar best beu voor vandaag. Ze liep door het groepje jongens naar buiten. Eindelijk was ze weg voor vandaag. Bye bye, commandantje en hallo... bedlakens... pls maak hier een einde aaaaannnn... Maar na een paar minuten kwam ze terug. En de jongens waren op hun bed gaan zitten. Gelukkig was ik al bijna klaar met dit... uhm... ding. "Ik dacht dat het een grapje was." Zei ik. "Hoe bedoel ja?" Reageerde ze op mijn opmerking. Wel mijn 'vader' zei iets over meisjes die de beste waren maar ik geloofde het niet. Ik bedoel jullie zijn... hoe moet ik het zeggen?..." "Ik begrijp je Jeager. Eigenlijk, heeft iemand Mica gezien?" "Nee." Zei een van de jongens. Wie is Mica? Waar heb ik die naam eerder gehoord? Hmm... ok. Ik had EINDELIJK dit duivelse ding goed gekregen, en commandant ZR besloot om te gaan slapen. En om eerlijk te zijn: je moest mij het niet twee keer zeggen om hetzelfde te doen.