Znoace (uit mijn standpunt)

3

*bonk* "Opstaan Jeager." Hoorde ik commandant ZR zeggen tegen me terwijl ik op de grond in mijn lakens was gewikkeld. "Ja nu ben ik wakker." Reageerde ik geïrriteerd door het fijt dat ik net uit mijn droom was gehaald. De jongens lagen plat van het lachen. Geweldig, hoe zou ik op dit moment hier nog serieus moeten genomen worden?? "Dus toch nog dezelfde ZR." Zei een of andere 'Kasper' of zo. "Ze deed dat vroeger vaker." Ik keek haar boos aan. Ze greinsde naar me en verlaatte de zaal. "Godver-" "Kalm aan, Jeager. Het is best dat je gewoon naar haar luisterd!" Hoorde ik een of andere gast zeggen. "Zal wel. In mijn nachtmerries ja!" Fluisterde ik tegen mezelf. Ik kroop uit mijn lakens en nam mijn kleren. Een gewone grijze hoodie en een jeans broek. Sinds ik niks anders heb. Toen ik uit de zaal wou lopen, struikelde ik over mijn eigen voeten, aangezien mijn brein nog steeds aan het 'opstarten' was. Ik hoorde alle jongens van achter me lachen. "Ach, hou toch op! Jullie zullen wel minder lachen als ik..." Ik stopte even in mijn spraak. "Als je wat Jeager? Je bent nog pas begonnen met kamp dus wat zou je willen doen tegen ons?" Als ik nog een ding hoorde van die gasten ging ik uitvliegen. Maar ik kon niet. Ik mocht het niet laten zien... "Weet je wat? Laat maar! Ik ben hier even weg!" Ik wandelde naar buiten, op naar een open plek. Ik zette mij neer en staarde voor me uit. "*zucht*. Jullie zijn de enige reden waarom ik hier ben..." "Tegen wie praat je?" Hoorde ik een stem zeggen. "Wie? Ik? T-tegen niemand!" Waarom was ik zo dom om luidop te praten? Man ik ben dom! "Ok? Gaat alles wel met je?" Ik keek de persoon verward aan. Ik kende hem niet, maar toch gaf het me een gevoel alsof ik hem kende. "Wie ben jij eigenlijk?" Vroeg ik aan de persoon die nu naast mij kwam zitten. "Ik?" "Tegen wie zou ik het anders moeten hebben?" Zei ik wat sarcastisch.  "Oh, ok! Ik ben A-" Hij pauzeerde voor een moment, en staarde naar mijn gezicht. "Y-Yiku?" Zei de persoon tegen mij. "Ken ik jou van ergens?" "Tuurlijk! Ken je me niet meer?" "Niet voor zover ik mij kan herinneren." "Komaan. Ik ben het!  Die ene guy?" Ik herkende dat hyperactieve en opgeluchte character. Het was hem echt! "Aden?"'"Ja!" "Wat doe jij hier?!" "Gewoon, een beetje de stalker uithangen. Meer niet." Hier gingen we weer met zijn flauwe humor... Geweldig om dit weer mee te maken hee? "En wat doe jij hier, de-" "NIET luidop zeggen! En ik ben hier gewoon even omdat het kamp even te druk was voor een gewone ochtend." "Wacht. Dus jij hebt eindelijk een blijvend kamp gevonden?" "Ja!" "GEWELDIG!!" "Kalm aan, ADHD monster!" "Hee!" Ik grinnikte een beetje, omdat ik nu eindelijk zijn aandacht had. "In ieder geval, goed om je weer te zien, maat!" "T zelfde voor u!" "In ieder geval, ik moet gaan. Kmoet nog mijn jas-ding aandoen." "Ok, tot de volgende de-" "NEE!!" "Ok dan! Rustig! Of is het weer te veel van de mopjes?" "Ja." Ik ging er toen gewoon vandoor, op weg naar de slaapzaal voor mijn pak. "Hee, moet jij dat niet al lang aanhebben?" Hoorde ik een van de jongens zeggen die er nog overbleef voor hij naar de cafetaria ging vertrekken. "Ik weet dat ik dit ding al lang moet aanhebben, maar ik was het vergeten, ok?" Hij keek me een beetje dwaas aan. "Waar kijk je naar?" Zei ik na een tijdje toen ik doorhad dat hij al minstens een minuut naar mijn gezicht had zitten staren. "N-niks hoor. Het is gewoon..." "Gewoon wat?" "Niks, laat maar." Ok dan. Beter voor mij om niks te moeten antwoorden. "Kom je dan mee naar de cafetaria, Yiku?" ... "Ok, waarom niet?" Eindelijk iemand die me niet Jeager noemde! Buiten die ene dan... Maar toch. We vertrokken samen naar de cafetaria.

Toen we er eindelijk aankwamen, zagen we nergens commandant ZR. Enkel een paar van haar, wat ik vermoede, vrienden. "Waar is commandant ZR?" Vroeg ik aan een van de personen. "Die moest samen met Clow naar het bureau van CR (commandant Riverdale) "Ok. Waarom eigenlijk?" "Clow noemde haar een bitch, dus begon ze met hem te vechten." "O, ok." Hm. Best wel lichtgevoelig, die ZR. Maar net na ze het me heel kort hadden uitgelegd, kwam ze de cafetaria binnen. "Hey Zno! Hoe ging het?" Vroeg een van haar vrienden. "Hij wou niet luisteren dus ik sloeg hem. Nu ligt hij met een bloedneus in het EHBO." Antwoordde ze op die jongen. Die knikte naar haar waarna ze naar mij liep. "Drie rondjes rond de cafetaria." Zei ze tegen mij. Is ze serieus? Ik heb niks gedaan! "No way! Die is kei groot!" Protesteerde ik tegen haar. "Vier rondjes." "Ma-" Ze kapte mij af voor ik het er helemaal uit kreeg. "Nu." Godver. Weet je wat? Ik doe het dan maar gewoon. Verdorie. "Sneller." Is ze serieus? Hou gewoon je-.

Na een half uur of weet ik veel hoe lang het duurde. Ik was wel best uitgeput, aangezien ik vanochtend uit bed ben getrokken door haar. Ik ging voor haar staan. "Doe nu het parcour."  "Mag ik eerst-" En alweer kapte ze me af. Ik begin dit echt beu te worden. "Nee je mag niet eerst rusten." Hou je in, Yiku... hou je in... Ok dan! Ik doe het al! Nu blij?! Terwijl ik het parcour aan het doen was, hoorde ik een onbekende stem iets zeggen. "Haha. Jij bent wel streng hé?" "Ik moest het parcour in 5 minuten doen vroeger." Hoorde ik haar op de onbekende stem zeggen. Opeens hoor ik iemand schreeuwen. "Hé Zno- ik bedoel commandant ZR! Bedankt voor die blauwe neus hé!" Ik herkende die stem. Het was Clow. "No problem!" Hoor ik commandant ZR zeggen. Ik hoorde ze nog zeggen, maar ik lette niet echt meer op. "Klaar ZR." Zei ik tegen haar na ik klaar was met het parcour. "Kom, we gaan oefenen met de ODM-gears." Zei ze en loopt samen met me weg. "Je vriendje?" Vraag ik aan haar plots. Ze kreeg de slappe lach, maar stopte snel. "Nee. Hij is een prins, die ziet mij niet staan. Ik ben te stoer." Ik schoot vanbinnen in de lach. "Dus je bent verliefd?" Zei ik met mijn plaag-face. "NEE!" Riep ze tegen mij uit schaamte. Ik grinnikte kort en ze keek mij boos aan. "We doen een rondje te paard rond de basis." Zei ze tegen me. "Zadel je paard op J." We gingen naar de stal en ze haalt een paard uit de stal. Ze zadelt op en ik kijk hoe ze alles doet. Na zo een uur of zo van sukkelen stapte ik op en zei ook. "Mag ik mee?" Hoorde ik dezelfde onbekende stem zeggen als van op het parcour. "We lopen al uit tijd. We hadden al met de ODMG bezig moeten zijn." Beantwoorde ze op de persoon. "Ik heb al een paard en het is al opgezadeld." Zei die gast. Ze herkende hem blijkbaar. "Oh... sorry." "Eerst op de muur en nu op het paard?" Hoorde ik die Clow zeggen die er blijkbaar ook was. Ach welja, na een tijdje gebrabbel vertrokken we uiteindelijk. Die gast moest weg, die was blijkbaar mee. En ZR bracht me naar het bos. Ze legde alles NOG EENS uit. Hhhhhh. "No wat dat ik naar bomen vlieg!" "Je bent koppig Jeager." Zei ze tegen mij. "We doen de oefeningen in het bos, punt uit." Ik zweer het je dat ik haar ooit zelf eens tegen een van die bomen gooi. Waarop altijd die bomen?? Ik rolde met mijn ogen en slaakte een diepe zucht. Maar volgens mij vond ze het nog best goed voor een'beginner'. En eens in de slaapkamer, viel ik als een blok in slaap.