Znoace (uit mijn standpunt)

6

Ik werd wakker en zag dat ZR nog lag te slapen. Ach welja, ik stond op automatische piloot dus deed wat ik altijd doe, dus trok mijn grijze hoodie aan en mijn jeans. Na een tijdje was iedereen al wakker, en uiteindelijk ook ZR. Ze zag dat ik daar zat in mijn alledaagse kleren, maar het leek alsof het nieuw was voor haar. Ze trok haar kleren en uniform aan. "Jeager, Kasper en Niels, trek jullie uniform aan. Jullie gaan mee als back-up naar captain Levi." We haastten  ons allemaal in ons uniform, en vertrokken. Maar er was 1 enorm nadeel: we moesten met de paarden daarheen. Jipie!( help mij uit mijn lijden.) Eens daar aangekomen, werd ons uitgelegd wat we moesten doen. "Jullie staan zometeen in houding aan de muur met de deur. Jullie staan allemaal naast elkaar en zeggen geen woord. Jeager, hou je gedeisd." Ik snapte dat we in houding moesten staan en zo, maar waarom moest ik mij gedeisd houden? Was er iets veranderd aan mij of zo? Ik keek voor de zekerheid, maar zag niks. Vreemd. Maar ok, ik knikte toch. Ze liep naar binnen en Jordan liep tegen haar aan. "Jij." Zei hij tegen haar. Dit kon fout aflopen. Hij stelde zich recht en probeerde weg te lopen, maar ZR kon hem nog op tijd vastnemen. "We zeggen iets als we tegen iemand aanlopen." Zei ze best droog tegen Jordan. Man, deze guy staat sowieso op haar 'val dood' lijst. "S-sorry commandant." Daarna liet ze hem gewoon los en zijn vrienden stonden te lachen. "Hebben jullie ooit van respect gehoord? Blijkbaar worden jullie hier anders opgeleid." Ze stak haar hand in de lucht, en we stonden in houding. Ze keken ons maar raar aan. "Nu ben ik zeker. Hou jullie gedeisd. Jullie hebben geluk dat ik in een goede bui ben." Zei ZR. "Zeg dat wel." Zei ik per ongeluk luidop. "Jij loopt straks 6 rondjes Jeager." *neemt diep adem* FFFFUUUUUUUUUUUU!!! Ze liep daarna naar captain Levi's bureau, gevolgd door ons natuurlijk.

Ze klopte aan. "Tch, binnen!" Hoorden we Levi roepen. Ze ging naar binnen en deed het teken naar ons om in houding te staan, wat we toen ook deden. "Riverdale, wat is er nou weer?" "Captain, hou uw soldiers in bedwang." Zei ze erop. "Tch, wat hebben ze nu weer gedaan?" Vroeg hij. "Rondneuzen in een ander kamp, commandanten uitmaken, doen alsof hogere rangen niet bestaan en onrespectvol gedrag." "Weet u vader dit, Riverdale?" "Ja." "Ik zal kijken wat ik kan doen." Zei Levi er toen uitendelijk op. "Misschien wat strenger zijn?" Zei ZR dan, wat ik best grappig vond voor een of andere reden, dus ik begon te grinniken. "Jeager, 8 rondjes rond de cafetaria als we terug zijn. Geen pauzes." ... *voice-crack piepje*. "Ja commandant." Ze knikte en draaide zich weer naar Levi. "Tch." Bracht hij uit en volgens mij draaide ZR ook met haar ogen. "Tot de volgende keer captain." Zei ze waarna we vertrokken. Eens we langs Jordan en zijn groepje liepen, gingen ze in houding staan. Hahaha! Sukkels!

Als we terug bij het kamp kwamen, werd ze naar CR geroepen. Eens ze terug was, had ze blijkbaar vrij. Dus, ik ook. Ik besloot om gewoon wat in de buurt van het kamp rond te lopen. Op een bepaald moment kwam ik langs een dorpje, waar ik ZR zag vechten tegen wat gasten. Ik stond daar vol verbazing te kijken. Niet alleen omdat ik weer niet kon meevechten, maar ook hoe ze vocht. Wow... ik was echt verbaasd! Maar dat veranderde ook snel. Ze begonnen met 5 direct hun op haar te storten. Hoe graag ik het ook wou, ik kon niet van mijn plaats weggaan om hun van haar af te halen. Ik zou zo... ik ga het niet zeggen, of jullie gaan me 1: niet geloven en 2: nooit meer naar mij kijken op dezelfde manier. Ze schoot haar na een tijdje haar ODM gear af, maar haar draden werden doorgesneden, waarna ze dus viel.

Ze begon volgens mij bewusteloos te worden, en commander Erwin kwam naar ons toe. Hij raapte haar op. "Vommander Erwin, wat is er met haar?" "Ze is half bewusteloos door de harde val." We brachten haar naar de slaapzaal, en commander Erwin legde haar neer op haar bed. Mikasa en de rest vroegen mij wat er was gebeurd, en ik legde alles uit wat er was gebeurd.

Ondertussen zijn we al drie tal dagen. Om eerlijk te zijn, ik begon mij al best wel zorgen over haar te maken. Alsof ik steeds meer om haar begon te geven en haar niet echt meer als een zaag zag. Natuurlijk gewoon vriendschappelijk, en niet anders. Ik kreeg gewoon opleiding van Ymir voorlopig. Het einde van de maand begon te naderen, dus dat was ook al iets om mij zorgen om te maken.