Scars || jikook (slow updates)

1.

«ugly yet beautiful»

Author's POV
O Jungkook περπατούσε σιωπηλά κάτω στο πάρκο . Ηταν μόνος διότι ο καλύτερος του φίλος Yugyeom ειχε να κανει κάποιες δουλειές .
Καθώς ο Jungkook περπατούσε , σταμάτησε απότομα αφου άκουσε κατι απο πίσω του . « Ειναι ωραιο» , σκέφτηκε . Άκουγε κάποιον να τραγουδάει και η άποψη για την φωνή του ηταν «πανέμορφη».
Τα ματια του Jungkook είχαν κλειδωθεί σε κάποιον που καθόταν μπροστά του και κοίταζε πανω .
Γλυκά ματια , μικρή μύτη και ωραια χείλη για φίλημα . Ειναι όμορφο . Τοσο όμορφο που κανει τον Jungkook να αντιληφθεί αν ονειρεύεται ή οχι .
Σκέφτηκε να τον χαιρετήσει , καθάρισε τον λαιμό του αφου περίμενε να εχει την προσοχή του αγνώστου , όπου κατάφερε μόλις είδε το αγορι να γυρίζει σιγά το πρόσωπο του αντικρίζοντας τον Jungkook .
Και ομως ο Jungkook πνίγηκε στα λόγια του .
Η καρδιά του σταμάτησε . Στη σκέψη του όπου θεώρησε το άτομο όμορφο αποδείχθηκε να ειναι το αντίθετο απτην στιγμη που είδε μια τεράστια πληγή να καλύβει το αριστερό του μάγουλο .
«Μπορω να σε βοηθήσω;» Ρώτησε το αγορι , πριν καλύψει με την μάσκα , που κρεμόταν κατο απτο σαγόνι του , το μισό πρόσωπο του απτην ματια του Jungkook.
O Jungkook έχασε την αναπνοή του . Δεν έβγαιναν λόγια απτο στόμα του . Ειναι τοσο σοκαρισμένος που έμεινε άφωνος .
Μέχρι στιγμής πίστευε οτι είδε άγγελο αλλα στην τελική αυτός ο Άγγελος ηταν απλα ενα ασχημόπαπο .. Δεν θέλει να ειναι σκληρός .. απλα δηλώνει την αλήθεια .
Ο Jungkook κατάπιε απότομα γλύφοντας τα χείλη του νευρικά πριν βγάλει ξαφνικά καποια λέξη απτα ήδη ξερά του χείλη .
«Τ-τιποτα ... ε-εγω σε μ-μπέρδεψα με ενα αλλο άτομο .. συγνώμη» ειπε ψέματα προτού γυρίσει να φύγει γρηγορα απο εκεινο το μέρος . Δεν θέλει να ξανα δει μπροστά του το άσχημο αγορι ...
Jimin's POV
Έμεινα λιγο έκπληκτος οταν ακουσα κάποιον να καθαρίζει τον λαιμό του . Μου φάνηκε παράξενο , γιατι σπάνια το κανουν οι άνθρωποι γύρω μου . Αποφάσισα να τον κοιτάξω και μου φάνηκε κάπως σοκαρισμένος για κάποιο λόγο .
Ξερω αυτη την έκφραση . Παρα πολυ . Εχω συνηθίσει να κερδίζω τέτοιες εκφράσεις σχεδόν καθε δευτερόλεπτο ..
Γνωρίζοντας οτι νιώθει πολυ άβολα με το άσχημο μου πρόσωπο , γρηγορα το κάλυψα με την μάσκα .
« Μπορω να σε βοηθήσω;»
«Τ-τιποτα... Ε-εγω σε μ-μπέρδεψα με ενα αλλο άτομο .. συγνώμη» ειπε , αδιάκριτα  έκπληκτος .
Αναστέναξα ελαφρά . Αν δεν ειχα αυτη την πληγή δεν θα ειχε φρικάρει και τοοοοσο .. θα μπορούσαμε να μιλήσουμε σαν κανονικοί άνθρωποι .
Αλλα οπως το έγραψε ( η μοίρα ) , ειμαι απλα άσχημος . Οποτε δεν εχει αλλη περίπτωση οι άνθρωποι να μιλήσουν σε έναν άσχημο άτομο ευγενικά .
Ειμαι ενα ασχημόπαπο μπροστά τους ..
« JIMIN! YAH ! Δεν σου ειπα να με περιμένεις στο παγκάκι ;»
Η σκέψη που κόπηκε απτην φωνή του Hyung μου . Γύρισα προς το μέρος του Hyung ο οποίος ηταν βαριά λαχανιασμένος , το κεφαλι του χαμηλά και τα χέρια του στα γόνατα έχοντας πρόβλημα αναπνέοντας .
«Συγνώμη hyung , απλα ο ουρανός ειναι πανέμορφος που με κανει να θελω να τρέξω σε αυτο» του ειπα σκέτα και με αυτο αρχισε να γελάει δυνατά .
«Χαζούλη ! Δεν μπορεις να τρέξεις στον ουρανό» ειπε κοιτάζοντας με , με ενα χαμόγελο .
Εγω ανασηκωσα τους ώμους μου . Ετσι στα ξαφνικά με έπιασε απτο χέρι και με τραβούσε κάπου . « Hyung που παμε ;» Τον ρώτησα αλλα δεν μου απάντησε .
« Ελα να παμε σπιτι μου !» Ειπε και πιστεύω οτι χαμογελάει αυτη την στιγμη το καταλαμβαινω απτον τόνο που μιλάει μιας και το πρόσωπο του ειναι γυρισμένο άλλου .
—
Ο Jungkook περπατούσε παλι γύρω απτο παρκάκι . Δεν ξερει γιατι αλλα για κάποιο λόγο ένιωθε καποια συναισθήματα πηγαίνοντας εκει . Κλωτσάει καθε πετρούλα που βρίσκει μπροστά του τα οποία ειναι αθώα ξαπλωμένα στο πάτωμα μιας και η βαρεμάρα τον κατάπιε .