Scars || jikook (slow updates)

23.

xeretismata apo ton mr.hamsterJin

...

..

Που ειν-..

Τα ματια μου έτοιμα να βγουν απο την θέση τους όταν είδα τον Jungkook να στέκεται λίγο πιο πίσω απο τον Ηοseok και κάπως έκλαιγε..?

Εκλαιγε? Μα περιμενε, γιατι να κλάψει o Jungkook?

Εσπρωξα αμεσως τον Ηοseok , όπου τον ξαφνιασα. Ετοιμος να τρεξω πισω απο τον Jungkook που ήδη ετρεξε λιγο μακρια , αλλα το κράτημα του Ηοseok δεν μαφησε.

" Για που το εβαλες?" με ρωτησε με ενα ξινο τροπο.Εφυγα το χέρι του από πάνω μου και του λέω " Πρέπει να φύγω".

Αρχισα να τρέχω όσο πιο γρηγορα μπορουσα για να τον προλαβω.

Για όνομα του Θεού. Γιατι να κλαίει.? Μήπως έγινε κάτι σοβαρό?"

Ευτυχως ο Jungkook σταματησε να τρέχει από την κούραση και στάθηκε με την πλατη του γυρισμένη σε μένα. Τον κοιτούσα να πέφτει στα γόνατα του, τότε και εγω πήγα δίπλα του και σιγα σιγα εκατσα δίπλα του και τον κοιταξα στα ματια.

"Φυγε." τον άκουσε να λεει με κρυμμενο το προσωπο στο μανικι του φουτερ του προσπαθωντας να σκουπίσει τα δάκρυα που του έπεφταν χωρίς σταματημα. 

"Jungkook.. μα τι επαθες..?" οταν το ακουσε ο jungkook έσφιξε δυνατα τις γροθιες του, αλλα ο jimin μαλλον δεν το καταλαβε.

"Τον φιλησες" ειπε. Ο jimin σηκωσε το φρυδι του και προσπαθουσε να καταλαβει γιατι να το λεει αυτο ο μικροτερος.

"Και?" η καρδια του jungkook αρχισε σιγα σιγα να γινεται κομματακια ακουγοντας αυτη τη στεγνη λέξη.Αληθεια τώρα, είναι τόσο χαζός ή απλά  δεν τον ενδιαφέρει τι νιωθει ο μικροτερος.

Ανυπομονει να ακουσει κατι ο μεγαλυτερος με την σιωπη του jungkook, αλλα σε μια φάση έπαθε ένα μικρό σοκ.

"Δεν μπορεις ακόμη να το καταλάβεις γαμώτο?Σε ΑΓΑΠΑΩ! Γαμώτο.!" φώναξε δυνατα ο  jungkook.

Οταν τον κοιταξε ακινητο, ο jungkook εκνευριστηκε και ήταν έτοιμος να σηκωστει να φυγει , όμως άκουσε το όνομα του.

"Τι θες?" γυρισε στον jimin.

"Συγνώμη.." είπε χαμηλοφωνα. Ακουσε την φωνη του μεγαλυτερου, η καρδια του που είχε γεμήσει με λύπη και θυμο άρχισε να αισθάνεται κάπως σαν να φταίει για κατι.

Τόσο καιρο προσπαθουσε να τα βγάλει απο μέσα του αλλα δεν ήξερε αν έπρεπε να του το πει η οχι.

"Γιατι να ζητας συγνωμη? Δεν φταις σε κάτι." Προσπαθησε να το πει οσο πιο χαλαρα μπορουσε κι ας ηταν θυμωμενος.

"Επειδη δεν μπορώ να πω το ίδιο και για σενα..." αυτα τα λογια ήταν σαν σφερες που εσκισαν το δερμα του jungkook και να μπαινουν στο σωμα του. Στην τελικη είναι η αποφαση του Jimin και οχι δικη του.

"Ειναι ενταξει ..." Ηξερε οτι δεν επρεπε να πει ψεμματα, επρεπε αντιθετως να πει "Γιατι? Γιατι δεν μπορεις να πεις το ιδιο ?" ομως οχι. Επρεπε να κανει ότι δεν τον πειραζε.

Αφου είχαν αυτη την εντονη συζητηση , κρατησε μετα μια αβολη σιωπη μεταξυ τους. Ο jungkook αποφασισε να σπασει τον παγο..

"Νυχτωνει.. δεν το νομιζεις..?" ειπε και τοτε ο jimin καταλαβε οτι πλεον ειναι σκοτεινα και δεν υπαρχει πλεον ο ηλιος.

"Νυχτωσε τοσο γρηγορα?Ομγ, πρεπει να τηλεφωνησω στον Υοοngi"

"Είναι ενταξει..θα πάρω εγω τον Υοοngi και θα του πω να μεινεις στο σπιτι μου για σημερα.. πέρασε η μέρα και πλεον αργά είναι." συμφωνησε ο jimin.

-

Δεν μπορει να καταλαβει γιατι, αλλα η καρδια του jimin χτυπαει τόσο γρηγορα όταν πάτησε το πόδι του μέσα στο σπίτι του jungkook. Αυτη την στιγμη κάθεται στην ακρη του κρεβατιου του μικροτερου αφου βγήκε από το μπάνιο. Τώρα ήταν η σείρα του jungkook να κάνει μπάνιο.

Ο μεγαλυτερος αρχισε να παιζει με τα δακτυλα του περιμενοντας να βγει το αλλο αγορι, και για καλη η κακη του τυχη είχε ήδη βγει.

Ο jungkook ερχοταν προς τον jimin, ενω αυτος είχε σκυμμενο το προσωπο του ακομη, δεν ηθελε να κοιταξει τον μικροτερο.. ήταν μόνο με το εσώρουχο του.

"Ηyung.."