Scars || jikook (slow updates)

21.

AGORASA EPITELOUS HAMSTERAKI KAI SKEFTOME NA TO ONOMASO JIN KSDJGOIWERGJEIRJGEIRTG BYE- 

------

------

Είναι το αγόρι που με είχε φιλήσει . 

"Τον θυμήθηκες?"... εγω κούνησα αρνητικά το κεφαλι μου.

Δεν μπορώ να θυμηθώ ακόμη κάτι για αυτο το αγόρι τον Ηoseok που για ακομη μια φορα , είναι το αγορι μου. Χρειάζομαι λίγο χρόνο. 

"ΑΑ!" , ένα μικρο κοριτσι έπεσε πάνω μου και κρατουσε παγωτό.Τέλεια η φανέλα μου έχει γίνει..

Κοιτάω τον Τaehyung που έμεινε με το στόμα ανοιχτό το στόμα και μετα κοιταξε την μικρη. Φάνηκε πολυ τρομαγμένη η μικρή που έτρεμε.

"Σ-συγγγνώμη.." είπε τρομαγμενα και υποκλινοντας καθε λιγο.

"Είναι εντάξει" είπα χαλαρά , νόμιζε η μικρή οτι είχα θυμώσει αλλα όχι..

Είδαμε να τρέχει μια γυναίκα προς εμάς πέρνοντας την μικρη απο το χερι.

"Υ ! Αχ Κύριε , Χιλια Συγγγνώμη" εκανε και αυτη υποκλιση ..

"Είναι εντάξει χαχα.."

Αφου εφυγαν και οι δυο ο Τaehyung με κοιταξε και γελασε , το ιδιο και εγω.

Μάνα και κόρη....

Κόρη και μάνα...

Είχα εγω μαμα? Μπαμπα? Αδέρφια? Θέλω να πιστευω ότι εχω...

"Τι σκεφτεσαι?" με ρωτησε ο Τaehyung

"Εχω..μήπως...οικογενεια..?" τον κοιταξα εντονα...ο Τaehyung είχε κολλησει για λιγο...μετα μου απαντησε..

"Οχι. Δεν έχεις." το ειπε σαν να με λυπαται.. Ενιωσα ενα πονο στην καρδια μου. Δεν εχω οικογενεια.. ουτε μητερα ουτε κανεναν.. δηλαδη ειμαι μονος....

"α-α , ειναι ενταξει.. απλα ρωτησα...''

"Δηλαδη είμαι ορφανος..?" αυτος κουνησε το κεφαλι του θετικα. " Εσυ και ο Ηoseok ειστε και οι δυο ορφανοι. Μενατε στο ιδιο ορφανοτροφειο, και σας γνωρισα στην πρωτη λυκειου. Εκεινο τον καιρο ησασταν ηδη ζευγαρι."

Ααα μαλιστα...

Πιασαμε κουβεντα για αρκετη ωρα και καταλαβα οτι εχει βραδιασει. Ανταλλαξαμε τα νουμερα μας με τον Τaehyung και αποχαιρετηστικαμε.

ΟΧΙ! Που ειναι ο Jungkook?

Τον ξεχασα εντελος.... αραγε έφυγε..? Να τον παρω τηλεφωνω..

Μετα απο δυο κλησεις απαντησε...

" Jungkook!!?? Που εισαι..?"

"Ειμαι σε μια καφετερια εδω κοντα, πιστευα οτι θελατε λιγο χρονο μαζι να τα πειτε..."

"Εμ εχουμε τελειωσει..μπορεις να ερθεις να με πιασεις..?"

"Ναι, σε 5 ειμαι εκει.." και μου το εκλεισε...

Αχ αρχησε να γινεται ολο και πιο κρυο. Ανεβασα το φουλαρι μου πιο πανω. Θυμηθηκα τις πληγες στο προσωπο  μου. 

Ειναι πληγες απο το ατυχημα με το αεροπλανο, αλλα καθε πληγη δεν εχει μια ιστορια πισω απο αυτην???

Τοτε...εμενα πια ιστορια έχει..?

"Jimin.?" Γύρισα το κεφαλι μου.

.

.

.

"Ηoseok....?"

Εδω είναι. Το αγόρι μου ειναι εδω.