Deli Kocam

Bölüm'2

Ömer: Dua et arabada Efe var ve bizi izliyor. Yoksa ben sana neler yapacağımı görürdün.
Defne: Sapık falanmısın sen?
Ömer: Ben seni yalnız yakalarım merak etme sen.
Defne: Çattık ya. Yürü git. Delimidir nedir?
Ömer: Görürsün yakında.
Defne: Çekil yolumdan.
Ömer: Yol senin Defne hanım. Görüşücez yakında.
Defne: Ne görüşücem be senin gibi sapıkla.
Ömer: Laflarını bir gün yedizdiricem sana.
Defne: Beklerim.

Defne de Ömer de arabasına binip evine giderler. Ömerler eve vardıklarında Leyla Efeyi üzgün görüp endişelenir.
Leyla: Oğlum...
Efe: Merhaba Anne.
Leyla: Noldu sana bakalım?
Efe: Hiç bir şey. Amcam hall etti zaten.
Leyla: Nasıl? Anlamadım.
Efe: Dedeee... (Ahmetin kucağına koşar.)
Ahmet: Oy benim aslan torunum. Nasıl geçti okul?
Efe: Eh işte.
Ahmet: Bir şey mi oldu paşam?
Efe: Geldiğimizden beri soruyosunuz. Amca sen anlatsan?
Ömer: Offf Efenin öğretmeni var ya Defnemidir nedir, Efeye bağırmış. Ben de haddini bildirdim. Daha bildiricektim haddini ama arabada Efe vardı.
Ahmet: Bağırmışsa bağırmış. Ne var bunda.
Efe: Çocukların için beni rezil etti ama.
Leyla: O senin öğretmenin oğlum. Kızarda, döverde.
Ömer: Benim paşama kimse laf edemez. Hele hiç dokunamaz. Hadi paşam gel üzerini değiştir.
Efe: Canım amcam beniiim.

*****

Defne eve gelir.
Semih: Hoşgeldin kızım.
Defne: Hoşbuldum baba.
Semih: Noldu sana?
Defne: Offf sorma baba ya.
Semih: Sordum artık. Hadi söyle.
Defne: Benim sınıfımdakı Efe var ya. Karizma çocuk.
Semih: Evet.
Defne: O sabah amcasıyla geldi. Amcada ne amca. Tam deli. Alttan alttan bana yürümeye çalışıyordu. Ben de sınıfta onun sinirini Efeden çıkardım. Okul çıkışı da amcası gelmişdi. Neden Efeye bağırdın falan dedi işte.
Semih: İyi halt etmişsin kızım. Çocuğun ne suçu var?
Defne: O da bir şeyler söyledi ama benim söylediklerimi hakk etmedi.
Semih: Daha çocuk o kızım. Alttan alıcaksın.
Defne: Gönlünü alırım yarın. Ben odamdayım.
Semih: Tamam kızım.

*****

Ahmet: Leyla, kızım şu bizim zibidiyi ara sor bakalım ne zaman gelicekmiş. Ona göre hareket edelim.
Leyla: Tamam baba.
Ömer: Napıcaksın ki?
Ahmet: Erken gelicekse, Semih beyle kızını yemeye davet edicem. Şimdi gelelim esas konuya.
Ömer: Ne konusu?
Ahmet: Gönlünü öğretmene mi kaptırdın?
Ömer: Babaaa.
Ahmet: İsmi gibi kendisi de güzel mi?
Ömer: Evet. Su gibi de, sen ismini nerden biliyorsun? Diyecem de az önce konuyu anlatırken anladın zaten.
Ahmet: Defne kızım. İyi gidiyor ha. Defne kızım.
Ömer: Baba hiiiç umut yok. Boşuna heveslenme.
Ahmet: Daha dur bakalım. Deli Ömer uzun zaman sonra birine aşık olmuş. Oldururuz biz.
Leyla: Baba aradım Pamiri. Geliyormuş.
Ahmet: Tamam kızım. Sen hizmetçilere söyle akşam misafirlerimiz geliyor. 2 kişi olucak. Ona uyğun hazırlasınlar.
Leyla: Kim bunlar?
Ahmet: Yeni ortağımız.
Leyla: Ben gidip söyleyim o zaman.
Ömer: Hadi git artık yenge. (Şakaca.)
Leyla: Lan öküz.
Ömer: Öküz senin kocan.
Ahmet: Ömer yeter. Düzgün konuş kızımla.
Ömer: Sen de mi baba ya.
Ahmet: Sessiz olun. Semih beyi arıyorum.
LeyÖm: Tamam.

Ahmet: Alo Semih bey merhaba.
Semih: Merhaba Ahmet bey.
Ahmet: Rahatsız etmedim umarım.
Semih: Yok ne rahatsızlığı. Buyrun.
Ahmet: Eğer bir işiniz yoksa akşam yemeyine bize bekliyoruz. Tabi kızınızı da.
Semih: Memnuniyyetle geliriz.
Ahmet: İyi günler o zaman.
Semih: Görüşürüz.

Leyla: Geliyorlar mı?
Ahmet: Evet.

*****

Semih Defnenin odasına çıkar. Kapıyı tıklatıp içeri girer.
Semih: Kızım Ahmet beyler bizi akşam yemeyine çağırdılar.
Defne: Ahmet beyler?
Semih: Yeni ortağımız. Birazdan hazırlanırsın.
Defne: Tamam baba.
Semih: 😘.

Defne giyicek bir şeyler bakmaya koyulur. Sonunda bulur.

Giyinip aşağıya iner.
Semih: Çok güzel olmuşsun kızım.
Defne: Teşekkürler babacım.
Semih: Hadi gidelim.

Defneyle Semih sonunda Ahmetlere varırlar. Kapıyı hizmetçi açar. İçeri davet eder. İçerde Ahmet ve Pamir onları karşılar.
AhPam: Hoşgeldiniz.
Semih: Hoşbulduk.
Ahmet: Sende hoşgeldin kızım.
Defne: Sağolun efendim. Defne ben.
Ahmet: Ihım. Güzel isimmiş.
Pamir: Ben de Pamir. Ailenin büyük oğluyum.
Semih: Ömer yok galiba.
Defne: Ömer mi?
Ahmet: Yukarda yiğenini giydiriyor. Ayaküste kaldınız geçin oturun.
Otururlar.

Efe koşarak aşağı iner. Ömerle Leylada iniyordu.
Efe: Hoşgel... Öğretmenim.😑
Defne: Hoşbulduk Efe.
Ömer: OO öğretmen hanım.
Defne: 😨