Ertesi gün doktor her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Ömer çıkış işlemlerini hallettikten sonra çiftimiz kızlarınıda alarak evlerine geçerler. Eve geldiklerinde sürprizle karşılaşırlar. Aile üyeleri Su için hoşgeldin partisi düzenlemiştiler. Salon çok güzel organize edilmişti. Defne: Ya hepinize çok teşekkür ederim. Çok mutlu ettiniz bizi. Asya: Ay canım çıktı Valla. Her kes güler. Asya: Şaka şaka. Abi verir misin yiğenimi bana? Ömer: Al. Asya: Oy halasının kuzusu. Çok tatlı ya bu. Kime çekti ki? Ahmet: Ömerin küçüklüyüne benziyor biraz. Semih: Kızıma hiç bir yanı benzemiyor. Defne küçükkende kızıldı, şimdide kızıl. Ahmet: Bir daha ki, kızıl olur artık. Defne: Yok ya bir tanesi yeter bence. Ömer: Defne sen istersen oda da dinlen. Defne: Yok böyle iyi canım sağol. Ömer: Sen nasıl istersen. Efe: Ya hala bana da verir misin artık? Geldiklerinden beri sende. Asya: Gel otur şuraya. Sıkı tut ama tamam mı? Efe: Ya tamam. Efe Suyu kucağına alır. Her kes meraklı gözlerle onlara bakıyordu. Efe Suyu yanağından öper. Efe: Çok güzel bir şeymiş bu ya. Amca nasıl yaptınız ya böyle güzelliyi. Leyla: Oğlum ayıp ama her kesin içinde. 😶 Su ağlamaya başlayınca Ömer onu götürüp Defneye verir. Defne (sessizce): Ömer yardım ette yukarı çıkalım. Su acıkmış galiba. Ömer: Tamam.
Ömer Suyu kucağına alır ve Defnenin kendisine tutunmasına yardım eder. Odalarına çıkarlar. Defne: Sen çık kapıda bekle. Su doyunca haber ederim aşağı ineriz. Ömer: Ben almıyım canım. Defne: Ya Ömer çık. Ömer: Çıkmıyorum. Ben seni çok özledim Defne. Defne: Şimdi sırası değil. Bak Su huysuzlanmaya başladı. Çık odadan. Ömer: Çıkmıyorum. Defne: Öyle mi? Ömer: Öyle. Defne: İyi sen bilirsin.
Defne memesini çıkarıp Suyu emzirmeye başlar. Biraz emzirdikten sonra Su uyur. Defne ayağa kalkıp Suyu odasına götürür. Ömer de arkasından gider. Defne kızını yavaşça beşiğine koyar. Ömer arkadan Defneye sarılır. Ömer: Defne? Defne: Hı? Ömer: Ben seni çok özledim. 🔥 Defne: Ömer daha yeni doğum yaptım. Biraz daha beklemelisin. Ömer: Of sıkıldım artık bu durumdan. Defne: Sessiz ol. Hadi çıkalım odadan. Ömer: Bir dakika telsizi çalıştıralım. Defne: Tamamen unutmuştum ben onu. Telsizi çalıştırırlar ve diğerini kendileriyle aşağı götürürler. Ahmet: Uyudu mu benim torunum? Ömer: Evet baba uyudu.
Biraz daha takıldıktan sonra giderler. Fatmalar ortalığı toparladıktan sonra kalmak için akrabalarına giderler. Ömer ve Defne yalnız kalmıştılar. Su hala uyuyordu. Defne her defasında Ömerden kaçıyordu. Ömer sonunda Defneyi yakalar. Tam öpmek için yakınlaşarken telsizden Suyun ağlama sesleri duyulur. Ömer: Of kızım tam da zamanıydı. Defne: E alışacaksın artık. Ömer: Napalım, mecbur. Konuşa konuşa yukarı çıkmıştılar. Ömer Suyu kucağına alır. Ömer: Mis kokulum benim. Defne: Ömer, emin misin? Ömer: Neden? Defne: Kokunun mis olduğundan? Ömer: Evet. Neden ki? Defne: Kokuyu almıyor musun ya sen? Ömer kokuyu iyice içine çeker. Ömer: Iyyy ne kokusu ya bu? Defne: Mis kokulun galiba altına yapmış. 😂 Ömer: Ya bu daha küçücük. Sen ne yiyorsun da altına yapıyorsun acaba? Defne: Ver sen onu bana. Soyundurayım. Sen de dolaptan bezle ıslak mendili getir. Ömer: Tamam aşkım.
Suyun altını değiştikten sonra çiftimiz salona inip bir süre kızlarını severler. Defne kucağında Suyla uyuya kalmıştı. Ömer Defnenin kucağından Suyu alıp odasına götürür. Defneyi de kendi odalarına götürür. Gece yarısı Defne kızının ağlama seslerine uyanır. Suyun odası yemen yan taraftaydı. Kapılar açık olduğu için ses aydın duyuluyordu. Defne Suyu kucağına alıp emzirmeye başlar. Emdikten sonra Su uyumamıştı. Defne kucağında Suyla odada bir o yana bir bu yana dolaşıp, kızını hem susturmaya, hem de uyutmaya çalışıyordu. Ömer de sese uyanıp, yan odaya gider. Ömer: Aşkım? Defne: Ne yapsam uyutamadım. Altı da kuru, karnı da tok, ateşi de yok. Hala ağlıyor. Ömer: Ver sen bana.
Ömer kızını kucağına alır. Pış pışlar. Biraz sonra ağlamayı keser. Gözlerini bir açıp, bir kapatıyordu. Böylece babasının kucağında uyuya kalır. Beşiğine koyup odadan çıkarlar.
Defne: Sabaha kadar uyanmasa iyi. Ömer: Uyanmaz İnşAllah. Hadi gel uyuyalım artık.
Su sabaha kadar uyanmaz. Ömer erken uyanmıştı. İlk önce kızına bakar ve sonra rutin işlerini halledip aşağı iner. Kahvaltı yapmaya koyulur. Masaya son tabağı koyarken Defne kucağında Suyla Ömerin yanına gelir. Defne: Günaydın canım. Ne güzel sürpriz bu. Ömer: Günaydın aşkım. Ne bileyim içimden geldi işte. Defneyi yanağından öper ve Suyu kucağına alıp, kızınıda öper. Ömer Suyu öperken sakalları yüzüne deydiyinde yüzü tuhaf şekil alır. Ömer: Şuna baksana Defne. (Suyu bir daha öper.) Defne: Ya Ömer yazık yapma. Ömer inadına bir daha öper. Defne: Ömer yapma. Yazık çocuğa. Ömer: Ya çok tatlı oluyor. Hadi geç kahvaltımızı edelim. Defne: Tamam. Kahvaltılarını bitirirler. Defne: Ellerine sağlık canım. Çok güzel olmuş. Ömer: Afiyet olsun. Ben masayı toplayayım doyduysan. Al sen Suyu. Defne: Ben toplarım ya. Ömer: Yok ben hallederim al sen kızımızı. Salona geç. Defne: Tamam o zaman. Defne Suyu kucağına alır. Tam salona geçiyordu ki, kapı çalar. Defne: Ben bakarım aşkııım. Ömer: Tamam.
Defne kapıyı açar. Ömer: Kim gelmiş aşkım? Defne: .....
👇Su İplikçi👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
