Ömer: Koray bittin sen, bittin.😠😠😠 Defne: Ömer, ne diyor bu? Koray: Kuru kız yeni modelimiz sensin hayatım. Tabi sen şimdi şok olmuşsundur. Şişko halinle kim seni model yapar diye. Defne: Sen bana şişkomu dedin? (Ağlamaya başlar.) Ömer: Ağzına sıçayım Koray. Tutamadın di mi şu ağzını. Koray: Evet. Şişkosun sen. Defne: Sensin şişko. Koray: Iyy kaknem kuru kızzzz. Şişkosun hayatım sen. Ben incecik biriyim. Defne: Sensin şişko. Bir kere ben 2 can taşıyorum. Sen anca kendini taşıyorsun, ama göbeğin var. Koray: Vöööh. Ömer: OFF YETER BE. HER KES İŞİNİN BAŞINA DÖNSÜN. DEFNE DE MANKENLİK FALAN YAPMIYOR. Hadi Defne odama.
Ömerin ardından Defnede odaya girer. Defne: Ben mankenlik teklifini kabul ediyorum. Göstericem ben ona Koray mıdır nedir. Ömer: Defne bir kere ben izin vermiyorum. Sen boşuna heveslenme. Defne: Olucam. Ömer: Hayır dedim. Defne: Olucam işte olucam. Ömer: HAYIR DEDİM. BU KONUDA BURDA KAPANSIN. Defne: Neden bağırıyorsun o zaman.😏 Ömer: Özür dilerim.
Defne: Özür falan dileme Ömer. Ben eve gitmek istiyorum. Babamlar gelicek akşama. Akşam oldu olacak. Artık gidelim mi? Ömer: Tamam. Hazırlan sen. Benim de bir kaç imzalanacak dosyam var. Defne: Tamam.
Çiftimiz sonunda eve gelmiştiler. Arabada hiç kimse konuşmamıştı. Eve geldiklerinde Defne odalarına çıkar, Ömerde arkasından. Defne dolaptan kendine rahat giyecek bir şeyler alır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Defne: Çıkar mısın? Üzerimi değiştiricem. Ömer: Nç çıkmam. Burda değiş. Defne: Ömer hadi çık. Beni sinirlendirme. Babamlar da gelicek şimdi. Ha bu arada Sinemi de unuttum sanma. İfadeni alıcam senin. Ömer: Hay hay. Tamam ben aşağıdayım. Giyin gel. Boş bir şeyler giyin, yapışık olmasın. Defne: HıHı.
Ömer odadan çıkar. Defne de üzerini giyip aşağı iner. Defne: Yardım lazım mı hanımlar? Güler: Yok abla. Biz hallettik. Fatma: Gı otursan sen hamilesun. Defne: Offf. İşe gitme, iş yapma neden? Hamilesin. Bıktım ya ben hamilelikten. Doğsa da rahatlasam. 😠 Ömer: Sinirlenme aşkım. Hamilesin. Defne: Ömer Valla bir tanesini çakıcam ağzının ortasına. Ömer: Ayh çok korktum. Defne: Gıcık.
Kapı çalar. Fatma: Ben bakarum.
Ahmetler gelmiştiler. Fatma: Hoşgeldunuz. DefÖm: Hoşgeldiniz. Ahmetler: Hoşbulduk, hoşbulduk. Ahmet: Nasılmış benim torunum. ( Defnenin hamile olduğunu biliyordular.) Ömer: İyi baba, iyi. Ahmet: İyi bakın torunuma.
Hepsiyle görüştükten sonra sofraya geçerler. Semih: Eee iyi bakıyormusunuz torunumuza? Defne: Evet babacım. Asya: Halasının kuzusu o. Leyla: Kız cinsiyeti belli mi? Defne: Evet. 😊 Konuşmaya Efe atlar. Efe: İnşallah kızdır. Ömer: Neden Efecim? Efe: Okulda falan korurum. Hava falan atarım. 😎 Malum benim kardeşim yok. (İmalı, imalı der.) Leyla: Öhö, öhö. Pamir: Helal aşkım, helal. Masadakilerin hepsi güler. Leyla çok utanmıştı. Asya: Eee cinsiyeti ne? Efe: Kız değil mi? DefÖm: Hazırmısınız? Söylüyoruz. Masadakiler: Hadi ama. DefÖm: KIZ. Asya: Yaşasın be. Efe: Yes be yes. Öğretmenimin kızı bir zaman kardeşim olucak deseler inanmazdın Valla. Hem öğretmenim sız neden okula gelmiyorsunuz? Çok özledik biz sizi. Defne: Amcana sor sen onu Efecim. Ömer: Amcacım kardeş gelicek ya sana. O yüzden gelemiyor okula. Efe: Ne zaman gelicek peki? Pamir: Leylekler getiricek oğlum. Efe: Benide mi leylekler getirdi? Pamir: Evet oğlum.
Yemek yedikten sonra kahve içip sohpet falan ederler. Ahmetler sonunda gitmiştiler. Ömer yorulduğu için odaya çıkıp uyur. Defneninde salonda yalnız otur otur canı sıkılır. Odaya çıkıp Ömeri uyandırmaya başlar. Defne: Ömer. Ömer: Hı? Defne: Ömeeer. Ömer: Ne var Defne? Bir uyutmadın ya. Çocuk gibi. Defne: Hi-Hiç bir şey. Ömer: İyi. Defne: İyi diyip yeniden uyumak yok. İfadeni alıcam daha senin. Kalk hadi yataktan. Ömer: Offf. Ne ifadesi yine? Defne: Sinem kim? Neden sana abi falan diyor? Çok samimiydiniz. Ömer: Şirketimiz adından kimsesiz çocuklar için ayakkabılar, giysiler, oyuncaklar falan götürüyorduk. Şimdi de götürüyoruz. Neyse bir gün gittik. 12 yaşlarında bir çocuk ağlıyor. Bende o zamanlar 24 yaşındaydım. Şirketin başına yeni geçmiştim. Çocuğa yaklaştım. Neden ağlıyorsun diye sordum. "Annemle babamı trafik kazasında kaybettim." dedi. Çok uzatmıycam. O günden yardım falan ediyordum. Her zaman ona farklı bir şeyler alıyordum. Kardeşim gibiydi. Doktor falan olucam derdi hep. Hasta çocukları falan iyileştiricem, senin gibi iyi kalpli biri olucam derdi. Ve oldu da. Defne ağlıyordu. Defne: Yazık olmuş kıza. 😢 Ömer: Ağlama güzelim. Gözyaşlarını siler. Defne: Peki sonra noldu? Neden görüşmediniz hiç? Ömer: 18 yaşı olduğunda çıkış işlemlerini yapmışlar. Benimde haberim olmadı. Çok aradım, bulamayınca da ümidimi kayb ettim. Bir daha da aramadım. Ama Allah karşılaştırdı yine bizi. Kızımızın sayesinde, senin sayende. 💕😇 Defne: Çok duyğulu bir hikayesi varmış. Ömer: Evet. Şimdi uyuya bilir miyim? Defne: Tamam uyu sen. Bende sıkıntıdan patlıycam. Ömer: Of Defne. Tamam uyumuyorum. Napalım o zaman? Defne: Ö-Ömer. Ömer: Noldu Defne? Defne: B-Ben ke-kendimi i-iyi his... (Bayılır.)
