Yoongi
"Θέλεις να πάμε στο σπίτι μου; Θα είναι ήσυχα." Να πει ναι να πει ναι...
"Εεεεε... ναι......." Ειναι τοσο υπέροχος όταν κοκκινίζει!!!!!!!
Νομίζω πως η καρδιά μου θα σπάσει από την πάλη αγάπη!
"Ωραία.. Δεν είναι πολύ μακρυά από εδώ. Νομίζω "
*Καλά Δεν ξέρεις πως να πας στο σπίτι σου;*
*Όχι ξέχασα να σκορπισω ψίχουλα στο δρόμο!*
"Αίσχος!!!!!!"
Αυτό παίζει να ακούστηκε.
"Τι εγηνε hung! Εννοώ oppa." Ειπε και χαμογέλασε.
"Τίποτα κάτι δικά μου..."
*Αίσχος.*
*Αυτό μου το είπες!*
"Καλά πάμε;" Με ρώτησε και σηκώθηκε με τράβηξε από το χερι και με σήκωσε. Πήραμε τον δρόμο και μετά απο περίπου μισή ώρα βρεθήκαμε τυχαία μπροστά στο σπίτι μου.
Δεν είναι κακός, βασικά είναι... είναι αυτό που θέλω.. Και χωρίς κόπο. Τον αγαπώ"Yoongi."
"Νομίζω πως έχουμε ξεκαθαρίσει το πως θα με φωνάζεις.!" Είναι πολύ γλυκούλης.
"Oppa...~"
"Όχι με αυτόν τον τόνο εδώ baby."
Σηκωθηκαμε και πήγαμε έξω από το σπίτι μου. Προσπαθησαμε να μπούμε μέσα όμως μάταια.
"Μπορεί να σου φανεί περίεργο αλλά δεν έχω κλειδιά!" Τι να κάνουνε ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι επί 17 χρόνια. Ναι δεν έχω κλείσει ακόμα τα 18!!!! Όμως δεν σταματάω να έχω το ποιο γρήγορο ραπ στη νότια Κορέα!!
"Δεν είναι κάποιος μέσα;" Καλή ερώτηση!
"Λογικά.. αν ήταν δεν θα μας άνοιγαν;"
"Και δεν έχεις κάτι για να μπούμε μέσα;"
"Τώρα που το λες παίζει να έχω κανενα τσιμπιδάκι στην τσέπη μου!" Ναι βρήκα ένα!
"Φοράς τσιμπιδάκια;" Συγγνώμη φυσιολογικό δεν είναι; Άρχησε να γελάει δυνατά κάνοντας με να θέλω να τον σκοτώσω!
Δεν άντεχα άλλο αυτή την ταπεινωτική κατάσταση και έτσι επιτέθηκα στα κατακόκκινα χείλη του.
Όχι Jimin δεν θα περάσει αυτό έτσι. Όλα πληρώνονται!
έβαλα το ένα μου χέρι στην πίσω τσέπη του παντελονιού του και αρχησα να παίζω. Εσφηξε τα χείλη του και κοκκινισε, πήρε μια ξεχωριστή απόχρωση που τον έκανε να φαίνεται ακόμα ποιο γλυκός. Όμως αν συνέχιζα θα γινόντουσαν περίεργα πράγματα και σε κοινή θέα, οπότε το σταμάτησα. Καλά έχουμε συνέχεια...
"Είσαι υποχθόνιος!"
"Καλά αυτό έπρεπε να το είχες καταλάβει!" Η πόρτα άνοιξε και όχι χάρη στο τσιμπιδάκι αλλά στον αδερφό που είχα ξεχάσει πως έχω.
"Τι βλέπω Sugo;" Πω έχω τα προβλήματα μου έχω και το σκασμένο!
"Ονομαζομαι Jimin ,Park Jimin!"
"Seughan!" Είπε και κάθησε σε εναν καναπέ πιάνοντας το κινητό του. Καλά έχει κάνει και χειρότερα!
"Πάμε μ.. εννοώ Jimin......." Με κοίταξε με ένα ανακριτικό βλεμμα.
"Καλός είναι εγκρίνω!" Είδα που ο Jimin πάγωσε και του το έκοψα.
Πήγαμε στο δωμάτιο και κλείσαμε την πόρτα. Ο Jimin περίμενε να του πω να καθησει μαζί μου στο κρεβάτι όμως δεν έλεγα τίποτα βασανίζοντας τον όλο και περισσότερο. Άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στα μυνήματα.
"Καλά τίποτα της προκοπής δεν μπορείς να μου στείλεις;! Πόσο είσαι σε αυτές τις φωτογραφίες πέντε;
Φαινόταν σαν να μην καταλαβαίνει. Του έδειξα τα μυνήματα και έμεινε να με κοιτάζει έχοντας μείνει με το στόμα ανοιχτό.
"Ναι εγώ είμαι ο άγνωστος τυπάς που σου ζητάει φωτογραφίες σου. Δεν είχα σκοπό αν σου το πω γιατί δεν ειμουν σίγουρος αν με θέλεις αλλά τώρα δεν υπάρχει πρόβλημα.."
Δεν μπορώ να τον βλέπω άλλο και να μην κάνω τίποτα!
"Jimin Μήπως θα ήθελες να μην κουνιέσαι τόσο. Εκτως από ναυτία έχουμε και κάτι συναισθήματα!
Μια που το είπα μια που εκανε το αντίθετο. Έφτασε σε απόσταση αναπνοής και αρχησε να γλύφει τα χείλη μου. Όταν έκανα την κίνηση για να τον φιλήσω εκείνος τραβήχτηκε και πήρε το κινητό μου στα χέρια μου. Το έκλεισε και το ακούμπησε στο κομοδίνο μου. Καθησε επάνω στα πόδια μου, έβαλε το ένα του χερι μέσα από την μπλούζα μου και αρχησε να με φιλάει στο λεμο. Ήξερα πολύ καλά πως το κάνει μόνο και μόνο για να με ανάψει όμως τίποτα δεν περνάει έτσι από τον Yoongi!
Με μια απότομη κίνηση τον έφερα από κάτω μου και αρχησα να τον φιλάω εγώ στον λαιμό. Δεν έκανε τίποτα και τότε ήταν η στιγμή που ήθελα να σκοτώσω τον αδερφό μου.
"Συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά.." Εγώ και ο Jimin πεταχτήκαμε μόλις τον ακούσαμε όρθιοι και αυτός άρχησε να γελάει