Baş Haseki: Ayşe Sultan

İmparatoriçeliğe Doğru

Yine bir gün İmparator'un huzurunda herkes sofradaydı.Baş köşede oturan imparator ve devletin ileri gelen adamları ile Roma'nın soylu hanımları sohbet ediyorlardı.

İnparator ile ara ara göz göze gelsek bile sadece gülümsemekle yetiniyordum.İmparator da aynı şekilde yapıyordu.Zira tahta henüz yeni çıkmış çiçeği burnunda imparator ile bir hafta sonra nişanlanıyorduk.

Diğer bir asilzade olan Maria ise sürekli bana dik dik bakıyor ve ben inanılmaz derecede rahatsız oluyordum.Maria'nın İmparator'a olan ilgi ve alakası herkesin malumuydu.

Güneş'in ilk ışıkları gözüme vurduğunda uyandım.

-Katerina!
-Senyora.
-Kıyafetlerimi hazırlayın.Saraya doğru gideceğim.
-Emredersiniz Senyora.

Biraz dolaşırdım,hem can sıkıntım giderdi ve biraz da insan içine karışırdım yine.

Saray

Saray'ın koridorlarında nedimelerimle ilerlerken imparator ile karşılaştık.Hoş bir sohbetten sonra imparator ile bahçeye çıktık.

-Helena... yine çok güzelsin..
-İmparatorum...
-Konuşmayalım.Bir süre öyle sessizce dolaşalım olur mu?

Bende onaylar bir şekilde başımı salladım ve İnparator ile dolaşmaya başladık.
Kafamı çevirdiğimde Maria'nın bize öfkeyle baktığını gördüm.Daha doğrusu bana.

-İmparator hazretleri.İzninizle ben artık gideyim.
-Neden? Sizi kıracak bir şey mi yaptım?
-Hayır İmparatorum.Fakat ben dönsem iyi olacak.
-Peki sen bilirsin Helena.

Reverans yapıp İmparatorun huzurundan ayrıldım.Çıkışta Maria yolumu kesti.

-Ah güzel Helena..
-Maria..Neler oluyor?
-Bence sen gayet iyi biliyorsun.
dedi yaklaşarak.Kulağıma eğildi ve fısıltıyla

-İmparatorumuzdan uzak duracaksın.
dedi.
Bende ona aynı şekilde dik dik baktım ve
-Bende senin gibi soylu birisiyim Maria.Beni halk ile karıştırma.İstediğimi yaparım.Buna karışamazsın.
dedim ve oradan uzaklaştım.

-Katerina,lanet olası kadın beni yine tehdit etti.
-Ah sakin olun senyora,o Maria denilen cadı hep fitne sokmak istiyor aranıza,müsaade etmeyin.
-Zaten onun sokacağı fitneyle hiçbir şey olmaz Katerina.

Pelerinimi altın ve sırma işlemeli yatağıma atarak pencerenin önüne doğru yürüdüm ve Kolezyum'u izlemeye başladım.

-Antonio'la bir hafta sonra nişanlanıyoruz ama içimde hala bir boşluk var.Şüphe değil ama bir boşluk..

-Sizin gibi genç ve güzel bir Prenses,bu yaşta İmparatoriçe olacak.Çok şanslısınız,heyecanınız zannımca bundandır.Siz,Roma halkının yaptığınız iyi işlerle gönüllerinde zaten taht kurdunuz.Zaten siz şimdi bile askeri ve siyasi olarak gelmiş geçmiş tüm imparatoriçelerden daha güçlüsünüz.

-Ama,zalimlik ve sinmek arasındaki o ince çizgiyi nasıl ayarlayacağımdan şüpheliyim.Zira annem Kraliçe Aneyana,askerin ve çevresindeki etkiler sebebiyle çoğunluğa söz dahi geçiremezken;Babam Kral Fhenau ise tüm imparatorluğu namıyla titretti ve adeta kan kusturdu herkese.

-Babanız korkulan bir imparatordu evet.Annenizi de amcalarınız,halalarınız,teyzeleriniz ve dayılarınızın marifetleri ile gölgede kaldı.Ancak siz zalim olmadan güçlü,pasif olmadan merhametlisiniz.

-Umarım öyle olur Katerina,umarım...

Derken derin bir iç geçirdim,Roma Sarayı'nın o ihtişamlı odasından şehre bakarken..

Kristal kadehlerimiz Roma Sarayı'ndan süzen ışıklarla mermer zemine gökkuşağının yedi rengini oluşturuyordu.
Gün batımının keyfini Antonio ile sarayda çıkarıyorduk.Aslında bu kadehler sadece gün batımının şerefine değildi elbet,nişanlanmamızın neticesinde kendimizce bir kutlama niteliğindeydi.

-Kilise kaybettiği gücü geri kazanma yolunda,ancak doğuda Osmanlılar bize göz açtırmıyor.Onların başına başta Papalık olmak üzere Selim zamanında Safevi'leri sardık ve oğlu Süleyman dönemini saymazsak,Safevilerin marifetiyle Osmanlı'da olan iç karışıklıklarla sürekli uğraştılar ve bu iki Müslüman devlet birbirleriyle savaştılar.Biz de rahat nefes aldık.Yeni padişahta pek tehlike teşkil edecek gibi görünmüyor,zaten o annesinin eteklerinden ayrılmaya vakit bulamaz.

Daha sonra yanımıza gelmiş olan kardeşim Lord Moreno'da konuya girdi.

-Büyük Kraliçe Kösem Sultan,Sultan Murad'ı şimdilik gölgeliyor.Murad yakın bir zamanda üzerinden bu gölgeyi atacaktır.

-Ben de öyle düşünüyorum sevgili abim.Ancak Sultan Murad,iktidarı devralırsa bizim için iyi olur mu bilemem.

Antonio ayaklandığında biz de ayaklanmıştık.Antonio konuşmaya devam etti.

-Ben Moreno ile soylular yemeğine gideceğim,ama sen neden ayaklandın Helena?

Abim ve İmparator'un şüpheci bakışları üzerimdeyken bir görevli abime acil bir durum olduğunu söyledi ve gitti.Antonio ise kulağıma eğilerek hiç beklemediğim bir tepki gösterdi.

-Devlet işleriyle,benden daha çok ilgileniyorsunuz sevgili Prenses.Sizi imparatoriçe olunca düşünemiyorum.Halkın ve devlet ileri gelenlerinin önünde benden üstünlük sağlamak gibi düşüncelerini yok et Helena.

-Benim öyle bir amacım yok,ancak hanedanımdan bana kalan hakkım olan topraklarda egemenliğim için sana da,nikahına da ihtiyacım yok.Ben seni sevgimin karşılığı olarak eşim olmanı istiyorum.

Antonio şaşırırcasına ve alaycı bir gülümsemeyle yaklaştı ve tekrar kulağıma eğildi.

-Ben de sevgimin karşılığı olarak evleniyorum.Yoksa böyle bir hadsizliği karşılıksız bırakacağımı sanmazdın değil mi sevgili müstakbel İmparatoriçe adayı?

Ben şaşkın ve korkusuz,o ise öfkeli şekilde bakıyordu.Benim bu topraklardaki hakkım onun ne haddineydi?

Halk ve devlet ileri gelenler bana derin bir sevgi ve hürmetle bağlıydı.Onu korkutan şey de tam olarak buydu işte.