Bölüm 14- Karşı Karşıya

332 16 12
                                    

-Ayşe Sultan'dan-

Gözyaşlarımı zar zor tutarak Has Oda'dan çıktım ve hızlı adımlarla daireme geldim.Darieme girip kapıyı sertçe kapattığımda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Bu halimi gören Narin telaşlandı tabii.

-Sultanım,sultanım iyi misiniz?
-...
-Sultanım ne olur cevap verin.
-...
Sadece ağlıyordum.Ellerimi yüzüme kapatıp,dizlerimi de kendime doğru çekerek yere çöktüm.

-Başardı.
Dedim hıçkırıklarımın arasında.
-Murad ile arama girdi.
Dedikten sonra tekrardan hıçkırarak ağlamaya başladım ve Narin'in boynuna sarıldım.

-Sultanım,üzmeyin kendinizi.Hünkarımızda anlar elbet hakikati.

-Kalbimi söküp paramparça ettikten sonra mı anlayacak hakikati? Ben onun aşkıyla yanıp tutuşurken,o bana şiirler yazmadı mı? Hani nerede aşk? Bir kadın yüzünden yerle yeksan mı edecekti her şeyi?

-Haklısınız sultanım.Lakin sizin hünkarımızla aranızda öyle bir bağ  var ki,kimse söküp atamaz.Hünkarımız zaten bu aralar gergin devlet işlerinden dolayı.Merak etmeyin,en kısa zamanda hünkarımız hatasını anlayacaktır.

-Sanmıyorum Narin.O Allah'ın cezası kadın Murad'ın aklını çeldi.Aramızı açmak istiyor.Nasıl yapabildi Murad bunu bize?

....

-Has Oda-
-Sultan Murad'dan-

Fazla mı celallendim bilmiyorum lakin Ayşe bana nasıl ihanet edebilirdi? Ben yapmadım diyordu,ona inanmak istiyordum lakin başka kim yapabilirdi ki? Bunun zinhar bir açıklaması yoktu.

-Hünkarım,Prenses Mahziba huzura kabul beklerler.

-Gelsin.

-Sultan Murad Hazretleri.

-Hoşgeldiniz Prenses.

-Size müteşekkirim,beni koruduğunuz için, yine de en yakın tarihte gitmem gerekiyor lakin..

Demeden zaten Ayşe ile tartıştığımız için de sinirliydim oldukça.Prenses'in dudaklarına sertçe yapıştım..

-..Ayşe Sultan Dairesi..
-Ayşe Sultan'dan-

Sabaha kadar uyumamıştım.Bir yandan ağlıyor,bir yandan hala olanları düşünüyor,sorguluyordum.Ben Murad'a ihanet etmedim,edemem.Öyle ya,bunu en iyi Murad'ın bilmesi gerekliydi.

-Ayşe Sultan'ım,kendinizi harap ettiniz.Uyuyun dinlenin artık biraz.Şehzadeniz için ayakta dik durun.Ayrıca hünkarımız yanınıza gelse sizi böyle görmesini mi arzu ederdiniz?

-Halim yok Narin.Tamam,evladım için biraz uzanacağım.

-Narin Kalfa'dan-

Dedikten sonra Ayşe Sultanım yatağına doğru giderken sendeledi.Hemen gidip belinden yakalayıp,
-İyi misiniz Sultanım?
-İyiyim Narin.Sağol.

Dedikten sonra yere yığıldı.

-Ayşe Sultanım! Ağalar! Hekim kadını çağırın çabuk!

Diye bağırdığımda hekim kadınlar kısa süre içinde geldi.

-..Has Oda..-
-Sultan Murad'dan-

Günün ilk ışıkları vurduğunda inanılmaz derecede başım ağrıyordu.Yatağın yan tarafındaki Prenses Mahziba'yı fark ettiğimde dün geceyi hatırladım.
Ne olursa olsun Ayşe benim sevdiğim kadın,nikahlım ve evladımın validesiydi.Sadece bir şüphe yüzünden onu bu kadar incitmemeliydim.O sırada uyanan Prenses,
-Hünkarım..
Diyerek üzerindeki çarşafı atıp sabahlığını giydi.
Prenses'e öylesine baktım ve hemen daireyi terk ettim.Prenses'ten önce uyandığım için kaftanımı giyinmiştim zaten.Ayşe'min dairesine gidiyordum.
Kapıyı açıp girdiğimde Ayşe'nin baygın bir halde uzandığını ve yanında hekimleri görünce telaşlandım.Narin Kalfa'ya dönerek,
-Ne oluyor Narin Kalfa,Nesi var hekimler?

Baş Haseki: Ayşe SultanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin