Baş Haseki: Ayşe Sultan

Kraliçe'nin Sessizliği

Nikah 5 gün sonraydı.Antonio ile aramıza siyasetin getirdiği o soğukluk az çok hissediliyordu.Gelen Katerina'ya izin verdim ve saçlarımı tararken kapı tekrar aceleyle çalındı.

-Majesteleri,müsaadenizle mühim bir haber getirdim.

-İçeri giriniz.

-Prenses hazretleri,İmparator Antonio hazretleri sizi Roma Sarayı'nda bekliyorlar.

Katerina'ya döndüğümde en az onun da benim kadar şaşkın olduğunu fark ettim.Gelen kıza doğru döndüm en son olarak.

-Biraz bekle,geliyorum.

-Emredersiniz majesteleri.

Reverans yaparak çıkan kızdan sonra zaten dalgalı olan ve altın-gümüş sarısı karışımı olan saçlarımı Katerina yandan topladı ve tacımı taktı.Ben de o sıra kendime yüzük ve küpelerimi seçip taktım.Annemden yadigar kalan yakut hanedan yüzüğünü taktıktan sonra kırmızı kaftanımla, az önce gelen kızla ve Katerina'yla Roma Sarayı'na doğru yol aldık.Antonio beni Roma Sarayı'nın büyük terasına çağırmıştı.Katerina'ya dışarıda kalmasını söyledim ve tek başıma içeriye girdim.

-Antonio?

-Helena,yaklaş.

Yanına geldiğimde gözlerini Roma'nın manzarasından ayırmadan konuşmaya devam etti.

-Sen benim ve tüm bu Roma halkının Prensesisin.Beş gün sonra ise resmen İmparatoriçe ve Kraliçe olacaksın.

-Biliyorum.Ben senin yanında İmparatoriçe olarak her daim yanında olacağım.Ama sen de benim yanımda ol.Doğuştan soylu bir imparatoriçe olarak ben gerek siyasi gerek askeri olarak her daim yanında olacağım.

-Biliyordum,işte benim Kraliçem..

El işaretiyle yüz yıllık meşhur şaraplardan getirtilmesini emretti.Kadehler geldiğinde alıp yudumlamaya başladık.

-Beş gün sonraki evliliğimize..

-Evliliğimize..

-Helena sen dediğim gibi benim ve tüm Roma halkının Kraliçesisin.Ancak sen kendi başına buyruk takılıyorsun,bana karşı bir hamle yapmaya kalkarsan koskoca imparatorluğun hali ne olur?

-Antonio benim sana söylediğim gibi asla öyle bir emelim olmaz,olamaz.

-Senin nüfüzunu bilmiyor muyum sanıyorsun? Herkes benden çok sana hürmet eder Helena.Bana gölge düşürüyorsun ama buna müsaade edemem.

Burnumda hissettiğim sıcak bir şeyin sonunda elimi burnuma götürdüm.Elim kırmızıya bulanmıştı ve yere damlıyordu.

-Antonio?

Dedim çaresiz ve hayal kırıklığıyla.Antonio ise yere düşerken tuttu ve şuurum yavaşça kapanmak üzereydi artık.

-Helena,sen benim kraliçemdin ve artık hep öyle kalacaksın.

Gözünden yaşlar süzülmeye başlamıştı.

-Yazık,seninle tüm Roma'yı yönetebilirdik.Boşuna bir düşünce yüzünden bana kıyıyorsun.

Derken zor söylemiştim cümlelerimi.Kısa bir öksürük nöbetiyle artık ağzımdan da kanlar geliyordu.

-Hoşçakal kraliçem..

Dediğinde tüm şuurum kapandı ve başım düştü.

"Katerina'dan"

İmparator Antonio içeriden tamamen dalgın bir şekilde çıktı ancak Prenses çıkmadı.İmparator bana dönerek konuşmaya başladı.

-Helena öldü.

Selamlar!
Fark ettiyseniz duyurduğum gibi kitabı yeniden düzenlemeye başladım.Bölümleri süratle yüklemeye devam ediyorum.Lütfen yorumlarınızı belirtin.Seviyorum sizii ❤️