~ 4 თვის შემდეგ ~
-გაიღვიძე! ჩქარა გაიღვიძე! არმაინტერესებს! ჯუნჰომ მითხრა სასწრაფოდ ჩემთან გაჩნდითო!
-გაქრი ჩემი თვალთახედვიდან სანამ თვალებს გავახელ! - საწოლზე ვჯდები, თვალებს კი ჯერჯერობით არ ვახელ.
-ავარიაა, მანქანა დიდი ქვის ლოდს შეასკდა...
-ხო კარგი... ქვემოთ დამელოდე!
-სწრაფად, თორე ამოგივარდები ოთხაში! მხოლოდ 5 წუთი გაქვს დროო! - ძვილს ასწრებს თქმას, როდესაც ოთახიდან ძალით ვაგდებ და კარს ვკეტავ.
-სულელი! - ვამბობ და აბაზანისკენ მივიწევ... - მხოლოდ CBX-ის ჩენის თიზერის გამო ვაპატიებ! - ვბურტყუნებ ჩემთვის და აბაზანაში ცხელ წყალს ვუშვებ.
საღამურებს იქვე ვყრი და ცხელი წყლის ქვეშ ვდგები....
ამდენი ღამის თევის შემდეგ, ძლივს დავიძინე და იმ იდიოტმა გამაღვიძა!..
როდასაც ბითიესის Brun the stage-ს ნახავ, მის შემდეგ ძილი როგორ უნდა მოგეკაროს ადამიანს? მითუმეტეს მე!..მაშინ კი უფრო გაძლიერდა ჩემს გრძნობებში იმის სურვილი, რომ მასთან ვყოფილიყავი! დამემშვიდებინა, და მეთქვა, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა!..
ჩემი აქ ყოფნის 4 თვის შესრულებას ზუსტად 6 დღე უკლია... 6 დღის შემდეგ კი ალბათ ჩვენ ჩვენ გზებზე გაგვიშვებს პაკ ჯუნჰო, მე და ჯიჰუნს!..
რაც შეეხება ,,მამაჩემს", მისი ვიზუალი გავარკვიე, რომ როცა დავინახავდი მეცნო სახეზე... ასე ერთი თვის წინ კი მართლაც დავინახე და უკან ჩუმად გავყევი.
მაგრამ შემამჩნია და მიიმალა. მის მერე აღარც მინახავს...დედაჩემი კი სეულში, დეიდას სახლთან ყოფილა მისული და მოვუკითხივარ, დეიოლს კი უთქვამს, რომ ძალიან შორს ვარ წასული...
მე კი ამ დროის განმავლობაში, ყოველთვის, ან დეიდაჩემზე ფიქრით ვიძინებდი, ან ჯონგუკზე...
ქუქი, რაც უფრო დრო გადის მით უფრო მენატრება... ყოველდღე კი სარას ვურეკავდი, ვკითხულობდი ჯონგუკის ამბებს და მხოლოდ ამით ვმშვიდდებოდი...
YOU ARE READING
I'M ZAXARICH [COMPLETED]
Fanfiction-მითხარი, თორემ გადაგიგდებ ლეპტოპს ფანჯრიდან! -ვერ გადააგდებ! წამიერად მომიკიდა მკლავზე ხელი და მისკენ სწრაფად მიმიზიდა, რაზეც წონასწორობა ვერ შევინარჩუნე და ტუჩებით ტუჩებზე დავეჯახე... გაოგნებისგან ჩემი ტუჩები ერთმანეთს დაშორდა, ამით კი მან ისარგებ...