28.

751 63 4
                                    

Perspectief Noumidia:
Ik loop net naar mijn kamer als ik mijn telefoon voel trillen. Ik pak hem en zie Salah staan. Meteen neem ik op en begin aan ze oor te zeuren. "Wajow Salah weetje wat ze bij mij hebben gedaan." roep ik jammerend. "Ook goeiemorgen prinses vertel het eens." zegt hij met een slapende stem. Gelijk begin ik hem precies alles te vertellen zonder adem te halen. Na dat ik klaar ben met mijn verhaal hoor ik hoe hij me begint uit te lachen. "Omg begin jij ook al." zeg ik met een zielige stem. "Hahahaha sorry lieffie maarre ik zou dat filmpje wel erg graag willen zien." "Nee wollah me." zeg ik boos. "Niet zo boos schatje." "Homo." "Je weet dat ik helemaal dol ben op jou, en jij bent totaal geen jongen. Dus hoe kan je mijn gevoelens verklaren schat." Gelijk begin ik te blozen. "Hahaha zeg dan." zegt ie als ik stil blijf. "Je hebt geen gevoelens voor mij doe normaal." zeg ik dan als verdediging. "Oh ja? Ik wil je vandaag zien gaan we dat ff checken." zegt hij dan. "Vraag je me nou op date?" Ik begin steeds meer te blozen. "Ja schat, kleed je mooi aan. Ik kom je om 8 uur ophalen." "Dat is een date." zeg ik hem lachend. Na nog even gebeld te hebben hangen we op omdat hij zou gaan douchen.

Ik loop naar beneden en kijk in de woonkamer. Ik zie Brahim voor de deur staan. "Ik ga ff boodschappen doen wil je wat?" vraagt hij me. Na dat ik van alles en nog wat heb opgenoemd gaat hij de deur uit om het te gaan halen. Ik loop naar de woonkamer en zie Noehaila en Souhaila staan. Noehaila met een dweil en Souhaila met een stofzuiger. "Zied we gaan ff bent n darr spelen vandaag." zegt Noehaila en gooit de dweil mijn kant op. We zetten harde muziek op en beginnen met alles schoon te maken. Zodra het liedje Maria van Tiiwtiww en Cravata op komt beginnen we helemaal los te gaan. Zodra het hele huis klaar is ruimen we alles netjes op en ploffen op de bank. We kijken weer onze serie La casa de Papel verder.

Na 10 minuten zie ik hoe Souhaila en Noehaila beide in slaap zijn gevallen. Ik zet de tv uit omdat hun twee dan een deel missen terwijl we alles samen kijken. Net als ik wil opstaan hoor ik de deur open gaan. Ik sta op en zie Brahim met allemaal tasjes binnen lopen. "Hahah lekker boodschappen gedaan." "Pff is hayeck warm buiten eh, beter blijven jullie binnen." zegt hij dan. "Ja we weten het, hebben net hele schoonmaak beurt gedaan." "Goeie meisjes ben trots op jullie." Hij knijpt in me wang en loopt door naar de keuken. Hij legt alles op de grond. "Ik ga ff douchen ja." zegt hij dan. "Is goed de meiden slapen op de bank doe rustig." Hij knikt naar me en ik begin om alle boodschappen in de keuken te ruimen. Ik pak de briwats (marokkaans hapje van bladerdeeg gevuld met vulling van vis/kip) en doe ze in de oven. Zodra ze warm zijn, pak ik een ovenhandschoen en haal ze uit de oven. Ik doe ze in een bordje. "Kom je mee naar boven?" Ik zie Brahim in de keuken deur staan. Ik pak het bordje en loop met hem mee naar boven. We gaan naar zijn kamer en gaan op zijn bed zitten.

"Dus ze liggen beide niet in het graf? Is het leeg dan?" vraag ik raar aan Brahim. "Ja klopt we hebben het opgegraven. "Maar.. waar is hun lichaam dan?" "Geen idee dat moeten we dus uitzoeken." Ik zucht en leun naar achter. Ik pak een briwat en stop hem in me mond. "Maar Noumidia." Ik kijk Brahim aan en eet rustig verder. " Er is een kans dat ze beide nog leven." Geschrokken stik ik in me briwat. Ik hoest en Brahim slaat snel op me rug. "Kifesh tuurlijk niet. Waarom zouden ze dat faken." zeg ik als ik weer op adem ben. "Ik denk dat er hier iets heel groots achter zit Noumidia. Ze gaan echt niet zomaar hun dood faken." Ik kijk hem bang aan. "Wollah wtf heeft dit allemaal te betekenen." zeg ik dan helemaal in de war. "Kan je die man van die begraafplaats niet nog een keer bellen?" vraag ik dan. "Dat is dus het probleem. Hij neemt opeens niet op. Zijn telefoon staat al sinds gisteren uit." "Ga naar hem toe dan." "Ik ga vanavond met Bilal In sha Allaah." "Bel je me gelijk als je daar klaar bent?" "Beloofd." zegt hij waarna hij in me been knijpt.
—————————————————————— 788 woorden.
Stem💕.

La vie est Belle..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu