La vie est Belle..

31.

Perspectief Brahim:
"Trinngg Tringg." Ik draai me om en zie dat me wekker van me telefoon af gaat. Ik kijk op de klok en zie dat het al 8 uur is. Snel sta ik op en neem een sprintje naar de badkamer van Bilal. Verbaasd zie ik hem daar ze tanden poetsen. "Werd eens tijd dat je wakker werd." zegt hij dan terwijl der een beetje van die tandpasta uit zijn mond in de wasbak valt. "Kifesh je bent zo vroeg wakker normaal word je van zelf pas na 2 uur wakker." "Ewa ja je zei tegen mij 8 uur en dit is 8 uur." Trots kijk ik hem aan. Als hij klaar is loopt hij weg en neem ik de gelegenheid om te kunnen douchen. Zodra ik klaar ben doe ik me haar en kleed me aan.  "Gaan we naar Cappucino?" vraagt Bilal me. "Ja zied kom." We gaan het huis uit en lopen naar mijn auto. Onderweg naar Cappucino om te gaan ontbijten.

Perspectief Noumidia:
Ik loop de douche uit en smeer me lichaam in met zwitsal. "We gaan buiten ontbijten eh." zegt Souhaila. Ik zie hoe ze zich zelf aan de kaptafel zit op te maken. "Is goed." Ik trek een grijze broek aan met twee grote gaten. Ik doe een witte shirt aan en stop die in me broek. Ik doe een Louis Vuitton riem aan en pak een zwarte lange kimono. Ik stijl snel mijn haar en maak me op. "Halloo kom." hoor ik Noehaila schreeuwen. "Jaaaa ik kom." ik pak snel me tasje en schoenen en ren naar beneden. "Werd eens tijd ik heb honger." "Wanneer heb jij nou geen honger." zeg ik geirriteerd terwijl ik me helemaal witte Alexander McQueen aan trek. "Helemaal niet." verdedigt Noehaila zichzelf. "Ja dat zien we." Ik loop haar voorbij en loop het huis uit. Ik zie Souhaila buiten wachten met haar telefoon in der hand. "Met wie app je?" zeg ik der. "Jaouad." "Aahww zo schattig." roep ik opgewekt. Ik zie hoe ze me een neppe glimlach schenkt. Ik ken die meid beter dan mezelf en ze denkt dat ze me kan flashen met een nepglimlach. "Wat is er?" vraag ik der zacht. "Er is niks." "Kom we gaan taxi pakken." zegt Noehaila die net aan komt lopen. We lopen richting de rotonde en er komt al snel een taxi bij ons stoppen. Na gezellig met de taxi chauffeur te hebben gepraat stappen we uit voor Cappucino. Een bekende restaurant/ontbijtplek in Tanger. We stappen uit en lopen naar binnen. We gaan op het terras zitten en wachten op de ober. "Noumidia." Verbaasd draai ik me om. Ik zie Brahim aan komen lopen samen met Bilal achter zich. "Zo toevallig." zeg ik. Iedereen groet elkaar en ze komen dan bij ons zitten.

Na lekker ontbeten te hebben besluiten we om met zijn allen naar het centrum van Tanger te gaan. Sock n Bara. Nadat we allerlei winkeltjes in zijn geweest gaan we zitten aan een cafe'tje. Ik kijk naar Souhaila en zie hoe ze in gesprek is met Bilal. We hebben twee tafeltjes genomen waardoor hun twee wat verder van ons zitten. "Ey." zeg ik. Brahim en Noehaila kijken me beide aan. "Valt het jullie niet op dat die twee beste vriendjes zijn geworden?" Ik wijs met mijn ogen naar Souhaila en Bilal. "Omg ze zouden echt leuk samen zijn." fluistert Noehaila dan. Meteen zie ik Brahim met een enorme grijns. "Wat grijns je nou?" "Gisteren in de auto was ie helemaal in zijn telefoon gedoken. Toen ik zijn telefoon afpakte zag ik de insta van Souhaila. Meteen werd hij rood." "Omg." Ik en Noehaila beginnen gelijk te giechelen. "We laten hun twee zoveel mogelijk met elkaar." Brahim geeft me een knipoog die me een rode kop bezorgt. Kifesh ik word rood ik vind hem toch niet leuk, ik ben nu met Salah.

Na een tijdje besluiten we om op te staan en lopen we richting huis. Het is niet zo ver en op deze manier is het gezelliger. Zoals afgesproken blijven we zo ver mogelijk van de tortelduivjes af. Bij ons huis aangekomen duiken we allemaa op de bank. We zijn allemaal super moe door de hitte. Normaal gaan we ook niet naar buiten in de ochtend, het is gewoon weg veelste warm. En Tanger komt toch pas in de avond echt tot leven. We zetten de tv aan en stilletjes kijken we naar een Marokkaanse serie. Na een halfuurtje voel ik hoe Brahim mij aantikt. Ik kijk hem aan en hij wijst met zijn ogen naar de anderen. Ik zie hoe Noehaila bijna op de vloer valt omdat ze al slaapt en ik zie Souhaila slapend op Bilal's schouder terwijl hij zelf nog naar de serie kijkt. "Kan je Noehaila optillen?" vraag ik dan aan Brahim. Hij knikt en tilt Noehaila voorzichtig op. Bilal kijkt me vragend aan. "Zou je haar naar bed kunnen brengen?" doelend op Souhaila. Met een knik tilt hij haar op en ik loop voorzichtig achter ze aan. Als beide meiden in bed liggen voel ik mijn ogen ook zwak worden. "Ey ik ga er vandoor ik moet nog wat papieren regelen." zegt Bilal als we beneden zijn. "Moet ik mee?" "Nee broer hoeft niet het is snel gedaan en dan ga ik ook naar huis." Ik en Brahim knikken en nemen afscheid van Bilal. "Wat gaan we doen?" zegt Brahim dan opgewekt. "Kom weer op de bank waha." We springen bijna op de bank en Brahim doet zijn arm om me heen. "Is Bilal een goeie jongen voor Souhaila?" vraag ik dan voorzichtig. "Ik zou het je gezegd hebben als het niet zo is. Bilal is een goeie jongen en hij komt na de zomer weer naar Nederland." Ik knik en rustig kijken we weer verder tv. Een of andere onzin serie.

————————————————————————
975 woorden.
Stem.💕