Od dziś moja

ten

Na zegarku widnieje godzina 10. Szczerze mówiąc trochę sobie pospałam ale nie tylko ja. Obok mnie leży chłopak. Przez sen wygląda tak słodko. Nigdy bym nie pomyślała, że jest kimś złym i robi złe rzeczy. Palcem zaczęłam błądzić po jego twarzy.

- Co robisz?
- Emm nic

Zabrałam szybko palec i odwróciłam się na drugą stronę. Poczułam ręce na mojej talii, które mnie przyciągały w drugą stronę. I w ten sposób byłam znowu odwrócona do chłopaka.

- Kiedy wstajemy?
- Możemy w ogóle
- No przecież trzeba kiedyś
- Yhh serio? To idź zrób coś do jedzenia
- Tsa jeszcze coś?
- Narazie tylko to mała

Z tego względu, że ja też jestem głodna postanowiłam wstać z łóżka i zrobić coś do jedzenia. Wyjęłam potrzebne rzeczy z lodówki i zabrałam się do roboty. Zrobiłam kanapki z serem, szynką i pomidorem. Łatwe i proste do zrobienia czyli idealne dla mnie. Ułożyłam wszystkie na dużym talerzu, a następnie wzięłam jeszcze dwa małe.

- Idziesz?!

Krzyknęłam na cały dom i od razu usłyszałam potwierdzony głos z drugiej strony. Chłopak zasiadł po drugiej stronie stołu i wziął kilka kanapek.

Po skończonym posiłku postanowiłam pozmywać talerze. W trakcie czynności poczułam ręce obejmujące mnie.

- Co ty robisz?
- Przytulam cię
- Yhm
- Coś nie tak?
- Wszystko ok

Nagle chłopak odszedł z dotychczasowego miejsca i usiadł na kanapie oraz włączył telewizor. Doznałam dziwnego uczucia. Takiej jakby pustki, nie chce tego czuć, coś jest nie tak, mam nadzieję, że niedługo się dowiem co.

Gdy pozmywałam wszystkie naczynia zajęłam miejsce obok chłopaka. Oglądał jakiś głupi serial w telewizji. Chyba nawet nie zauważył, że usiadłam obok niego dlatego chwyciłam pilot i wyłączyłam telewizję.

- No ej co jest?!
- Jestem tu
- Włącz
- Nie włączę

Chłopak zaczął mnie łaskotać myśląc, że odzyska upragniony przedmiot. Mój śmiech słychać jest w całym domu. Nawet nie wiem kiedy ale twarz chłopaka znalazła się zdecydowanie za blisko mojej. W tym samym momencie spojrzeliśmy się sobie w oczy.

- Podobam Ci się
- Nie prawda
- Skarbie prędzej czy później przyzwyczaisz swe myśli

Jak najszybciej odwróciłam oczy w inne miejsce. Chłopak widząc mój ruch zrobił to samo ponownie zajmując swoje poprzednie miejsce.

- Mieliśmy pogadać na temat twojego kontaktu z przyjaciółmi
- Tak racja
- Więc będziesz miała telefon i będziesz normalnie uczęszczała do szkoły. Tylko uważaj, za blisko któryś chłopak się do ciebie zbliży a nie żyje
- Zazdrosny jesteś?
- O ciebie zawsze, bo jesteś moja mała

-----------------------------------------------------------

Zostaw--> 🌟

Przepraszam, że tak długo nie było rozdziału ale zapomniałam hasła do wattpada, więc brawo dla mnie. Teraz postaram się częściej dodawać.❤