VhongAnne: She's Dating A Dancer 💓

22

Anne's POV

It's been months ever since nag 'I love you' back ako kay Vhong. Oo, naging kami. Tumagal. Masaya. At syempre nagmamahalan. Oo panget ang aming rason kung bakit kami nagkahiwalay noon. Pero maganda naman yun aming pinagsamahan. At sinabi naman niya sakin yung true story, I shouldn't have known pero galit ako noon, di ko siya binigyan ng pagkakataon mag-explain, so may kasalanan din ako.... Pero the past is in the past,(LET IT GOOOOOOOOOOO! 😂) at least masaya na uli kami ngayon...sana, always..and forever.

"TITAAAAAAAAAA!"

I groaned in laziness. "Titaaaa..". Bwiset, boses yun ni Liza ah? Pero di ko pa rin pinansin at nanatili akong nakahiga at pilit kong makatulog uli. "Ano ba yan, TITAAAAA!" pagkasigaw niya. I grumpily got up. "Ano yun Liza???" I asked as I opened my eyes. Bakit pa kasi pinili ng batang tong dito magpatuloy ng college niya. At kapit bahay ko pa sa condo unit ko?

Nakita ko siyang nakangiti na nakangiti. Binigyan ko siya ng weird look. "Bakit ka nakangiti na ganyan? Kamuka mo yung clown sa pinanuod natin sa sine.." sabi ko habang inaayos ko yung kama ko. "No need to explain Tita, come with me! Wag mo nang ayusin yan, yung maids mo nalang." sabi ni Liza. "Loka ka ba? Alam mong wala akong katulong" sabi ko habang hinihigit ako palabas ng akong kwarto pero di oa rin kami nakakalabas, mas malakas ako sa batang to e. Sulit ang pag-gym ko. "Pasan ba?" tinanong ko. "Titaaa, di tayo lalayo, dun lang tayo sa living room mo bilis! Nandun si kuya Vhong" nung narinig ko yung pangalan na yun. Bumilis yung tibok ng puso ko. "Bakit di mo sinabi agad?! Hindi yung hinihigit higit mo ko" sabi ko. Binigyan nalang ako ni Liza ng nerbyosong tawa. "Hehe sorry" she said as she gave me a peace sign. Nagmumog ako at nagsuklay na din. Pagkatapos nun, lumabas na ko agad ng kwarto at pumunta na kong living room kung nasaan daw si Vhong habang nasa likuran ko si Liza.

Pagdating ko sa living room, nandun nga si Vhong. Nakaupo lamag at pasipol sipol sa sofa. Ngumiti ako, "huy". Bigla siyang napatingin at ngumiti. "Huy" tumayo siya habang palapit sa akin at kiniss niya ko sa cheek. Habang si Liza nakangiti pa rin sa akin, kahit nasa kusina siya p abay kitang kita ko pa rin yung muka niya. Ano bang meron? Napatanong nalang ako sa aking isip. "Bat ka nandito? At ang aga ha? Gantong oras ay nag momobile legends ka?" habang tinatanong ko siya pansin kong parang kinakabahan siya. Paano ko nasabi? Abay nanginginig ang kanyang bibig habang nakangiti. "May gusto lang kasi akong sabihin..." sabi niya with a mix of lambing and kaba. Binigyan ko siya ng weird look. Tas bigla siyang lumuhod. Nanlaki ang aking mga mata.

"Anne Curtis..we've known each other ever since we are in high school, naging tayo hanggang tayo ay college, ngunit alam natin na may nangyare at yun ang naging dahilan kung bakit tayo nagkahiwalay..pinaiyak kita..at higit sa lahat, nasaktan kita....."

(Naluluha na ako..)
"...di na tayo nagkakausap at nagkakakita kita. Dahil umalis ka upang mabawasan yung pain na binigay ko sayo..patawarin mo ko Anne.. *tulo luha ni Vhong* *tumango ako tas punas luha*, dumaan ng ilang araw, buwan at taon. Nagkameron man ako ng babae bago ikaw ulit, pero sa totoo lang, i did not consider her as a REAL girlfriend, and real love. Kasi ikaw, ikaw pa rin ang iniisip ko after all those years, ikaw pa rin ang tinitibok, sinisigaw at nilalaman ng puso ko.. from strangers to enemies, enemies to friends, friends to couples....Anne, will you marry me?" He finished as he shows me the ring that was in his pocket. Ang ganda pero di na sa akin mahalaga yun, pinunas ko yung mga tumutulong luha sa muka ko, "Oo...Yes! Oo naman! Yes na yes!" Tumayo si Vhong at binigyan ako ng isang passionate na halik at sinuot na niya yung singsing sa aking ring finger. Biglang narinig ko ang irit ni Liza,

"EEEEEEEEEEEEEK! OMG!!!"