Bakit ako MALANDI ?

EPILOGUE

JUNNIE POV

" Totoo ba lahat ng yon?! Na ikaw ang may pakana ng Lahat " sabi ko habang rinig na rinig ko ang lahat ng kasinungalingan na matagal nang tinatago ni Anne.

Tumayo at anne at ramdam ko ang pagka gulat sa kaniyang mga mata. Hindi ito nakapag salita at umiiwas lang ito ng tingin.

This girl ! Kailangang malaman ni Clave ang katotohanan. All this time sinasakripisyo na pala ni Bella ang lahat maging maayos lang ang lupain ng Sandiego.

" TELL ME! BAKIT MO GINAWA YUN! " Sigaw ko na agad naman kinagulat ng dalawa. Tumingin si Anne sa kaibigan niya hudyat na iwan kaming dalawa. Agad naman itong umalis at tumakbo.

Ngumiti si Anne at nag crossed arm.

" So Nalaman mona pala lahat. " sabi nito at saka ngumisi. Hindi ako nag salita at hinintay lang ang sasabihin nito.

" Ginawa kolang naman yun para mapasakin si Clave, para mahalin niya. Don't tell me hindi ka natutuwa? " sabi nito saka tumawa

" Common! Don't act like a innocent. Alam kong you like that bitch. You should thank me pa nga kasi nakaka benefits ka din. Na sakin si Clave at nasayo naman si Bella. Makukuha ko ang loob ni Clave. At ganun ka din kay Bella. " Anne said and she began to laugh.

I can't deny that i like bella. Simula ng pinagaan niya ang loob ko i start to like her. May point din si Anne na kapag nawala na sila ni Clave. Ang kaibigan ko . Pwede akong magka chance kay bella.

But seeing her cry and my friend at the same time . Its hits me!

Lumapit sakin si Anne at ngumiti.

" Pag isipan mo. Frienszoned? or Her? " sabi nito at saka umalis.

----
BELLA POV

I pack All my things. Tomorrow Lunch is my flight papuntang New York. Wala nang atrasan.

The worst feeling ever is when you don't wanna give up on someone but you know you have to.

Pagkatapos mag impake ay naisipan ko munang humiga sa kama. I need to sleep. Niyakap ko ang unan ko ng mahigpit.

Tapos na ang pag hihirap mo bella. Mag pahinga kana. Ngumiti ako sa sarili ko. Yeah i know. Tapos na din ang pag papanggap ko.

1hr...

2hrs...

3hrs...

Damn! I cant sleep. Tiningnan ko ang oras. It's 1:58am and i can't still manage to sleep. Hindi naman ako ganito dati nung kami p----- Nevermind.

Ilang segundo lang ay nakaisip ako ng ideya. Kumuha ako ng papel at lapis , Hindi naman siguro masama kung sulatan ko siya ng Goodbye Letter. Atlis masabi ko man lang sakanya ang lahat ng nararamdaman ko. Nag simula na akong sumulat sa papel and write all i want to say for him

------------------------------------------------------------------
Dear : Baby

I hope that you're good ,

since we're over. It has not been easy 😔😔 I want to say Sorry. Even though i hurt you into a million pieces when i leave. I wanna say sorry.

Even though i miss you everyday . I wanna say Sorry 💔 Thankyou for inspiring me. Inspiring me to face my fears.  You make me want to be better. You make me want to work on my self. But in the end. Its hurts . I am not mad. I am just in pain seeing you hurting in my hands.