Baby story - (Çeviri)

4.Bölüm

Baby’s Story

Çeviren:Bettkris~

Bende uyuyan Kyungsoo'nun yanina uzandim.Gözlerindeki kirmizilik ve koyu halkalar kolayca fark ediliyordu, ve ben ona yardim edemedim.Hamilelini tek başına öğrendiğini düşünemiyorum.Olaylar tek tek zihnimde belirirken derin bir iç çektim.Kyungsoo hyung sabah hastalandiginda , benim menajer hyungla konuşmam , ultrason taramasi, yurttan cikmadan önceki sözleri ve en sonunda Kyungsoo'nun gözyaşları.. 

Şimdi anliyorum, onun nasil yalniz hissettiğini ve onun tepkimden nasil korktuğunu. Kollarimi koruyucu bir şekil etrafinda sıkılaştırdı ve yüzümü onun kahverengi saçlarına gömdüm.

'Özür dilerim , Kyungsoo-ah çok özür dilerim." 

Korkmama rağmen senin için cesur olacağım. Geleceğimiz korkunç ve belirsiz olsada senin için güçlü olacağım.

|| | KyungSoo | ||

Gözlerim ışık hızında açıldı ve banyoya koşmak için zamana karşı yarıştım. Dün hemen hemen hiçbir şey yememiş olmama rağmen,bir şekilde kusuyormuş gibi hissettim.Bulantı nöbetlerim bir süre sonra sona erdi,ağzımı yıkayıp dişlerimi fırçaladım.Aynada yansımamı görüyorum.Gerçekten berbat bir haldeyim.Kaza geçirmiş birine benziyorum.Zavallı gözlerim oldukça yorulmuş görünüyorlar.Bulantı.Gözler.Dün tüm olaylar üzerime yıkıldı.Bu kesinlikle bir rüya değildi.Gerçekten hamileydim.

JongIn!

Berbat bir halde banyodan çıktım.Gitmiş?Saate göz attım.Sabahın 6’sına geliyordu.Bu saatte nerede olabilirdi?Kimsenin uyanmaması için sessiz adımlarla yatak odasından ayrıldım.Diğer üyeler hiçbir şey bilmiyorlar,neden iyi durumda olmadığımla ilgili sorularını cevaplamadım.Mutfağın ışığı açıktı ve bu yüzden oraya yöneldim.Önce mutfağa baktım,JongIn’e ait mrıldanmalar duymaya başlamıştım bile.

‘’Hımm,demek evde sabah bulantıları için ilaçlar var öyle mi,bu faydalı olacak..Patates cipsleri?Wow bundan olduğunu bilmiyordum…ve meyveler…yıkanmış.’’

Mutfakta adım atmaya başladığım zaman derin bir iç çekişle beni karşıladı.Elindeki bir yığın hamilelik ve bebek kitaplarıyla granit taşın üzerine oturdu ve kafasını yeniden ‘’Hamilelik ve Çocuk Doğumu hakkında bilmeniz gereken herşey’’ isimli kitaba gömdü.Wow!Normalde mangalar dışında her türlü kitaptan nefret eden JongIn şafak vakti kitap okuyordu.Benim İçin!

‘’JongIn’’

Kafasını kitaptan kaldırıp bana baktı.Tanrım!Böyle baktında tapılası bir heykel gibi görünüyor.

‘’Oh,Kyungie Hyung,çoktan uyanmışsın.Bugün nasıl hissediyorsun?Dün gece iyi uyudun mu?Bu sabahta kusmaların oldu mu?Aç mısın?Susadın mı?Bir şeye ihtiyacın var mı?’’

Oturduğu yerden kalktı,yanıma gelip önüme bir sandalye çekti.Ve sonra tezgahın üzerindeki yerine geri döndü,lanetli kitaplarının yanına.

‘’Ben sadece sabah bulantılarını önleyebilecek çözüm yolları araştırıyordum.Denemek ister misin?Limon nerede?Ah,işte burada.Hadi deneyelim.Limonu ince ince kesmeliyim…Ah ah bunun için şeye ihtiyacım var…bıçak!Ve kesme tahtası…Limon kesme işlemi tamamdır…Şimdi şey yapmalıyım..Ah su eklemek.Peki ne kadar ekleyeceğim?Kitap neden bunu belirtmemiş!İşe yaramaz kitap!’’

Bu kadar tapılası olmayı nasıl beceriyor?Sadece onun beceriksizce arayışlarını izliyorum ve kalbim bu çılgın hisler yüzünden patlamak üzere. Ne yapmaya çalıştığını bilmemem sorun değildi,kuşkusuz o elinden gelenin en iyisini yapıyordu.Ve benim kalbim bunları gördükçe dahada ısınıyor.

‘’Burada.Ben yaparım.’’ Sandalyeden kalktım ve JongIn’in önündeki tezgaha ilerledim.

‘’Hayır hyung,ben senin için yapacağım.’’ Tatlı bir şekilde söyledi.Hafif gülümsemesi ve tatlı yanakları bana hiç yardımcı olmuyordu.Yinede,su dolu bardağı elinden aldım ve bir dilim kesilmiş limonu bardağın içine yerleştirdim.Bardakla birlikte yerime dönmüştüm.Aslında ben sadece JongIn’i izleyerek bile oldukça iyi hissetmiştim,limonlu su sadece üzgün karnımı rahatlatacaktı.

‘’Hyung,Bebeğimize nasıl sesleneceğiz?’’

Elimdeki bardak öylece kalakaldı.

Bizim bebeğimiz.

Bu hoşuma gitmişti.Bir daha duymak istiyorum.

‘’Hyung!Söylediklerimi duyuyor musun?Onu nasıl bir isimle çağıracağız?’’

‘’Neden sen seçmiyorsun?’’

‘’Imm..Öyleyse ona şöyle seslenelim…Mucize.’’

Mucize.

Bunu sevdim.

|||JongIn | | |

Şimdiden hata yapmaya başlamıştım.Limonlu su hazırlamak gibi basit bir şeyi bile yapamıyorum.Onun için her şeyi yapmak istiyorum.

Bu komik.Nasıl dün gece hiç denecek kadar az uyumama rağmen,canlı ve şimdiye dek hiç olmadığım kadar enerjik hissediyorum.

Dün gece Kyungie ile yatarken,bir şeylerin farkına varmamı sağladı.Hamilelik hakkında hiçbir şey bilmediğim gerçeği şöyle dursun ona nasıl destek olacağımı bile bilmiyordum.Bu düşüncelerle soluğu hiç tereddüt etmeden en yakın kitapçıda aldım.Ama nasıl bir kitapçı sabahın üçünce açık olabilirdi ki?Yinede yılmadım ve açılana kadar bir o yana bir bu yana yürüdüm durdum.Dükkanın sahibi bana bir iyilik yaptı ve kitapçıların asıl açılış saatleri olan 7 yerine bana saat beşte açtı.10 tane kitap aldım.Ve koşarak yeniden eve dönüp boş bulduğum bir yere oturdum ve kitaplardan birini açıp okumaya başladım.Okudukça,hamilelik konusundaki heyecanım dahada büyüdü.Ve KyungSoo hakkındaki endişelerimde.

Burada onun yakında yaşayacağı deneyimler hakkında bir çok bilgi vardı.Hormonlar,psikoloji,duygular.

Şu hyunga bir bakın,onu için yapmaya uğraştığım suyunu yudumlarken suratımdaki endişeli gülümsemeye engel olamadım.Suratı oldukça bitkin görünmesine rağmen,gözleri dün içinde bulunduğu duyguları ele veriyordu.Aish,bu çocuk.Çok masum.Nasıl birisi bu kadar çabuk affedip unutabilir?

Henüz kendimi cehennem kadar suçlu hissederken gözlerini kaldırıp bana baktı ve bir hata yapmış olabileceğimi düşündüm.

‘’Hyung''

Yudumlamayı bıraktı ve tezgahın üzerindeki bardağın yerini değiştirdi.

‘’Ciddi olmam gerekirse,dünkü korkunç davranışım yüzünden özür dilemeliyim.Senin bana en çok ihtiyacın olduğu zamanda ben yanında değildim.Bu yüzden ben,JongIn,yanından hiç ayrılmayacağım sadece hamilileliğin süresince değil ama biz birlikte uzun yıllar geçireceğiz.Bu çok utandırıcı ve klişe biliyorum ama ben bu yoldaki her bir adımda senin için burada olacağım ve bilmeni istiyorum ki benim için hiçbir şey senin kadar önemli değil.Kariyerim bile.Bu bebek,mucize,bizim mucizemiz ve şimdi biz buradayız.Bu yüzden asla bir şeye ihtiyacın olduğunda yanımda gelmekten çekinmeyeceksin.Bu yalnızca bir sarılma olsa bile.Tamam mı,hyung?’’

Onun büyük gözleri tıpkı bir geyik gibi sulanmaya başladı ve gözyaşları akmaya başlamadan önce onları çabucak eliyle sildi.

‘’Aw hyung,Seni ağlatmak için söylemedim..’’ Ellerimle suratını kavradım ve o da benim için kafasını kaldırdı.

‘’Birlikte.Bunu her zaman hatırlayacağız.Sen her zaman HER ZAMAN bana sahipsin.Tamam?’’

Gözleri hala bana kenetliydi başını salladı ve bana küçük bir gülümseme verdi.

Bununla birlikte tezgahın üzerinden anlına sevimli bir öpücük kondurdum.

Ve…

Bu sürecin sonunda,limonlu suyu tezgahın üzerine ve ona dökmeyi başarmıştım.

Cidden.Benim sorunum neydi?Romantik anımız berbat olmuştu.

Ayrıldık ve pisliği temizlemek için hızlı bir şekilde bez kaptık.Onun mükemmel sesini duyduğumda utancımdan ölebileceğimi hissettim.

Kahkahası.

KyungSoo'nun kahkahası.