UTOPIA -Düzenleniyor☆

13.BÖLÜM

‘’Nereye gittiğimizi tekrar söyler misin? Ben tam anlayamadım.’’ Tao üçüncü defa soruyordu.

Wu Fan derin bir nefes alıp en basit şekilde anlatmaya çalıştı.

‘’43. Şehir' e abimi görmeye gitmemiz gerekli.’’

‘’Abin mi vardı?’’ Tao şaşırmıştı çünkü Kris daha önce bundan bahsetmemişti. Aslına bakılırsa Kris’ le ilgili -gölge olması dışında- pek bir şey bilmediğini fark etti.

‘’Evet vardı.’’ Dolaptan aldığı ince yağmurluğu Tao’ ya fırlattı. ‘’43. Şehir burası kadar sıcak değil. Bunu da çantana koy.’’

Tao yağmurluğu havada yakalayıp diğer kıyafetlerinin içine koydu.

‘’Annemden nasıl izin alacağım?’’ kendi kendine konuşuyordu.

‘’Sanırım yılın sorusu olmaya aday. Bir şekilde izin almamız gerekiyor.’’ Wu Fan’ da ona katılmıştı.

İkili Tao’ nun sırt çantasını aldıktan sonra odadan çıkmışlardı. Salona doğru yürüdükleri sırada Bayan Huang onları görmüş ve arkalarından seslenmişti.

‘’Hey çocuklar! Neler oluyor?’’ Kadın meraklı bir şekilde sormuştu.

‘’Önce salona gidip oturmaya ne dersin, anne?’’ Tao annesinin omuzlarını tutmuş ve onu salona doğru yönlendirmişti. Arkalarından da Kris geliyordu.

Koltuklara oturduklarında kadın beklentiyle onlara bakıyordu. Wu Fan boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

‘’Bayan Huang, izniniz olursa Zi Tao’ yla birlikte abimi ziyarete gitmek istiyoruz. Bizim için de değişiklik olacağını düşünüyoruz.’’

Bayan Huang, yüzüne yansıtmasa da içten içe sırıtıyordu. Çocukların arasındaki çekimi elbette fark etmişti. Zi Tao’ nun doğum günün de hasta olduğunu öğrendiğinde gece ona bakmak için uyanmıştı. Yatağında başka biriyle sarmaş dolaş olduğunu gördüğündeyse nerdeyse çığlık atacaktı. Yakından baktığında bunun Wu Yi Fan olduğunu görmüştü. O an ne hissedeceğini bilememişti.  Kapıyı yavaşça kapatıp kendi yatağına doğru yürümüştü.

Wu Yi Fan evlerine sıklıkla gelmeye devam ettiğinde tam olarak her şeyi anlamıştı. Bu çocukların birbirlerine karşı masum olmayan duyguları vardı.

Bir anne olarak onları utandırmamayı seçmişti. Onlar aralarında olandan bahsedene kadar sormayacaktı.

‘’Bu abin… Nerede yaşıyor Wu Fan?’’

‘’43. Şehir’ de efendim.’’

Kadın düşünüyor gibi görünüyordu. Sonra sakince söyledi.

‘’Pekala, gidebilirsiniz.’’

Tao duyduğuna inanamıyordu. Annesi nasıl bu kadar çabuk izin vermişti? Normalde onu okula bile kendisi bırakırken şimdi tamam demişti. Zi Tao 18 yaşının çok güzel bir yaş olduğunu düşündü.

‘’Emin misin anne? Bu çok kolay oldu sanki…’’ Tao içindekileri tutamamış ve söylemişti.

‘’Artık 18 olduğunu unutuyorsun sanırım Zi Tao.

Kris, Bayan Huang’ ın vaz geçmesinden endişelendiği için ayaklanmıştı.

‘’İzin verdiğiniz için teşekkür ederiz efendim. Zi Tao’ yu koruyacağım konusunda emin olabilirsiniz.’’ Kendinden emin bir şekilde söylemişti.

Bayan Huang bir gülümseme yollamıştı. Tao’ yu kollarına alıp sarılmış ve öpmüştü. Daha sonra çocukları kapıya kadar geçirmiş ve arkalarından el sallamıştı.