O, eski ama rahat olan koltuğa ayaklarımı uzattım. Ağlıyordum. Çünkü canım acıyordu. Bazen kül olup , uçup gitmek istediğim anlardan biriydi bu. Son bir kez ayağı kalktım. Kendime çeki düzen vermeye çalıştım ve arabanın anahtarını aldım. Apartmanın merdivenlerini 2 şerli 3 erli iniyordum. Gözlerimdeki yaşlar durmak bilmiyordu. Sonra arabaya atladım. -Seni gerizekalı. Arabaya atlanırmı diyen iç sesime kulak aldırmadan yola koyuldum. Evet, mezarlığa gidiyordum. Ama Noelle için değil. Tahmin edin kimin için...
Katili görmek için.
Beklemiyordunuz sanırım. Evet bende beklemiyordum. Noelle'i görmeye gidecektim ama ilk önce katili görmeliydim. Ona katil diyorum. Çünkü unvanıyla söylenmeyi hak etmiyor. Merak ettiniz sanırım. Tamam, ama buna gerçekten değmiyor, Noelle'in ona ABİ demesi. Gerçekten değmiyor.
Ben bunları size söylerken sayarak arabadan iniyorum. Mezarlığın başında saymayı bırakıp Noelle geçen güzel günleri hatırlıyorum.
Ve bundan gazeticilerin ve kameraların flaş ışıkları uyandırıyor.
-Sanırım üzülüyorsunuz bay Styles?
Nasıl üzülmem gerizekalı!
Cevap vermeden katilin yönünden Noelle'in yönüne sapıyorum. Onun yanına geldiğimde ise çok ama çok güçsüz olduğumu fark ettim. Canım dayanılmaz acıyordu.
SÜPRİZ KONUK ANİDEN ÇIKMASAYDI DAHA GÜZEL OLURDU. KİM BİLİN BAKALIM. CİCİ SÜRTÜĞÜ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Dark Moon; Harry Styles (Harry Styles Fanfic Turkish)
FanfictionHARRY STYLES : Asla ama Asla, aşık olmak istemiyorum. Hiç bir zaman aşık olmak istemiyorum. Korkmuyorum. Sadece bu canımı daha fazla acıtmama neden oluyor. Noelle, sen hep kalbimde yaşayan bir ay olacaksın. Üzerine Kara bir perde çökülmüş, Kara bi...
