Evet, yeni bölümü büyük bir hızla yazdım. Umarım beğenirsin-iz. :) Neyse ben sizi tutmayayım başlayın okumaya :) Yemin Ederim bunu yazdıktan sonra bir yb daha yayınlayacağım :) Bugün mutlu günümn çünkü!!! Hihihiiiihhhihihihi :D :D Ha bideşarkıyla okumanızı tavsiye ederim :)
NOELLE
-Cici! Cici!
-Ne var!
-Dalmışsın! Ayrıca bana bağırmayı kes!
Gözleri dolmuştu. TARİH 13 Mart. Ayın 13'ü. Onnun için çok ama çok ağırdı. Oturduğumuz minik yuvarlak masanın karşındaki sandalyesini benim yanıma çekiştirip koluma çömeldi. Bunu yaptığına çok ama çok şaşkındım. İlk defa bana sığınmıştı. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bende ona eşlik ediyordum. O gün gözümün önümden gitmiyor. Boğazımdaki zincirin izi, çığlıklar bağırmalar! O günü gördükçe deliriyordum.
CİCİ
Ayın 13'ü. Yarın ise 14'ü.
13'ü: Bana bunu yapacaklarsa öldürselerdi daha iyi dediğimin orospu çocuklarının piçlerin günü.
14'ü: Kendimi en keskin bıçaklarlarla doğradığım gün.
Bana ne yapmışlardı? Neden? Ben -o güne kadar- iyi bir kızdım. Ama neredeyse hiç arkadaşım yoktu. Ama bu insanlara zarar vermemi engellediği için iyi bir şeydi.
ÇIĞLIKLARIM
BAĞIRIŞLARIM
VE
GÜVENDİĞİM KİŞİLER!
Onlara, daha doğrusu ilk kez tanımadığım ama bana çok iyi davranan birine güvenmiştim. Yani tüm suçum buydu.
ARTIK
TANRI'YA
İNANMIYORUM!!
Eğer Tanrı var olsaydı, beni oradan kurtarırdı. Eskiden Tanrı'ya inanırdım, ona her gece her gün dua ederdim. Ama bakıyorum ki, her şey boşunaymış. Meğersem, Tanrı yokmuş. Varsa bile artık ben inanmıyorum.
İNANMADIKLARIMIN LİSTESİ
1-Tanrı
2-Aşk
3-Arkadaşlık
4-Güven
5-Hayat
6-Dünya
7- GERİ KALAN HERŞEY.
Arkadan gelen bir ses ağlamamı kesmemi yeterdi.
-Hey! Umh.. Ben Williamma Hapishanesini arıyordum ve... Sanırım kayboldum.
Noelle'nin cevap vermesini beklemeden araya ben daldım.
-150 kilometre ötede. 150 km git, sağa dön beyaz kapılı bir ev görürsen doğru yerdesin demektir. O evden olabildiğince tahmini olarak 50 km kadar uzaklaş sağ ve tekrar sağ yap. İşte orada. Şimdi SİKTİR GİT BURDAN!
Ne dediğimi bilmiyordum. Sonlara doğru sesim daha da yüksek çıktığı için çocuk korkmuştu.Yanıma geldi. Gözleri iki adet zümrüttü. Zümrüt madeninde kaybolmuş gibiydi-! O madeni yakmak istiyorum!!!
-E.. Uhm... Ben Noelle ve ablamın adına özür dilerim. Onun morali biraz bo-
NOELLE
Sözüm kesti. Gerçekten tatlı bir çocuktu.
-Uhm.. Ben Steve. Şey.. Gelir misin?
-GİTME! NOELLE GİTME!
Cici haklıydı. Gitmemeliydim.
-Korkma burda olacağız.
-Ta-tamam.
Neden böyle dediğim hakkında hiçbir bilgim yoktu. Oturduğumuz bahçenin biraz ötesine gittik. Aslında Cici bizi görüyordu. Endişelenmemeliydik. Ama ya Sarah? Birden Sarah çıkarsa? Hayır yha. Çıkmaz.
Birden evin içine girip tüm anahtarları aldım. Kapıyı dıştan kilitleyecektim. Böylece sorun kalmayacaktı.
-Evet? Bana ne söyliyecektin?
-Ablana ne olduğunu ve bunu kimlerin yaptığını biliyorum.
-Kanıtla!
-Bende oradaydım.
Açık olan ağzımı kapatıp kanıt istedim.
-İlla mı?
-Evet. İlla da kanıt istiyorum.
-Sana kanıtlayacağıım.
Telefondan birkaç resim gösterdi. Bu benim o günkü resmimdi. Orda korkak korkak duruyordum. Ve oradaki... Oradaki araba kazasında ölen Stace.
-Seni her yerde arıyordum.
Bu-Da-Ne-Demek-Oluyor!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Dark Moon; Harry Styles (Harry Styles Fanfic Turkish)
Fiksi PenggemarHARRY STYLES : Asla ama Asla, aşık olmak istemiyorum. Hiç bir zaman aşık olmak istemiyorum. Korkmuyorum. Sadece bu canımı daha fazla acıtmama neden oluyor. Noelle, sen hep kalbimde yaşayan bir ay olacaksın. Üzerine Kara bir perde çökülmüş, Kara bi...
