Iniyakan kita
Kasi mahal kita
Sa bawat luhang bumabagsak sa aking mga mata
Dulot ay kirot, hapdi at pagdurusa
Sa bawat luhang pilit na kumakawala
Kahit anong pigil
Ay kusang lumabas
Sa bawat luhang nangingilid sa mga talukap ng aking mga mata
Dulot ay panghihina
Iniyakan kita
Kasi mahalaga ka
Iniyakan kita
Kasi ayaw kong mawala ka
Iniyakan kita
Kasi ayaw kong mapunta ka sa iba
Umiiyak ako
Kasi nasasaktan ako
Umiiyak ako
Pero tinitiis ko
Umiiyak ako
Kahit mali na sa paningin ng ibang tao
Iniiyakan kita
Kasi minamahal kita, mamahalin
Ikaw lang at wala na ngang iba
Iniiyakan kita
Kahit alam kong sa kanya ka na
Umiyak ako
Dahil minahal kita ng sobra
Umiyak ako
Kasi wala akong magawa
Kundi ang mamiss ka lang
Umiyak ako
Kasi naisip kong ang tanga ko pala
Alam mo bang naiiyak ako
Habang tinitipa ko sa aking telepono ang mga salitang gusto kong sabihin sa iyo
Ang mga salitang pinipilit kong ilabas sa mga bibig ko pero heto ako sinusulat na lang ang tulang ito para sa iyo
Hindi ako titigil sa kakaiyak
Hindi ako titigil sa pag iyak
Kahit maubos man ang tubig sa aking katawan
Kahit mawalan man nang hanging lalanghapin ang aking sistema
Itutuloy ko ito
Hindi ako hihinto sa pag iyak sa iyo
Hindi matatapos ang paghingi ko ng isa pang pagkakataon
Para maulit kung ano tayo noon
Luluhod at iiyak sa harapan mo
Nang makita mo ang sensiridad ko
Ang pagnanais na maging tayo
Kahit mali na sa paningin ng mundo
Iniyakan kita
Dahil mahal kita
At iiyakan kita
Bumalik ka lamang sa akin sinta
BINABASA MO ANG
Spoken Word Poetry
Ngẫu nhiênIto ang mga tulang inilikha ko, hindi ko alam kung magiging swak sa paningin mo kung mabasa mo ito pero sinisigurado kong may aral kang matututunan dito
