Ms. Nobody meets Mr. Gangster (On Hold)

11:Alaala...

Lauren's POV

Unti unti kong minulat ang mata ko... Puti, ayun ang natatanging nakita ko pero nakakapagtaka lang... Kung nasa langit na ako bakit may ilaw... Nilibot ko pa ang mata ko and just so I realized na nasa ospital pala ako...

"Lauren?!" sabi ni Louisa na nasa tabi ko lang sa kama... Sinubukan kong tumayo--

"Ahh--" inda ko na biglang naging dahilan para mag alala si Louisa... "Oh ingat lang, hindi pa ganon ka ganda ang lagay mo sabi ng doktor..." sambit nya...

Napahiga na lang ulit ako at napabuntong hininga, teka nga ano bang nangyari at bat nandito ako...

Bumukas ang pinto at iniluwal nito si Niger at nag aalalang lumapit sa akin.. "Lauren gising ka na!" sabi nya at napangiti, nahawa ako kaya napangiti na rin , ngayon ko lang napansin na may dala syang basket ng prutas... Lalo tuloy akong napangiti...

"Teka bakit nga ba ako nandito? Ano bang nangyari?" taka kong sabi sa kanila at dun ko lang napansin ang presensya ni Michael na nakaupo lang sa may gilid ng pinto, last thing I remember ay nagmamadaling pumunta sila Michael at Niger sa bahay namin at may blur na lumabas sa utak ko sabay nawalan ng malay...

"Nawalan ka ng malay at ang sabi ng doktor aabot pa ng one week ang pagstay mo dito sa ospital dahil sa nangyari sayo..." sabi naman ni Louisa na inaayos yung mga prutas...

"Ano bang nangyari at nahimatay ka, Lauren?" tanong sa akin ni Niger...

Bumuntong hininga ako bago nagsalita "Ang naalala ko lang, pagdating nyo sa bahay ay may lumabas na larawan na blur sa isip ko at hindi ko alam kung bakit.." kita ko naman ang pagsinghap ng tatlo...

"Oh, kumain ka muna isang araw karing nakatulog... Good thing walang pasok kasi holiday..." sabi nya sabay abot sa akin ng platito ng mangga(na hinog) na tinanggap ko naman agad dahil paborito ko ito...

Nakita ko rin naman na inabutan rin ni Louisa yung dalawa at kinuha naman nila sabay kain... Hindi ko alam pero kinakabahan ako ngayon hindi dahil sa magtatagal ako sa ospital pero sa dahilang hindi ka maexplain... Ugh!! Nakakainis na ganito nararamdaman ko parang may kung ano na nakapaligid sa amin or should I say.... SINO...

"Huy Lauren okay ka lang ba?"- Niger

"Hah?" lutang kong sagot at napakamit na lang sya sa batok nya... Ganon na ba ako ka preoccupied?

"Napansin ko kasing masyadong malalim ang iniisip mo... Care to share kung ano man ang bumabagabag sayo?" this time ako naman napakamit sa batok ko... Should I tell to them or should I shut my mouth?...

But at the end I choose to share it... " I felt something wierd today... Feeling ko may nakamasid sa atin-- sa akin ng mariin.." pagpapaliwanag ko, nagtaka ako ng makita ang pagiging seryoso ng mukha ng dalawang lalaki sa kwarto... Tumikhin si Louisa para mabasag ang katahimikan...

"Wala naman sigurong gaawa nan Lauren... At tsaka kung meron man ano intensyon nila satin diba!" sabi nya na nagpagalma sa loob ko kahit papano...

"Right Boys?" pahabol nyang tanong bumalik naman sa huwisyo ang dalawa at nagtinginan pa sabay tumango, "Oo naman, at kahit sino pa yan... Nandito naman kami ni Niger para protektahan kayo..." sabi ni Michael at sabay tingin nya kay Niger na mukhang may ibang iniisip... "A-Ah! Oo, nandito lang kami ni Michael para protektahan kayo!" sabi nya ng seryoso kaya napangiti nalang kami ni Louisa...

"Sya nga pala Lauren alis na ako, si Michael na kasi ang nakaassign na magbantay sayo tuwing hapon at buong gabi naman si Niger... " pagpapaliwanag nya kaya nginitian ko lang sya, humarap naman sya sa dalawa... "Una na ko sa inyo!" sabi nya at tumango lang ang dalawa at pumunta na sa pinto si Louisa at lumingon ulit sa akin... "Bye na bess!" sabi nya tumango naman ako ng may ngiti at tuluyan na syang umalis...

Pag alis ni Louisa binalot ang kwarto ko ng katahimikan... "Tulog lang ako hah!" pagpapaalam ko sa dalawa at pinikit ang mga mata... Ilang minuto na ang nakakalipas pero hini parin ako makatulog... Hindi ko rin pinahalata sa dalawa ang dinadaing ko...

"Sa tingin ko hindi magandang ideya na nandito si Lauren sa ospital..." rinig kong sabi ni Niger... Bakit naman hindi naging magandang ideya toh?

"Tama ka Niger, hindi rin natin alam kung malapit ba sa dalawa si Medelour sa totoong buhay nila... Mas malala to pre..." sambit naman ni Michael, teka Medelour? Sounds familiar...

"Labas muna ko pre, kaw muna bahala kay Lera!" sabi ulit ni Michael.. Lera... Sino naman yon, ramdam ko ang padyak ng paa ni Michael hanggang sa paglabas nya ng kwarto ko...

Katahimikan... Nakakabingi naman toh....

"Ano bang magagawa ko para maalala mo ako ng mas mabilis.." sambit ni Niger sa kawalan... Ako ba tinutukoy nya?

"Ang hirap ng magpanggap na walang nangyari sa atin noon..." Hah? Nangyari!? Nabuntis nya ba ako.... Hala! Hoy! Ang assuming hah... Di ba owedeng nakaraan lang? Ay oo nga noh... Pero

Nakaraan...

Wala naman akong maalala...

Teka...

"AHHHH!!!!" napatayo ako sa pagkakahiga at napahawak sa ulo ko... Sh1t!! Ang sakit... "Lauren!! Okay ka lang?" sabi naman ni Niger na alalang alala... "Doc!!!!! Nurse!!!! Yung kaibigan ko...." sigaw niya saka nagmamadaling lumabas....

"Ahhh!!" inda ko ulit... Buwiset.... Ano bang nangyari sa akin... Bigla bigla nalang sumasakit ulo ko tas biglang may lumulabas na blur na....

ALALA...