Nerd BUT AIN'T Weird (COMPLETED)

Chapter 59: Escape

Chapter 59

NASTALIA's POV

Unti-unti kong minulat yung mata ko..

Tinignan ko kung nasaan ako.

Masyadong madilim.

Ang tanging liwanag lang ay yung ilaw mula sa itaas ko.

Ako lang ang naiilawan.

At hindi ko alam kung nasaan ako.

Nasaan nga ba ako?

Inisip ko kung ano yung nangyari saakin bago ako mawalan ng malay.

SI HOPE?!

Nasaan si Hope?!

"HOPE!!! HOPE!!! WHERE THE HELL ARE YOU?!" Sigaw ako ng sigaw rito.

Mukhang walang nakakarinig.

Binalak kong tumayo pero nakita kong nakatali rin pati ang paa ko.

Nakatali ako sa isang upuan.

"Who kissed our sleeping beauty that made her wake up?" Someone said.

"Gaano na ako katagal rito?" Tanong ko.

"You're four days asleep." She said.

Then where's Hope?!

"Who the hell are you?! Where's Hope?" I asked.

"Wala na ang Hope mo, sorry to say." Sabi niya.

"PUTA NASAAN SI HOPE?!" Sigaw ko.

"Wala na nga siya."

"NASAAN SIYA! IPAKITA NIYO SIYA SAAKIN!"

"Wala na nga siya."

"SUSUNUGIN KO KAYO NG BUHAY PAG DI NIYO SIYA PINAKITA!"

"Anong magagawa mo kung nakatali ka lang jan?"

"FUCK YOU! DAMN YOU!" I shouted.

"Ang ingay mo, nakakairita ka. Ilabas ko na nga yung prince charming mo." Sabi niya.

Then biglang itinapon sa harap ko ang katawan ni Hope na puro sugat.

"H-hope.." I said.

Ano ng gagawin ko ngayon?! Nakatali ako at walang magawa!

"SINO KA BA?!" Sigaw ko.

"Gusto mong makita kung sino ako?" Sabi niya.

At luambas siya sa dilim.

Pumunta siya sa harap ko.

"Hinihingi ko lang eh, pangalan mo!" Sigaw ko ulit sakaniya.

"Don't worry, di ka naman namin sasaktan eh. Pag nagpakita na ang dakilang David rito, saka ka namin papakawalan." Sabi pa nung babae.

"DAMN YOU! ANO BANG GINAWA KO SAINYO HA?!" Sigaw ko.

"Wala kang ginawa pero ang Dad mo? Malaki." Sabi niya.

"WHO THE HELL ARE YOU?! ANONG KASALANAN NG DAD KO SAINYO?!" I shouted.

"Malaki ang kasalanan ng Dad mo saamin, Nastalia." Sabi pa niya.