Nerd BUT AIN'T Weird (COMPLETED)

Chapter 4: Return

Chapter 4

NASTALIA'S POV

Another boring day. Same routine, there's no change. Nangbubully pa rin ang bullies. I don't care about them. I just want my peaceful life to be back, until my last moment in this hell.

I tied my hair and I stare my self on the mirror, this girl in front of me is not me. Hindi na ako ang dating Nastalia. Tahimik, Mabait at walang paki. Yan ako dati eh, but what can I do? Lahat sila natakot simula nung araw na yun. Kulot ang buhok and I stared at it. Hindi na talaga ako ito, from now on until my last day here. I will be me, the old me.

Kinuha ko ang Straightener para sa buhok ko and I straighten it. Ito ako, ang babaeng nerd na walang pakialam sa mundo. I want to be me. Nakalimutan ko na ang sarili ko simula nung nagkawatak-watak kami. Kinuha ko ang glasses ko at sinuot ito. Inayos ko ang bag ko as if sipag na sipag akong pumasok. I even took my books at dala dala ko lang 'to. Ito na ang gawain ko noon. Well, kailangan ko ng tahimik na buhay hanggang sa magtransfer ako. I will stay as a nerd hanggang sa pagtransfer ko, this is me.

Nag-commute ako papuntang school, and pagkababa ko ng sinasakyan ko. All eyes are staring at me, as if may nagawa akong masama. I don't mind them. I have my face, my blank expression answer their curious face. Pananagutan ko ito.

Dumeretso na ako ng room at ganun din ang scene. Nakatitig lang din silang lahat but I don't mind them.

Napatingin ako sa direction ni Nath pero wala sya dun. Siguro dinala sya ng mga bullies. Nakakasawa na.

--

Dumating na ang prof namin nang mapatingin ito sa direction ko.

"Ms.Hermesia, last day mo na bukas. Any last words? Tutal hindi tayo magkikita tomorrow." Hay nako. K fine.

I stand up and give them my last words, ofcourse kasi bukas na ang last day ko at ang bukas na yun ay half day lang.

"I, Nastalia Hermesia, retiring for being the president of this school. All of you knows that i'm transferring. Thank you for those people who are nice to me and for those who are badmouthing me, thank you because you became my entertainment." Umupo na ako, then suddenly...tumunog ang announcer. Lahat kami nagulat sa pagtunog nito. Minsan lang yan tumunog. Kaya buong floor natahimik na rin para pakinggan ito.

"Nastalia Hermesia, the daughter of the owner of the School named Hermesia High School. Guess what? I have a recorded voice of you. You guys wanna hear some new issue?"

Shocks. Natasha, you little frog! Yung voice clip. Let's see.

Tumawag ako kay Natasha, and asked her kung pwede i-loudspeaker nya ang tawag at iparinig sa buong campus.

"Natasha, let me hear that voice clip of yours." Pati mga kaklase ko nagulat na rin sa inasal ko, nakatingin lang sila saakin.

Oh no! Wait. Nakalimutan ko na naman! Ako na ito. Yung nerd na Nastalia, yung walang paki. I'll let her be her. Bring it on.

In-end call ko na ang tawag. Tumingin ako sa direction ng teacher namin and binigyan ko sya ng continue-look. Wala na akong iintindihin sa araw na ito. Aalis na ako.

Nagpatuloy ito si pagdiscuss pero bigla ring tumigil. Eto na nga si Natasha, sinimulan na ang voice clip.

Lahat sila napatingin. Eto nanaman! Hinayaan kong pakinggan nila ang lahat ng sinabi ko sa clinic na huwag sasabihing ako yung nagdala kay Nathalie pero nalaman rin nilang lahat.

Pumasok ang mga bullies sa room namin. Inis na ako ah! Masama bang tumulong sa kapwa?

"Sir? May I excuse Ms.Hermesia?" Sabi nung bullies. Wala akong nagawa kundi ang umirap. Tinignan ako ng teacher na parang anong-nangyayare-look.