Amnesia | H.S fanfictie✔️

《EPILOOG》

Dear diary:

Ik had nooit gedacht dat mijn leven zo zou lopen. Ik had nooit gedacht dat ik One Direction zou gaan ontmoeten, dat ik met ze kon praten, dat ik met ze zou kunnen knuffelen en dat ik met ze op de foto kon en dat ik live kon gaan genieten van hun muziek.

Vroeger vond ik het bizar dat mensen diehard fan konden zijn van een artiest. Want wat is er nou zo speciaal aan een persoon die zingt, acteert, voetbalt of wat dan ook? Het zijn gewoon mensen. Vroeger snapte ik niet dat een bepaald persoon zo veel voor je kan betekenen zonder dat diegene jouw kent. Maar inmiddels snap ik het allemaal en ben ik blij dat mijn leven zo is gelopen.

Ja, ik heb een ongeluk gehad die ik net heb overleefd, maar daardoor besef ik alleen maar meer hoeveel ik van mijn leven moet genieten. Hoe blij en tevreden ik moet zijn met alles dat ik heb. Dat ik niet moet klagen over iets dat ik niet heb, want voordat je het weet is het voorbij.

Je zou moeten genieten van het leven en van elke dag een feestje maken. Ja er bestaan dingen zoals school en werk, maar dat betekend niet dat je geen plezier kan hebben.

Naomi en ik zijn net weet thuis van de meet en greet en het concert van One Direction en het was het leukste wat ik ooit heb meegemaakt.

Eerst kon ik hier alleen maar over dromen, letterlijk. En ik kan je ook zeggen dat ik even baalde dat mijn droom niet werkelijkheid was, maar ik ben er nu overheen, aangezien ik blij ben met mijn ouders, vrienden en andere familie.

Ik kan dit lang houden, maar dat is niet nodig. Ik wil gewoon melden dat ik blij ben met wat ik heb en dat ik hoop dat de rest van de wereld gaat inzien hoe belangrijk vriendschap en familie is.

Wees dankbaar, wees gelukkig, maar wees vooral jezelf, want het leven is veel leuker als je jezelf kunt zijn.

Groetjes Alice.