Amnesia | H.S fanfictie✔️

《49》

Pov Alice.

'Dat was niet grappig,' mompel ik zodra we met zijn allen uit de auto zijn.
'Dat was wel grappig. Je had je gezicht moeten zien,' grinnikt Niall.

*Begin flashback*

Voordat ik ook maar tegen onze "ruzie" in kan gaan hoor ik iemand, daarmee bedoel ik Niall, gillen in de keuken...

Ik kan je zeggen dat als Niall gilt dat er dan maar een paar mogelijkheden zijn die er gebeurt kunnen zijn.

De belangrijkste en meest waarschijnlijke ding dat er is gebeurt, als Niall gilt, is dat het eten op is. Maar dat kan het niet zijn aangezien we vanochtend boodschappen hebben gehaald.

Ik sta op en loop naar de keuken, gevolgd door iedereen. Don't ask me why, want ik heb ook echt geen idee waarom iedereen mij volgt.

Zodra ik de keuken binnenloop zie ik Niall wat hinkelend door de keuken lopen. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik terwijl ik Niall zijn gehinkel -dat woord bestaat niet eens, maar oké dat doet er nu niet aan toe- volg met mijn ogen.

'Ik wilde -au- ik wilde iets van het bovenste plankje afhalen, maar toen -au- viel ik dus van de stoel af en ja, dat is wat er is gebeurd,' zegt Niall met een trotse glimlach.

'En, moet je nu naar het ziekenhuis, of niet?' Vraag ik bezorgt. Als antwoordt knikt Niall blij, wat ik dus niet echt begrijp aangezien ziekenhuizen helemaal niet leuk zijn, maar het zal wel liggen aan het feit dat Niall anders is dan de rest.

Even later is iedereen verdeeld in auto's, want iedereen wilde mee naar het ziekenhuis.

Na een tijdje begin ik pas door te hebben dat we helemaal niet naar de richting gaan van het ziekenhuis.

'Uhm jongens, het ziekenhuis is helemaal niet deze kant op,' zeg ik. 'Heb je dat nu pas door?' Vraagt Niall lachend.

'Dus je hebt helemaal geen last van je been?' Vraag ik nu. Niall schudt lachend zijn hoofd. 'Maar waar gaan we nu naartoe dan?' Vraag ik.

'Dat is een verrassing,' zegt Harry nu. Oké even serieus, ik snap er nu echt helemaal niks van.

'Oké aangezien je niet de slimste bent. We hebben jouw verrassing verplaatst naar vandaag, aangezien we het op deze manier leuker vonden,' zegt Liam.

'Ik ben in de war,' mompel ik terwijl de auto ondertussen tot stilstand komt. 'En daar kom je nu pas achter?' Vraagt Harry.

Ik negeer Harry zijn vraag en stap uit de auto aangezien de rest het ook doet en ik hier niet alleen achter wil blijven.

*Einde flashback*

'En nu moet je een blinddoek om,' zegt Louis, die uit een andere auto is gestapt en nu opeens voor me staat.

'Moet dat echt,' mopper ik. Het laatste wat ik zie voordat ik verblind word door een blinddoek, is dat Louis als een blij kind knikt.

Vervolgens laat ik mezelf begeleiden naar weet ik veel waar. Voor mijn gevoel ben ik wel tien keer ergens tegenaan gelopen en ben ik al een paar keer bijna gevallen, omdat ik mijn voeten niet hoog genoeg optilde.

'Oké we zijn er,' roept Luke enthousiast in mijn oor waardoor ik weer eens schrik, omdat ik het niet had verwacht.

'Mag de blinddoek af?' Vraag ik ongeduldig. 'Over tien seconden mag je je blinddoek af doen,' zegt Niall vrolijk.

'Ben je er klaar voor? Drie, twee, één, doe maar...'

~~~~~|😝|~~~~~

Dat was dus hoofdstuk 49! Bereid je maar even goed voor op hoofdstuk 50, want dat is het laatste hoofdstuk (als je de epiloog niet meetelt)!...

Have a nice dayy❤️🦄