Amnesia | H.S fanfictie✔️

《32》

Pov Alice.

Ik heb Nederland nog nooit zo erg gehaat dan dat ik nu doe. Echt waar, hier zijn is verschrikkelijk.

Ik ben hier nu al een week. Ik ben mijn "ouders" al twee keer tegen gekomen en ik kan je zeggen, ik haat ze nu nog meer dan dat ik al deed.

Als ik niet weg was gerent, dan zat ik nu vast bij hun. Gelukkig komen Anne, Robin, Gemma en Harry hier volgende week naartoe en gaan ze aangifte doen bij de politie.

Er is namelijk wel wat bewijs om te laten zien dat zij, mijn "ouders", mij hebben ontvoert, maar niet veel.

Ze zijn namelijk zo slim geweest om mijn echte ouders een papier te laten tekenen waarop stond dat ik nu dus blijkbaar officieel bij mijn "ouders" hoor. Maar ja, wat wil je ook, mensen vertrouwen meestal op de artsen en tekenen, omdat ze ervan uitgaan dat de artsen het goed bedoelen.

Dus waarschijnlijk komt er een rechtszaak, waar ik dus totaal niet op zit te wachten.

Ik hoop natuurlijk dat ze die twee vreselijke mensen opsluiten in de gevangenis, maar ik ben bang dat dat nog heel lang gaat duren.

En naast dat heb ik ook nog wat spullen bij mijn "ouders" liggen die ik nog op moet halen, maar mooi niet dat ik dat nu ga doen, want dan ga ik eraan.

Ik ben blij dat ik bij Naomi kan blijven. Haar ouders weten van de situatie en helpen me zo goed als ze kunnen.

Op dit moment zit ik in de klas. Nog twee maanden en school is voorbij. In die tijd ga ik waarschijnlijk, als de rechtzaak goed is verlopen, naar Engeland om daar te gaan wonen.

Na deze twee maanden stop ik met school. Ik heb geen zin om deze studie af te maken en als ik dat ooit wel wil, dan doe ik het wel in Londen. Ze hebben daar namelijk een soort gelijke studie.

'Alice?' Vraagt Naomi die naast me zit. 'Wat is er?' Antwoord ik terwijl ik Naomi aankijk. 'Zullen we straks een ijsje halen, ik heb namelijk zin in ijs.

Ik grinnik. Naomi heeft altijd zin in ijs, ook al is het min tien graden buiten, Naomi wilt altijd ijs. 'Is goed,' antwoord ik.

'Yeahs!' Roept Naomi opeens waardoor iedereen haar aankijkt. 'Shit, ik was vergeten dat we in de klas zitten,' hoor ik haar mompelen waardoor ik in de lach schiet.

'Niet lachen,' zegt Naomi terwijl ze haar best moet doen om haar lach in te houden. 'Naomi en Alice, willen jullie jullie nu stilhouden, want ik probeer les te geven,' hoor ik de leraar zeggen.

'Krijg ik dan een ijsje?' Vraagt Naomi smekend. Ik facepalm mezelf. Echt waar, er is iets mis met dat kind. 'Nee, natuurlijk krijg je dat niet,' antwoord de leraar.

'Balen,' mompelt Naomi waardoor ik alweer moet lachen. Ik ben blij dat ik nog iemand als Naomi heb, want anders had ik het hier zeker niet overleefd.

Na tien minuten gaat de bel en word ik meegesleurt door Naomi. Onderweg komen we Ariane tegen. 'Ari! Kom ook mee!' Zegt Naomi terwijl ze nu ook Ariane meesleurt. 'Wat? Waar gaan we naartoe?' Vraagt Ariane.

'Naar de ijssalon, duh, waar anders  naartoe?' Zegt Naomi waardoor ik met mijn ogen rol. Zoals ik eerder al eens heb gezegd, er is iets mis met haar...