Fragile Heart

Chapter Nine

Hindi nag tagal ay dumating na kami sa school ko. Nag paalam ako kay kuya na wag na ako sunduin dahil sasama ako kay Isaac pauwi as what was planned. If may ibang mangyayari today then we can change plans.

I decided to tell me what I felt. Baka sakali mag iba ang tingin niya saakin. He might see me as a guy dahil hindi niya alam na gusto ko siya.

I went straight to my room when I saw Isaac's car parked outside. Pag dating ko sa classroom wala akong Isaac nakita. Baka tumatambay sa ibang classroom or kasama ni Marvin. Agad ako umupo sa upuan ko at inilagay ang ulo ko sa mesa. Paano ko aaminin sa kanya na gusto ko siya? Paano ako kukuha ng lakas ng loob para aminin yun?

"Hoy!" Nagulat ako sa sigaw ng katabi ko kaya agad ako napaupo ng maayos. Nakaupo na siya sa tabi ko, his left elbow is at his desk while his hand is supporting his face. Marvin was also with him. He grabbed a chair in front of us and sat there facing us.

"Bakit hindi mo nirereplyan mga text ko?" Seryoso niyang tanong saakin habang hindi parin tinatangal ang pagkalalim ng tingin niya saakin.

"Malamang ayaw ka niya replayan. Ano ba naman yan Quintos." Marvin said. Inirapan siya ni Isaac. He winked at Isaac para mas mainis ito sakanya

"Nakatulog kasi ako kagabi." Maikling palusot ko sakanya when he turne dhis head to me. Tumaas ang isang kilay niya indicating na hindi siya naniniwala saakin. Why does he know me so well?

"Oh pero yung mga text ko ngayon umaga. Don't tell me nakatulog ka din kasi kausap kita harap harapan." He looks at me na parang his trying to read what's on my mind. Hindi parin bumababa ang kilay niya so that means he really needs an answer.

"Duh sabi nang ayaw ka replyan. Aray!" Napaaray si Marvin ng binato ni Isaac ang notebook niya sa kaibigan. Marvin is annoying as always but because of his annoyiness nakakaluwag ng loob. Ngumuso si Marvin at umalis na lang ng classroom namin.

Isaac turned his head at me. Nakataas ang kilay niya like he was waiting for my answer.

"Nag text ka?" Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at binuksan ito. 30 messages from Isaac, 10 from Dylan. My mouth form a "o" as soon as I saw it. Tumingin ako kay Sac and his arms was crossed as if hindi kapa kapaniwala ang sinabi ko. Ano ka babae?

"Sorry na, hindi ko kasi napansin Sac, pansensya kana master." Bigla nilagay ni Sac ang kamay niya sa forehead ko and nilagay din ito sa leeg niya. I felt more awkeard than ever. Hindi naman ako naaawkward dati uh? Is it because I'm about to confess kaya I feel uncomfortable around him?

"May lagnat ka ba? Bat parang ang tamlay mo?" Paulit ulit niyang akong sinusuri kung may sakit ba ako o kung ano. Kitang kita sa muka niya ang pagalala saakin. Tinangal ko ang kamay niya at nilagay ito sa desk niya. I smiled at him. He looks so cute worrying about me.