Random Love

CHAPTER 7

<<Χριστουγεννιάτικο παιχνίδι για δυό>>

<<Δεν νομίζω να έχω κάτι να κάνω,και προτιμώ να γίνω λούτσα παρά να είμαι μέχρι το βράδυ χριστουγεννιάτικα σ'αυτήν την αποθήκη>>

Για την ακρίβεια ένιωθα τόσο νευρική και ανχομένη όταν βρισκόμουν δίπλα του για οτιδήποτε και αν έκανα και έτσι το να φύγω φαινόταν η καλύτερη επιλογή που είχα.

<<Γιατί θα βγείς πουθενά;>>

<<Δεν είμαι τόσο μόνη και απροστάτευτη όσο νομίζεις>>αποκρίθηκα.

<<Δεν είπα κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα που το βρίσκω γοητευτικό όλο αυτό>> είπε χαμογελώντας αμιδρά.

<<Κάθισε λίγο και γυρνάμε μαζί μετά>>

<<Πφφ καλά εντάξει>>

Δεν πολυκατάλαβα τι εννοούσε αλλά δεν ήθελα να το συνεχίσω.

Κάθισα ξανά στην καρέκλα καθώς εκείνος άναβε ένα τσιγάρο.

<<Καπνίζεις;>>

<<Δεν το περίμενες έτσι;>>

<<Μην με ειρωνεύεσαι>>

<<Χαλάρωσε πεισματάρα >>

<<Και σταμάτα επιτέλους να με λες έτσι,δεν είμαι και το ξέρεις>>

<<Μην πέρνεις όρκο για αυτό>>

Και αφού σηκωθεί με πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής

<<Πεισματάρα>> λέει με ένα ειρωνικό και ταυτόχρονα ικανοποιητικό υφάκι.

<<Εγώ φεύγω πάντως>> συνοφριώθηκα.

<<Έρχομαι κουκλίτσα και εγώ>>

Ναι. Σίγουρα όλο αυτό μοιάζει με κακόγουστο αστείο. Από την μία με "δουλεύει" και από την άλλη φέρεται λες και γνωριζόμαστε χρόνια.Όχι πως με πειράζει βέβαια αλλά είναι παράξενο.

Περπατώντας στο προαύλιο για να φτάσουμε στα δωμάτια μας είπα να σπάσω τον πάγο γιατί όλο αυτό είναι πολύ αμίχανο.

<<Και τι έκανες μεσημεριάτικα έξω; >>

Ξαφνικά είδα το βλέμμα του να σκοτεινιάζει.

<<Καλά δεν χρειάζετε να μου πεις αν δεν θες>>απάντησα γρήγορα

<<Όχι όχι θα σου πω>>...