Random Love

CHAPTER 15

<<Μovie Disaster>>

Εκεί που είχα ετοιμαστεί και όλα μια χαρά μπαίνω στο εστιατόριο και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω;

Το "Τζελένα".

Κουστουμαρισμένος κρατώντας την χέρι χέρι και κατευθύνωντας την στην αίθουσα κινηματογράφου.

Πήγαμε μετά από λίγο και εμείς με τον Στέφαν.

Ομολογώ πως ήταν πολύ καλός μαζί μου.

Από τότε που πήγα στην τραπεζαρία μου μιλούσε για την ζωή του και για το πόσο καιρό φοιτούσε στο πανεπιστήμιο μας.

Μπήκαμε στην αίθουσα και κατευθείαν φάτσα-κάρτα το ζευγαράκι.

<<Γιατί δεν μου είπες Νάταλι ότι θα ερχόσουν εδώ να πηγέναμε όλοι μαζί παρέα;>>

<<Εμμ..εχθές το βράδυ μου το πρότεινε ο Στέφαν δεν ήξερα ότι θα πηγαίνατε και εσείς>> ειρωνεύτηκα αφού θυμήθηκα τα χθεσινά.

<<Οκέι τότε,καλή διασκέδαση>>

Αυτό ακούστηκε πραγματικά σαν απειλή.

Αλλά φυσικά δεν γινόταν να μην έχουμε προβλήματα.

Στο τελευταίο 5λεπτο της ταινίας-και αφού κοιταζόμασταν συνέχεια με το σύνηθες βλέμμα με τον Τζέισον-ακούγονταν κάτι παράξενη ήχοι από τον προτζέκτορα και τα πίσω μηχανήματα,ξέρετε αυτά που παρουσιάζουν την ταινία,και αμέσως μετά ξεκίνησε ο πανικός.

Ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν.

Η αίθουσα είχε περιτριγυριστεί από καπνούς και στάχτες.

Από ότι μετά μάθαμε πρόκειτο για βραχυκύκλωμα στο σύστημα και αφού ενεργοποιήθηκε για να δούμε την ταινία είχε ως αποτέλεσμα την φωτιά.

Πρέπει να είχα λιπόθυμησει ή κάτι τέτοιο.

Μπορούσα να ακούσω πράγματα αν και δεν ήξερα αν ήταν της φαντασίας μου ή αν όντως είχαν ακουστεί.

Για την ακρίβεια δεν ήξερα καν αμα ζούσα ή αν πέθανα.

Μετά από λίγη ώρα ξύπνισα στο δωμάτιο του πανεπιστημίου που είχα,περιτριγυρισμένη από τον Στέφαν και λίγο πιο πέρα τον Τζέισον αγγαλιά με την Ελένα.

Ξαφνικά ένιωσα ένα σφύξιμο και ένιωθα ακόμα πιο χειρότερα από πριν.

Δεν μπορούσα να μιλήσω,να κάνω τίποτα.

Αυτήν την στιγμή την είχα ξαναζήσει πριν λίγο καιρό στο πάρτυ και ήταν υπερβολικό για εμένα για να το ζήσω ξανά.

Μετά από αρκετή ώρα,γύρω στις 2-3 ώρες, που ξύπνισα και είχα όλες μου τις αισθήσεις γύρισα και είδα ένα χαρτάκι στο κωμοδίνο δίπλα από το κρεβάτι.

<<Ελπίζω να είσαι καλύτερα τώρα. Συγγνώμη που δεν μπορώ να μίνω μαζί σας. Όταν είσαι καλύτερα θα τα πούμε.

Φιλάκια

-JR>>

Θα έπρεπε να χαρώ ή να στεναχωρηθώ;