CHAPTER 11

195 17 1
                                    

<<Το παγκάκι>>

Μετά από λίγη ώρα είχα πέσει ξερή στον καναπέ που υπήρχε κοντά στο τραπέζι μας από το ποτό.

Ούτε που ξέρω πόσο ήπια αλλά το μόνο που ξέρω είναι το πόσο γελία έδειχνα και το πόσο πρέπει μα ρεζίλεψα τον Τζέισον και την Ελένα με τις βλακείες που έκανα.

Αφού είχαν περάσει μερικά λεπτά μέχρι που να συνειδητοποιήσω που βρισκόμουν είχαμε περιτριγυριστεί από δημοσιογράφους και παπαράτσι.

Ο Τζέισον φυσικά χαμουρευόταν και αγγαλιαζόνταν όσο πιο καλά μπορούσε για χάρη των τόσων ανθρώπων που βρίσκονταν εκεί προσπαθώντας να απαθανατίσουν την καλύτερη εικόνα για το αυριανό εξώφυλλο τους.

Όσο τους έβλεπα τόσο ,περισσότερο τσίτωνα.

Μάζεψα τα πραγματά μου και παρόλο που παραπατούσα

κατάφερα επιτέλους να βγω από το μαγαζί.

Γύρισα πίσω μου να κοιτάξω άμα πήραν χαμπάρι ότι έφυγα αλλά κανείς και τίποτα.

Ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά.

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί πίστευα ότι ο Τζέισον έστω και λίγο θα με είχε προσέξει.

Είχα μια ελπίδα και τώρα πάλι όλα χάλια.

Πίσω στο μηδέν.

Προχώρησα λίγο παραπέρα.

Δεν ήξερα καν που βρισκόμουν!

Ευτυχώς υπήρχε ένα παγκάκι εκεί πέρα.

Κάθισα εκεί μέχρι να καθαρίσει το μυαλλό μου από το ποτό,μα χωρίς να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος στο παγκάκι.

Παράλληλα άκουγα ήχους. Κάτι σαν τραγούδι. Εντάξει δεν ξέρω αν όντως έχω τρελαθεί. Ανοίγω τα μάτια μου και όντως δεν είχα τρελαθεί.

Μου πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει.

Εδώ με πήρε ύπνος σε ολόκληρο παγκάκι αυτό θα ήταν το παράξενο;

Random LoveDove le storie prendono vita. Scoprilo ora