Random Love

CHAPTER 12

<< Το παγκάκι- Μέρος 2>>

<<Ποιος είσαι εσύ;>>είπα τρομοκρατημένη παρόλο που ακόμα με κατέκληζε ο ύπνος.

<<Εμμ.. Να βασικά έρχομαι συχνά εδώ το βράδυ όταν νιώθω μόνος παίζοντας κιθάρα. Λοιπόν σειρά σου τώρα.Ποια είσαι;>>

<<Νάταλι χάρηκα>>είπα δίνοντας το χέρι μου κάνοντας την συνηθισμένη χειρονομία.

<<Για την ακρίβεια ήρθα εδώ για να καθίσω και την συνέχεια την ξέρεις>>

<<Λοιπόν είναι η πρώτη μου φορά που βλέπω κάποιον τέτοια ώρα έξω και μόνο>>

<<Και εσύ τοτε γιατί είσαι έξω;>> συνέχισα

Ένιωσε αμήχανα. Δεν απάντησε.

<<Εεε..συγγνώμη. ..Τι θα έλεγες να με βοηθίσεις να παω πίσω στο πανεπιστήμιο;>>είπα με ένα χαζό ύφος.

<<Χαχα φυσικά. Στο 205 σωστά;>>

<<Ορίστε;>>

<<Αυτό δεν είναι το δωμάτιο σου; Και εγώ στο ίδιο πανεπιστήμιο είμαι,απλά λογικά δεν με πρόσεξες ποτέ>>

<<Αλήθεια; Τότε κάποιον θα έχω ενοχλώ μέχρι να έρθει ξανά η Λούσι>>

Συνεχίσαμε την συζήτηση μέχρι που φτάσαμε στην είσοδο του πανεπιστημίου. Πραγματικά παρόλο που δεν τον ήξερα καν ήταν πολύ καλό παιδί και με έκανε να ξεχάσω ότι έγινε λίγα λεπτά πριν.

<<Λοιπόν καληνύχτα...Εμμ..>> ένιωσα άβολα που τόση ώρα δεν είχα μάθει το όνομα του.

<<Στέφαν,Στέφαν Ρος>> είπε χαρίζοντας μου το πιο ωραίο του χαμόγελο μέχρι τώρα τουλάχιστον

<<Καληνύχτα Στέφαν>>

<<Εεμ..Νάταλι..αναρωτιόμουν αν θα ήθελες να πάμε στην αίθουσα κινηματογράφου αύριο για καμια ταινία>>

<<Ναι..φυσικά>>

<<Ωραία. Τα λέμε μετά το γεύμα τοτε.

Καληνύχτα>> είπε φεύγοντας.

Κουρασμένη κατευθύνθηκα προς τον όροφο που ήταν το δωμάτιο μας αλλά παρατήρησα μια σκοτεινή φιγούρα απ'έξω.