Chapter 15
Ysmael's POV
Umalis na ako sa bahay nila Romina, sa medyo kalayuan ay may nakita akong lalaking nakaitim at may hawak ng...
Baril?!
Mabilis kong pinatakbo ang motor ko pero huli na ang lahat dahil napaputok niya na ito..
Bumulagta ako sa sahig at unti unting sumasakit ang ulo ko.
"Romina.." Ang aking huling sinabi bago ako mawalan ng malay.
---
Romina's POV
Nandito kami ngayon sa ospital kasama ko sila Nanay, Tatay at Thirdy.
Kanina pa kami naghihintay na lumabas ang doktor sa operating room.
Naiyak na naman ako dahil naalala ko ang lahat ng nangyari kanina..
Ysmael...
Niyakap ako ni nanay at namalayan nalang na nakatulog na ako..
Maya maya ay may gumising sakin at bumungad sakin si nanay.
"Nak, lumabas na ang doktor."
Dali dali akong tumayo at nakinig sa pakikipagusap ni tatay sa doktor.
"Medyo kritikal pa ang lagay ng pasyente, natangggal na namin ang bala. Ngunit nagkaron siya ng major head injury dahil malakas ang impact ng pagkakauntog niya sa lupa. Gagawan po namin ang lahat para maging okay siya. Ngayon po ay dadalin po muna namin siya sa ICU. Excuse me." Narinig ko na sabi ng doktor.
Mangiyak ngiyak akong bumalik sa upuan at tinawagan ang mga magulang ni Ysmael. Oo, hindi pa nila alam ang nangyari sa anak nila.
Nanginginug ako dahil sa patuloy kong pagiyak at kinakabahan ako sa mangyayari at sasabihin ng magulang ni Ysmael sakin..
"Tita.." Umiiyak kong sabi.
"Oh? Romina? Bakit ka umiiyak? Si Ysmael ba alam mo kung nasan di pa kasi umuuwi eh." Pagkasabi niya nun ay lumapit sakin si Nanay ang cellphone ko.
Narinig kong sinabi ni nanay lahat ng nangyari at may maya lang ay dumating na ang pamilya ni Ysmael at sinalubong ko siya ng yakap at mga luha.
Nakita kong nagmumugto na ang mga mata niya dahil kanina pa sila nandito.
"Nak, ayaw mo ba muna magpahinga?" Tanong ni Nanay saken.
Umiling ako bilang sagot.
Naalala ko na naman ang nangyari kanina.
Kasalukuyan kaming nasa labas ng ICU at dito na rin kami natulog.
Hindi rin naman kami masyadong nakatulog pero ang bunso kong kapatid at ni Ysmael ay napakahimbing ng tulog.
Nakita kong nagmumugto rin ang mata ni Kendall dulot ng kanina niya pang pagiyak.
Maya maya lang ay nagpaalam muna akong magc-CR muna ako saglit at maghihilamos ng mukha.
Sandali lang akong naghilamos at bumalik na din pagkatapos.
Naging ganti kami ng 1 linggo. Ng biglang gumising na si Ysmael.
Kami muna ng pamilya ni Ysmael ang pumasok.
Nakita kong hirap na hirap siya.
Nakita kong niyakap ni Tita Joana si Ysmael. Nakita kong pinipigilan lang ni Tito Azreal na umiyak sa harap ng anak.
Ng palapit na ako..
"Sino ka? Kilala ba kita?" Tanong niya.
Napanganga ako sa sinabi niya at pinipigilang maluha akong nakinig sa sinasabi ng doktor.
"Dahil nagkaron siya ng Major Head Injury. Lately, nalaman namin na nagkaron siya ng Amnesia. May ilan siyang alala na nalimutan na at ang ilan namang alala ay naalala niya pa rin." pagkasabi niya nun ay tuluyan ng bumagsak ang mga luha ko. "Excuse me." Sabi ng doktor at umalis na.
Nilapitan ako ni Tita Joana at kita kong pinipigilan niyang umiyak.
Pinipigilan kong hindi umiyak pero bigo ako.
Hindi na ako naalala ng taong mahal ako at mahal ko.
Kita kong nagtatanong ang mukha ni Ysmael kaya nilapitan ko siya.
"Hindi mo ba ako naalala?" pilit na pinapatarag ang sarili.
"Hmm? Kaibigan. Tama, kaibigan." naluha ako sa sinabi niya.
Kaibigan nalang ang turing niya saken.
Natulala ako sa kawalan.
Hindi niya na ako naalala bilang mahal niya.
Naalala niya nalang ako bilang kaibigan niya.
Ansaket..
Lumipas ang mga araw at tahimik lang akong pumapasok araw araw.
Mahirap man pero kinakaya ko.
Sabi ni Tita ay ipaalala ko daw lahat kay Ysmael lahat ng pinagsamahan namin.
Hindi ako um-oo dahil masyado na akong napagod sa nangyari.
At kapag handa na ako ulit ay baka dun ko nalang gawin.
School, bahay. Nalang lagi ang inaatupag ko. Hindi la pumapasok si Ysmael dahil nagrerecover pa siya.
Nasa school cafeteria ako ngayon kasama ang mga kaibigan ko.
Nagulat ako sa sigaw ni Jasmin.
"Operation: ibalik ang alaala ni Ysmael." Nakangiting sabi niya.
Hays. Handa na ba ako ulit na harapin siya?
----------------
Handa na nga ba si Romina?
Abangan..
--------------
P.s sorry kung medyo matagal ang update. Ngayon lang nagkadata ang author niyo! Hahah. Lovelots and Support.
Vote n Comment!
~❤
YOU ARE READING
"A Love Untold"
Teen FictionPag-iibigang walang kasiguraduhan. Pag-iibigang hanggang sa huli ay ika'y ipaglalaban. Pag-iibigang walang hanggan.