Մաս 3

468 13 0
                                    

Начать писать свою историю

Առավոտ շուտ արթնցա ու գնացի տուն երբ հասա տուն, մտա ներս ու ինչ..պապան ջղայնացածեր ու նորից կսկսի...

-Արի ստեղ(պապա)
-Կարեն հանգիստ(Մամա)
-Դու սուս սաղ դու ես մեղավոր
-Ես խի եմ մեղավոր
-Քո հետ հետո կխոսանք։։։։Լսի աղջիկ ջան որ քեզ ամեն օր ասում են արագ մի քշի չես հասկանում?

-Պապ դե լավ էլի
-լռիր... սրանից հետո քեզ ավտո չկա։ Դու չես քշելու էլ
-Բայց պապ...
-Ոչ մի բայց կամ էտ ոնց ես քեզ պահել էտ տղայի հետ?Հերիք չի գնացել խփել ես մի հատ էլ վիճելես նրա հետ հիվանդանոցում ու ինձ խայտառակ ես արել։

Սաղ քաղաքը էտա խոսում։
-Պապ լավ էլի ես մեղավոր չեմ -Վերջ որոշվածա քոլեջ կտանեմ ես ու կբերի ես
-Իիի ինչի?
-Էտ ընկերուհիներիդ հետ էլ էլ չես շփվելու
-Ոննցցց խիիիի???
-Ես այդպես եմ որոշել

-որպես պատիժ քեզ տնային կալանք.

- ուֆֆֆֆֆ-

-բարձացի սենյակտ

Բարձրացա իմ սենյակ ու փակվեցի:

Անցավ մի շաբաթ,տանը նստած էի ու հանկարծկի դուռ թակեցին,գնացի որ դիմավոր եմ մեր հյուրին։Ու միանգամից ապշեցի: Աստված իմ նրանց հետ էն նույն տղան էր ում մեքենային ես հարվածել էի։ Շփոթվեցի մի քիչ

-Եկեք ներս Մարտին ջան ծանոթացի կինս է Սոնան, աղջիկս ՄԱՆԵՆ

-Շատ ուրախ եմ ծանոթության համար։ Կինս է Լիլիթը և տղաներս Մհերը և Արամը

-Ուրախ եմ (Մհեր)

Եկավ համբուրեց մորս ձեռքը։ Հետոնայեց ինձ քմծիծաղ տվեց ։ Ես կարմրեցի ու գլուխս կախեցի։ Մի տեսակ էնքան ճնշող միջավայր էր։ Ես ընդհանրապես չեմ սիրում նոր ծանոթություններ մանավանդ էս մարդկանց հետ։ Ու Մհերի հայացքը ինձ ահավոր ճնշեց։
-Առաջացեք նստեք սեղանի մոտ։

Նստեցինք սեղան։Մհերը նստեց դիմացս ու աչքը չէր հեռացնում ինձնից։ Ես ահավոր նեղվում էի իրա հայացքից ։
-Ինձ կներեք հիմա կգամ(ես)

-Ուր ես գնում(պապ)

-Ջուր խմեմ գամ

-Աշխատողին ասա կբերի

-Պապա լավ չեմ զգում ինձ կգամ հիմա

-Լավ

Գնացի խոհանոց։ Ջուր էի խմում ու վզիս հատվածում ջերմություն զգացի։ Ոնց որ մեկը շնչեր։ Շրջվեցի

-Ինձ էլ ջուր կտաս?(Մհեր)

-Հեռու կանգնի

-Խի? Նեղվում ես?

-Լսի քեզ չափերիդ մեջ պահի

Հրեցի նրան ու շրջվեցի, որ բաժակը վերցնեմ,որ ջուր լցնեմ,բաժակը ձերքիցս ընկավ և կոտրվեց ,ես իջա որ կոտրած ապակիները հավքեմ , հավաքելու ժամանակ պատրեցի ձերքս:

-Աաախխխխխ ձեռքսսսս

-Ինչ եղավ?

Խառնվեց իրար ու նայեց ձեռքիս, տեսավ արյունը

-Էս ինչ եղավ?

-Քեզ ինչ? Հեռու գնա

-Արագ ջրի տակ պահի

-լուրջ բան չկա հանգստացի

Էտ պահին ներս մտավ.....

Անհնարին ոչինչ չկաМесто, где живут истории. Откройте их для себя