-Մհեր ինքը...
-Ես իրա ընգերն եմ,իսկ դու տենցել չասեցիր ովես?
-Ես արդեն իրա նախքին ընգերն եմ , չէի մտածի , որ դու ինձ հետ ադպես կվարվես, Ան ես քեզ անկեղծ սիրել եմ, բայց դու ինչ արեցիր իմ սերը.
-Բա ինչ էիր կարծում ես պիտի սպասեի,որ դու համարցակություն ունենաս գնաս հորդ դեմ.թե սպասեմ ոնցեք ամուսնանում Մանեի հետ.
-Ես քեզնից ուղարկի խնդրել էի մի քիչ ժամանակ
-ժամանակ.. ինչ ժամանակ, քո ծնողներդ արդեն որոշել են, որ կինդ լինելու է Մանեն, ինչ ես ուզում . . . . . .
-Մհեր ես արդեն չէի կարա, կներես բայց ամենիչ վերջացածա......Կներես..
ԱՆնան գնաց այդ տղայի հետ ու նաև իմ սրտից, չէի հավատու իմ սիրած աղջիկը լքեց ինձ թողեց ու հերացավ ,այս դժվար պահին մնացի ես ու իմ փշրված սիրտը:
Գնացի տուն բարձրացա սենյակս ,աչքիս առջև հայտնվեց իմ ու Աննաի լուսանկարը, վերցրեցի ու աչքերս լցվեցին արցունքով։
Երբ հանգստացա, որոշեցի զբաղվեի, որ չմտածեի եսօրվա մասին. ու մտածեցի զանգեմ Մանեին ։
-Ման բարև
- բարև
-բա ինչես անում
- նստած եմ սենյակում
- իսկ չես հելնի դուրս միքիչ մաքուր օդի
-Մհեր լուրջ բանա եղել ,մի տեսակ ես խոսում.- Ման ջան կգաս կպատմ եմ ամեն բան
- լավ Մհեր հեսա կհագնվ եմ դուրս կգամ :
- լավ Մանե
......Մանեի անունից.........
Վեր կացա անկողնուցս հագնվեցի պատրաստվեցի ու իջա ներքեւ
-Բալես ես ուր?.
- Մհերի հետ մանգալու , ես գնամ բակ հեսա Մհերը կգա .
-Հա գնա բալես շուտ կգաս, շատ չուշանաս.
-Հա մամ ջան
Դուրս եկա տնից ու գնացի բակի կողմ ։- Տեսնես ինչա եղել Մհերի հետ, ինչու էր այդպես տխուր։
Զանգեց Մհերը .