Երկու շաբաթ անց
-Ման արդեն առավոտա արթնացի կուշանաս քո հարսանիքից, արագացրու
- Լավելի թող քնեմ
- Ինչ լավելի, արագացրու արդեն վարսավիրը եկելա քեզա սպասում
- Լավ հեսա կհելնեմ.
Պատրաստվեցի ու իջա ներքև ու սկսեցինք մազերիս հարդարումը,
և մյուս մնացածը , հագնվեցի և արդեն պատրաստ էի,իդեպ շատ գեղեցիկ էի, հետո եկան լուսանկարիչը, հետո փեսայի բարեկամները եկան իմ ետևից, մենք գնացինք զբոսնելու, հետո նկարվեցինք, ամենիչ շատ հիասքանչ էր ինչպես հեքիաթում : Արջևով մեր ավտոմեքենան էր գնում, մեքենայի մեջ ես ու Մհերն ենք ուրիշ ոչ մեկ:
- Սիրում եմ քեզ իմ հրեշտակ,
- Ես քեզ եմ շատ սիրում
-Մհեր այդպես արագ մի գնա մյուսները հետ կմնան
- Մի անհնգստացի նրանք կհասնեն
Դա մեր վերջին խոսքերն էր , մենք վթարի ենթարկվեցինք, վերջինս ինչ հիշում եմ , հարվածեցինք ուրիշ մեքենայի, որը անցնում էր խաչմերուկով, երբ ես աչքերս բացեցի մոտակա ամբոխի ձայներից , ես վեր կացա , ոչ մի բան չի հասկանում , մարմինս ահավոր ցավում էր, բոլորը լաց էին լինում.
-Արամ, ինչա կատարվում, որտեղա Մհերը ??
-Մանե,հանգստացի
-Ինչա կատարվում, ուրա Մհերը. Արամ ինչի չես պատասխանում ?
- Ման հանգստացի ու գնա պալատ քեզ հանգիստա պետք
- Ես ոչ մի տեղ չեմ, գնա հիմա ասեք թե ուրա Մհերը ու սկսեցի լացել , խի չեք ասում ուրա ինքը,ինքը ուղարկի ինձ գրկեց ու սկսեց լացել:Եկավ շտապօգնությունը , երբ ես ետ շրջվեցի ,տեսա Մհերին, նա արյան մեջ պարկած էր , ես սկսեց գոռալ, ինձ չեին թողնում նրա մոտ բայց ես արանքը ճեղքեցի ու գնացի իր մոտ, նա դեռևս ողջեր :
- Իմ տեզերք, կարողա ոչ այստեղ, բայց դրախտում մենք պարտադիր միասին կլինենք
- Մի խոսա այդպես, ամենիչ լավ կլինի, դու ինձ լսի, ամեն ինչ լավ կլինի,Մհեր ես քո կողքին եմ,ինձ մենակ չթողնես ,դու ինձ լսում ես .........
Եվ հանկարծ նա աչքերը փակեց: Ես սկսեցի ուժեղ գոռալ, ես ինձ պահում էի խենթի նման, իմ սիրտը ցավում էր և ինձ համար շատ ցավալի էր,իմ սիրելին մահացել էր իմ գրկում...
Ես կորցրեցի իմ գիտակցությունս, և արթնացա իմ պալատում, կողքիս կանգնածեր էին Արամը և մայրս
- Արամ մենք խի ենք հիվանդանոցում, իսկ ուրա Մհերը? , ինքը ողջա չէ? իրան փրկեցին?
Մայրս արցուքները աչքերին դուրս ելավ պալատից
-Մանե հանգստացի
-Արամ ինչի չեք խոսում,ուրա Մհերը?
- Նա այլեվս չկա
-Ոչ, չի կարող լինի, Արամ ինչպես թե, նա չեր կարող ինձ մենակ թողնել:
Ես վերկենալով հանեցի կաթիլայինը
-Մանե,այսինչ ես անում, պարկի քեզ չի կարելի վերկենալ,
- Թող ինձ