Մաս 7

335 10 0
                                    




-Մանե արի հաց ուտելու(մամա)
-Չեմ ուզում
-Մի շարունակի իջի ներքեւ
-Մամա ասեցի չեմ ուզում հանգիստ թող
Եկավ սենյակ
-Աղջիկ ջան էսօր հաց կերել ես? Խի չես ուզում
-Չեմ ուզում
-Մանե ջան ինչ ես անում քո հետ
-Ինչ եք ուզում ինձնից։ Հեսա կամուսնացնեք կպրծնեք ինձնից
-Ինչ ես խոսում տենց բան չկա
-Կա մամա կա
-Լսի բայց մտերմացել ես հա Մհերի հետ? Եկել էր հեռախոսդ էր բերել? Խի էր մոտը հեռախոսդ
-Սրճարանում էի թողել
-Այսինքն հանդիպել եք
-Հա
-Շատ լավա -Մամա քո իմացած հանդիպումը չի
-Բա?
-Մամա ինքը ընկերուհի ունի զանգեց ասեց հանդիպենք ու ասեց որ լսելա իմ պապայի ու իրա պապայի խոսակցությունը մի ամսից մեզ ուզում են ամուսնացնել
-Մանե ջան դուք կսիրեք իրար հաստատ
-Մամա ինքը ընկերուհի ունի։ Ես չեմ ուզում մտնել իրանց մեջտեղը։ Մամա ես չեմ ուզում ամուսնանալ իրա հետ
-Բալես հանգստացի մի լացի ես մի բան կանեմ
-Ինչ կարաս անես, նա ինձ չի ուզում լսի։ Ինքը մենակ իրա փողերի մասինա մտածում
-Հանգստացի Մանե ինչ ես խոսում
-Ճիշտն եմ ասում
-Մանե ես կխոս եմ պապաիդ հետ
-Անօգուտա.....

Մի շաբաթ անց...
Մի շաբաթա անցել բայց ոչ մի բան չի փոխվել։ Մեր տանը ահավոր խառնաշփոթա։ Իսկ գիտեք խի? Որովհետեւ իրենց "սիրելի" Մանեի նշանդրեքնա էսօր։ Պատկերացնում եք? Ես նշանվում եմ մի մարդու հետ ում ատում եմ։ Ու խորտակվումա երեք մարդու կյանք իմը Մհերի ու Մհերի ընկերուհունը։ Երկու մարդու բիզնեսների ու փողերի պատճառով ,մենք ենք տուժում։ Բայց խի?? Պապան ոչ մի բան հաշվի չի առնում։ Ոչ իմ ցանկությունը ոչ զգացմունքներս ոչ էլ իմ ճակատագիրը։ Թե ինչ կլինի իմ հետ դրանից հետո իրա համար մեկա կարեւորը իր բիզնեսնա։ Նույնն էլ Մհերի պապայի համար։ Բոլորը խառնվել են իրար մենակ ես եմ իմ սենյակում փակվել։ Նույնիսկ մազերս չեմ կարգի բերել տնային հագուստով եմ ու շպար չեմ օգտագործել ու չեմ էլ պատրաստվում ինչ-որ փոփոխություն անել։ Ես սենց եմ ներկայանալու։ Քիչ անց եկան թանկագին հյուրերը։ Բոլորը ուրախ էին պարզ երեւում էր մենակ ես ու Մհերն էինք ահավոր վիճակում ու էտ ոչ մեկին չէր հետաքրքրում։ Մաման եկավ սենյակս
-Էս ինչա վիճակդ?
-Ինչա?
-Մանե էսօր քո
-Էսօր իմ նշանդրեքնա
-Ու դու էս տեսքով ես ներկայանալու?
-Հա
-Վեր կաց կարգի բեր քեզ։ Աչքերդ ինչ վիճակումա? Տեսել ես քեզ հայելու մեջ? այնքա ես լացել աչքերդ ուռելա.
-Մամա կլինի գնաս իմ սենյակից?
-Արագացրու պատրաստվի իջի ներքեւ
-Գնա
Քիչ անց սենյակիս դուռը ծեծեցին
-Մամա գնա չգաս
-Մամադ չի։ Կարամ մտնեմ ներս?
-Մհեր? Արի
-Բարեւ
-Բարեւ նստի
-Ոնց ես?
-Ոնց պիտի լինեմ?
-Պարզա։ Չես պատրաստվել?
-Ոնց տենում ես
-Մանե մի բան եմ մտածել..

Անհնարին ոչինչ չկաМесто, где живут истории. Откройте их для себя