Cehennem Meleği

-Geçmiş-

Yorucu bir günün ardından kendimi yatağıma attım bu arada size kendimi tanıtmadım dimi offf yorgunum lan ben tamam anlatıyorum ben Gece  Çetiner 18 yaşındayım ailem yok vardı taki o berbat güne kadar ben 14 yaşındaydım ailemle tatile gidiyorduk bende telefonla komik şeylere bakıyordum bi yandan da  sevmediğim okul müdürümüzün yüzünü efektlerle şekilden şekle sokarken gayatte eğleniyordum bu komik suratı anneme ve babama da göstermeye kalkınca olan olmuştu o an dikkatini kaybeden babam ve yolda tekere patlamış bi tır şöförü karşılaşınca hepinizin anlayacağı gibi o hafızama kazınan olay gerçekleşti annem ve babamı orada kaybettim bende uzun bi süre yoğun bakımda kalmışım keşke uyanmasaymışım babamın dikkatini dağıtmasaydım belki kurtulurlardı bu yüzden kendimi asla affetmedim akrabamız yoktu o yüzden yurda verilecektim ama o aralar hiç birşey umrumda değildi karşı komşumuz Akide teyze benim diyişimle Akide şekerim beni evlatlık alıp yurda götürmelerine engel oldu beni çok severdi beni yanına almıştı ama benim ısrarlarım sayesinde ben kendi evimde kalıyordum evlerimiz yan yana olduğu için sorun olmuyordu . küçük yaştan beri boksa olan ilgimden dolayı dersler alıyordum onlara devam ediyor kendime olan nefretimi kum torbasından çıkarıyordum ailemden kalan ufak bi miktar para vardı ve bana yetiyordu 16 yaşıma geldiğimde bir gün sokakta dövüşen pardon dövülen birine rastlamıştım 3 kişi 1 kişiye hadi ama sizin adaletiniz nerde dövüşmek ne demek bilmeyen Sadece kollarından tutulan bi adama yumruk atan adamdan gözlerimi ayırıp sakince duvara yaşlanmış sigarasını içen çocuğa yaklaştım bağrışıp eğlenen gruptan ayrı duran çocuğa neden kavga ediyorlar diye sorduğumda " para " dedi sadece yeterli bi cavpati yani 1 insanın böyle canice dövülmesine göz yumulamıyacak olay olmasını anlamama yetecek kadar . kalıplı olmadıkları için kendimi şanslı hissederek " o adamı bırakın " diye bağırdım adama yumruk atma işini erteleyip bana dönen adam yürek yemiş olma ihtimalimi bana sorgulatmış olsada geri adım atmadım  " Sen karşıma " diye bana bağırdığında " son koroşmo " diye tekrar ettikten sonra etraftakilerin bakışlarından sesli düşündüğümü ancak idrak edip içimden bi küfür savurdum boku yedin gece nalet olsun " anlaşılan dayak yemek istiyor canın ufaklık " diyerek bana yakalşan  adama " aynen ya çok istiyorum atsana " diyip sırıttım battı balık yan gider misali duvara yaslanan çocuk rahatını biraz bozup dikkatlice bize doğru vermişti bu ayrıntıya niye dikkat ettiysem ben bunları düşünürken adam dibimde bitmişti - kural bir  ilk darbeyi vuran her zaman bir adım öndedir - kuraları hatırlayıp adama sağlam bi yumruk çakıp yüzünün savruluşunu izledim - kural iki ilk darbeyi vurduktan sonra beklemeden devam et toparlanırsa ağzına sıçar - kuralıma uyarak karın boşluğuna bi tekme attığımda kısa süreli nefesinin kesilmesini sağlamıştım ardından boştaki kolunu kavrayıp zaten savunmasız kalan adamın kolunu  kırılma sesine dinledim ah harika değil mi onula işim bittiğinde bana doğru gelen diğer iki kişiden ilk yanıma ulaşana ödül olarak bir kafa bahsedip burnunu tutarken yandaki boş kasayı yerden alıp kafasına geçirdim o da çevrim dışı konumuna gelince diğeri bana bulaşmaması gerektiğini anlamış olacak ki - erkekliğin yüzde 99'u kaçmaktır - kuralına uyup topuklamıştı yerde yatan adam için ambulansı aradıktan sonra etraftakilerin yaptığı " helal " " vay be " vb sözleri arasında ordan ayrılmak üzereyken yaklaşık 40 larında olan bi adam babacan bi tavırla konuşalım mı minik canavar diyip gülmüştü ne olduğunu anlamayınca açıklaması gerektiğini anlayan adam " burası benim mekanım ve burdaki her olay beni ilgilendirir sende onlardan bi tanesine karıştığına göre" diyip göz kırptığında " yani " diyip göz kırpıp onu taklit ettiğimde " sevdim seni sana bi tekliftim var " demişti iste bundan sonra beni yeni bi hayat karşılamıştı şimdi o adam için çalışıyordum yasa dışı dövüşler düzenliyordu ve bende o dövüşçülerden biri olmuştum kız olmam ve karşıma çıkanları tek tek ezmem beni zamanla odak ve para kaynağı haline getirmiştim o yüzden çok defa okulu asıyor antremanlara gidiyor bazen yediğim dayaklar yüzünden gidemiyordum şu anki yorgunluğumun sebebi ise bi maçtan cıkmış olmam bu arada akide şekerime gelirse onu 1 ay önce kaybettim 18 olduğum için yurt sıkıntım yoktu ama ailemden sonra bana aile olan akidemide özlüyordum hayattaki tek kişi ekindi işte o yüzden düşkündük belkide birbirimize onun ailesi vardı ama araları iyi değildi benim zaten kimsem yoktu . Hayat hikâyemizi öğrendiğinize göre müsadenizle duşa giricem .